تریبون هنر: رضا کیانیان درباره فعالیت های اجتماعی و اظهارنظرهایش درباره معضلات اجتماعی می گوید:
این چیزهایی که من می‌نویسم فعالیت سیاسی نیست بلکه یک فعالیت اجتماعی است. چون به نظر من تفکر سیاسی و اجتماعی دو تا است. وقتی ما یک شهروند یا هموطن هستیم، قاعدتا یک حقوقی داریم. حقوقی که قانون تعیین کرده. کار سیاسی درباره‌ی راهبردهای استراتژیک و تاکتیکی برای حال و آینده کشور است. اما بعضی از تفکرات اقتدارگرا همیشه می‌خواهند امور اجتماعی را با امور سیاسی مخلوط کنند که تا حرف اجتماعی می‌زنی بگویند این حرف سیاسی است و حرف سیاسی پیامد دارد. این تفکر که امور اجتماعی را با امور سیاسی مخلوط می‌کند، یک تفکر تمامیت‌خواه است. برای اینکه یک شهروند یا هموطن حقوق اجتماعی روزمره‌اش را نخواهد آن را با سیاست مخلوط می‌کنند و قاعدتا شهروند از ترس اینکه مبادا حرف سیاسی زده باشد، بعضی از درخواست‌ها یا بعضی از حقوقی که در قانون اساسی تصریح شده را ندید می‌گیرد و مطالبه نمی‌کند. ممکن است عده‌ای بگویند تو بازیگری کار خودت را بکن؛ من می‌گویم بله. من بازیگرم. درباره بازیگری ۵ کتاب نوشتم و منتشر کردم. کاری که من کردم یک نوع نظریه‌پردازی است. پس کار بازیگری‌ام را کردم. اما به عنوان شهروند هم حقوقی دارم. خیلی از گروه‌های اپوزیسیون ما هم که خارج از کشور هستند، افکار تمامیت‌خواه دارند. هم برچسب می‌زنند و هم تخریب می‌کنند ولی من کار خودم را می‌کنم و کاری ندارم که فالوئرم کم یا زیاد شود. در واقع پست‌های اینستاگرامی که گاهی می‌گذارم به خاطر دغدغه‌های اجتماعی است که خودم حس می‌کنم. من بلندگوی کسی نیستم، یک مسائلی است که قلب من را به درد می‌آورد و فکر می‌کنم از حقوق شهروندی من است، به عنوان یک شهروند می‌نویسم.

رضا کیانیان در ادامه اظهار داشت:
این به قهقرا رفتن هم خودش یک نوع قضاوت است. چرا می‌گویید سینمای ما به قهقرا رفته؟ سینمای ما بسیار سینمای پیشرویی است. یکی از سینماهایی است که بیشترین جوایز جهانی را برده. در جهان حرف برای گفتن دارد. کسانی در سینمای ما بودند که آدم‌های جهانی هستند و بودند. امسال هم شنیدم در جشنواره این همه بازیگر خوب، کارگردان خوب، طراحی‌های صحنه خوب و … داشتیم. اینها همه نشانه‌ی رشد سینمای ما است. خب اما بعد الان معنی سلبریتی در ایران اشتباه جا افتاده. سلبریتی لزوما هنرمند نیست. سلبریتی آدم مشهور است که می‌تواند ورزشکار باشد، دکتر باشد یا یک اینستاگرامر یا کارآفرین باشد. مثلا این خانم کیم کارداشیان در امریکا فقط معروف است، هیچ چیز دیگری نیست. با کارهای جنجال‌آفرینی که می‌کند معروف می‌شود. هنرمندها یا پزشکان یا سیاستمداران، به دلیل تخصص و کاربردی که در جامعه دارند معروف می‌شوند. یعنی قبل از سلبریتی شدن معروف هستند ولی کسانی شبیه خانم کیم کارداشیان، فقط معروف هستند. اینطور است که کلا هر چه آدم معروف است را سلبریتی می‌دانند. البته چند سال است در دنیا این واژه را به کار می‌برند. کسانی که سلبریتی بودن را با متخصصین یک کاسه می‌کنند تفکر ضعیفی دارند و قدرت تحلیلی ندارند. هر فرد معروف را می‌گوید سلبریتی و همه را هم کنار هم می‌گذارند و ارزش‌هایشان را یکی می‌کنند. جایگاه یک هنرمند با یک ورزشکار یا یک پزشک و یک فیلسوف با هم فرق می‌کند.. همه را با هم یکی می‌ کنند و کلا به سلبریتی‌ها فحش می‌دهند، معلوم نیست از سلبریتی چه انتظاری دارند؟ اما من برایم مهم نیست. من یک آدمم. بازیگر هم نبودم با مردم سلام علیک می‌کردم، بازیگر هم شدم باز سلام علیک می‌کنم. معروف بودنم هم سعی می‌کنم تاثیری در رفتارم نداشته باشد. کار خودم را می‌کنم و سعی هم می‌کنم که حرف‌هایی که می‌زنم غیرقانونی یا برخورنده نباشد. من هم مثل هر آدم دیگری چون آدمم گاهی عصبانی می‌شوم یا تند می‌شوم یا خندان یا غمگین می‌شوم ولی ما چون بیشتر از یک آدم عادی دیده می‌شویم این ویژگی‌ها هم بیشتر دیده می‌شود. پس باید مواظب خودمان باشیم. سعی می‌کنم مواظب خودم هم باشم. البته گاهی هم از دستم درمی‌رود.

تاریخ انتشار :۱ اسفند ۱۳۹۷

از شهاب حسینی و علی مصفا تا رضا کیانیان و بهزاد فراهانی

مراسم تشییع مرتضی پورصمدی با حضور گسترده هنرمندان برگزار شد

گزارش تصویری در تریبون هنر

بعد از حدود یک سال؛

رضا کیانیان بار دیگر با «پدر» روی صحنه می رود