تریبون هنر _ بابک صحرایی: هجرت ناصر فرهودی از ناباورانه ترین رفتن هایی است که تا اینجای عمرم دیده ام. مردی که شریف و بزرگ بود و ماوای آرامش ما بود

از سال ۱۳۸۰ که وارد عرصه ترانه و موسیقی شدم تا امروز، استودیو پاپ خانه اصلی ضبط ترانه های من بوده. دوستی نزدیک با ناصر فرهودی بزرگ و میلاد فرهودی عزیز و ارزش ها و مشخصه های ارزشمند هنری و تکنیکی استودیو پاپ باعث شد بیش از دو سوم ترانه های منتشر شده از من، یا با مدیریت مستقیم یا با پیشنهاد من در استودیو پاپ ضبط بشوند

سال ۱۳۸۵ کارگردانی هنری و اجرای برنامه ای تلویزیونی به اسم نمای باز را بر عهده داشتم. در یکی از قسمت های این برنامه از نصر فرهودی دعوت کردم که مهمان ما باشد و گفتگوی مفصلی در این برنامه با هم داشتیم که در طی زمان، تبدیل به مفصل ترین و کامل ترین گفتگوی ناصر فرهودی در تمام سال های حضورش در عرصه هنر شد

این گفتگوی تصویری را برای اولین بار در فضای مجازی منتشر می کنم. گفتگویی که در آن سال های ارزشمند حضور ناصر فرهودی در موسیقی را مرور کرده ایم. از ابتدای دهه پنجاه تا روز گفتگو

بخش هایی از صحبت های ناصر فرهودی که در گفتگوی تصویری می بینید:

_ من سال ۵۰ وارد دانشکده صدا و سیما شدم و سال ۵۲ در رشته تخصصی صدا فارغ التحصیل شدم و حین تحصیلم به صورت کارآموزی در صدا و سیما فعالیت می کردم
_ من سال ۵۴ رفتم استودیو پاپ. آقای ویگن موسس آنجا بود و کار می کرد و تا سال ۵۵ هم آنجا بود. ولی ما از سال۵۴ آمدیم به اتفاق آقای کلهر و یکی دوتا از دوستان دیگر

_ فکر می کنم که بالاتر از ۹۵درصد کارهایی که قبل از سال ۵۷ در زمینه پاپ درست شده در استودیو پاپ درست شده است یعنی از سال ۵۱ تا ۵۷ تقریبا این اتفاق افتاده است و استودیوهای دیگر شاید ۴ یا ۵ درصد این کار انجام شده.

_ به جرأت می خواهم بگویم که واروژان روی هرکدام از کارهایشان حداقل سه ماه کار می کرد.  یک بار واروژان کاری را در استودیو پاپ ضبط کرد. بعد از ضبط با شاعر آن کار تماس گرفت و متوجه شد که ترانه به آهنگساز دیگری واگذار شده است. همین مساله باعث شد که واروژان کل آن موسیقی را کنار گذاشت و هرگز از آن استفاده نکرد چون می گفت من این موسیقی را برای این ترانه ساخته ام و تنظیم کده ام و نمی شود ترانه دیگری رویش گذاشت

_ دو سه سال اول انقلاب موسیقی بلاتکلیف بود برای همه و نمی دانستند چه کنند، تک و توک کارهایی مثل سرودهایی که اوایل انقلاب پخش می شد و بدون موسیقی بود حتی. خدابیامرز آقای میرزاده نمی دانست که واقعا در یکی از کارها از چه سازی استفاده کند و مجبور بود مترونوم بگذارد و اگر شما سرودهای اول انقلاب را گوش کنید که بدون موسیقی اند چون وسط یکی از سرودها سکوت می افتاد صدای مترونوم گذاشتند فقط بخاطر اینکه صدای سکوت را پر کند

خواننده های ما هم با این سیستمهای دیجیتالی که درست شده هیچکس دنبال علم و آموزش و یادگیری کار نیست که به صورت جدی برود مثلا ۴ یا ۵ سال زحمت بکشد یاد بگیرد و بعد بیاید شروع به خوانندگی کند. از زمانی که ارکسترهای پاپ فعالیت می کنند شاید واقعا به جرأت بگویم بیشتر از ۴ یا ۵ صدای خوب نداریم.

_  تکنولوژی دیجیتال در بخش موسیقی اصلاً پیشرفتی نداشته. یعنی شما مقایسه کنید کارها رو با همکارهای قبل از انقلاب. تولیدی اش اصلاً قابل مقایسه نیست، نه از لحاظ کیفیت نه از لحاظ محتوا. به هر صورت تکنولوژی ما باید در بخش کیفیتش کمک کند، به نظر من کیفیت بسیار افت کرد. مخصوصاً این دیجیتالی که وارد ایران شده. کامپیوتر که به نظر من پی سی یک سیستم بازیچه است در ایران خیلی جدی گرفته شده باهاش دارند کار حرفه ای می کنند و این پیشرفتی نیست

_  هرکسی واقعاً به خودش اجازه داده بعد از اینکه دو جلسه رفته عروسی در عروسی یه چهارتا کار زده با سینتی سایزر به خودش اجازه می دهد که کار تنظیم کند و مثلاً آهنگسازی کند
_ موسیقی فیلم به نظر من رشد بهتری داشته. موسیقی فیلم برای اینکه باز کسانی دارند کار می کنند که اگر باز این دوستان بی سواد در آن رخنه نکنند کسانی که شروع کردند به کار موسیقی فیلم مثل آقای بیات و آقای انتظامی کسانی هستند که واقعا سواد این کار را داشتند و خیلی علمی تر از گذشته به کار موسیقی فیلم پرداخته اند و رشد موسیقی فیلم فعلا تا حالا خیلی بهتر از گذشته بوده.

_ صدابردار واقعا شق القمر که نمی تواند بکند با امکاناتی که دارد حالا هرکسی که سواد بیشتری دارد از امکاناتش بهتر استفاده می کند در جهت بهبود کارش. ولی وقتی شما چیزی در اختیار ندارید نمی توانید کاری انجام بدهید و این سیستم های پی سی واقعا قابل استفاده برای کار حرفه ای صدا اصلاً نیست که در اینجا دارد استفاده می شود.

تاریخ انتشار :۲۹ مرداد ۱۳۹۶

به نویسندگی و کارگردانی بابک صحرایی

بازیگران و عوامل نمایش «مرگ با طعم نسکافه» معرفی شدند

به نویسندگی و کارگردانی بابک صحرایی

بهنام شرفی و نیکی مظفری در نمایش «مرگ با طعم نسکافه» بازی می کنند