Ad


الناز شاکردوست؛ گام به گام به سوی قله موفقیت

یادداشت سمیرا افتخاری

تریبون هنر: الناز شاکردوست امسال با دو فیلم «تی تی» به کارگردانی آیدا پناهنده و «ابلق» نرگس آبیار در سی و نهمین جشنواره فیلم فجر مورد توجه کارشناسان و مخاطبان سینما قرار گرفت.

الناز شاکردوست بازیگر سینما متولد سال ۱۳۶۳ دانش آموخته رشته سینما از دانشکده هنرو معماری است.
شاکردوست با دو فیلم «اینجا…آخر دنیا» و « مجردها» دراوایل دهه ۸۰ وارد سینما شد و پس از آن با فیلم «گل یخ» ساخته کیومرث پوراحمد به شکل جدی وارد این عرصه شد. او در دهه ۸۰ با فیلم‌های «عروس فراری»،«قتل آنلاین»،« چه کسی امیر را کشت؟»،«چند میگیری گریه کنی»،« قاعده بازی»،«خدا نزدیک است»،«اتوبوس شب»،« در میان ابرها»،« شیرین»،«باد در علفزار می‌پیچد»،« دوخواهر»،«دل‌خون»،«سلام برعشق» و «بوی گندم» در سینما حضور یافت که اکثرا آثاری تجاری بودند.
او در این دهه تقریبا هر سال در سه تا چهار فیلم بازی کرده است و تنها یک بار در جشنواره فیلم فجر برای بازی در فیلم «باد در علفزار می‌پیچد» ساخته خسرو معصومی نامزد دریافت سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش اول زن شده است. او همچنین سه بار نیز در جشن خانه سینما نامزد شد، اما موفق به دریافت هیچ یک از این جوایز نشد.
شاکردوست دهه ۹۰ را آرام‌تر آغاز کرد. نخستین فیلم او در این دهه «تو و من» بود و پس از آن در آثاری چون «رسوایی»،«آتیش بازی»،«تابو»،«مبارک»،«اسب سفید پادشاه» به ایفای نقش پرداخت. از نیمه این دهه شاکردوست رویه خود را تغییر داد و از حضور در آثار صرفا تجاری فاصله گرفت. او سال ۹۵ «خفه‌گی» را با فریدون جیرانی تجربه کرد و پس از آن «سراسرشب» را بازی کرد. سال ۹۷ برای شاکردوست سال متفاوتی بود او در سه فیلم «شبی که ماه کامل شد»، «مطرب» و «من می‌ترسم» به ایفای نقش پرداخت و در نهایت به خاطر بازی در فیلم «شبی که ماه کامل شد» ساخته نرگس آبیار سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش اول زن را از آن خود کرد. شاکردوست در این دهه برای فیلم «تابو» لوح تقدیر و جایزه جشنواره فیلم سان فرانسیسکو و تندیس بهترین بازیگر زن جشن حافظ را برای فیلم «مبارک» از آن خود کرد.
شاکردوست حالا با دریافت این جوایز و به ویژه بعد از همکاری موفق با فریدون جیرانی در فیلم «خفگی» با حساسیت و احتیاط بیشتری گام برمی‌دارد و هر سال در یک فیلم بازی می‌کند، که ماحصل آن در انتهای این دهه «تی‌تی» ساخته آیدا پناهنده و «ابلق» ساخته نرگس آبیار است که هر دو فیلم در سی و نهمین جشنواره فیلم فجر حضور دارند. دو فیلم از دو کارگردان زن که شاکردوست بازی متفاوت از همیشه در این آثار به نمایش می‌گذارد.
این بازیگر حالا در فیلم«تی تی» و «ابلق» به استانداردی از بازی رسیده است و بازی متفاوتی را از خود به نمایش می‌گذارد که مخاطب را با خود همراه می‌کند.

سمیرا افتخاری

تاریخ انتشار :۲۲ بهمن ۱۳۹۹

برچسب‌ها:, ,
مطالب مرتبط



شما هم یک دیدگاه ارسال کنید
 

نام




یادداشت آرشیو

  • از مایکل جکسون تا پسر بروسلی: کشف چیزهای عجیب در جسد سلبریتی‌ها

    تریبون هنر: از مایکل جکسون و رابین ویلیامز و پسر بروسلی تا هیث لجر و دختر الویس پریسلی، سلبریتی های محتلفی بوده اند که سرنوشت تراژیکی داشته‌اند؛ اما بررسی‌های پس از مرگشان از نکات غافلگیر کننده‌ای در خصوص مرگ آن‌ها پرده برداشته است.   مرگ همیشه اتفاقی غم انگیز است، بخصوص […]

  • فیلم آسمان غرب

    تریبون هنر: «آسمان غرب» پس از سال‌ها در سینمای ایران در قالب یک اکشن جنگی، هوایی، روایتی قهرمان‌محور از حماسه‌آفرینی شهید علی‌اکبر شیرودی، خلبان کبرای هوانیروز ارتش و گروه هم‌رزمانش را در روزهای نخست و غافلگیرانه شروع جنگ در غرب کشور برای حفظ وطن به تصویر می‌کشد. میلاد کی‌مرام، امیرحسین […]

  • فیلم پرویزخان

    تریبون هنر: بعد از مدت ها بار دیگر نوبت به یک فیلم سینمایی ورزشی رسیده ؛ فیلم «پرویز خان» ساخته علی ثقفی که برشی است از زندگی زنده یاد پرویز دهداری، مرد اخلاق فوتبال ایران. خوشبختانه این فیلم در چهل و دومین جشنواره فجر توانست جوایز یادی کسب کند. حافظه […]

  • ناصرالدین‌شاه؛ دستاویز جدید ساسی‌مانکن برای وایرال شدن

    تریبون هنر: هدیه عید امسال «ساسی‌مانکن» به طرفدارانش قطعه‌ای است به سیاق آهنگ‌های پنج سال گذشته‌اش، مملو از تکیه‌کلام‌های بی‌پروای جنسی که این روزها با توسل به گریم‌های مشابه دو شخصیت تاریخی و ساخت کلیپی بی‌ربط به آنچه می‌خواند، در حال دست به دست شدن در فضای مجازی است.   […]

  • نگاهی به فیلم «دروغ‌های زیبا» ساختۀ مرتضی آتش‌زمزم

    تریبون هنر: فیلم «دروغ‌های زیبا» در بازتاب همزیستی فرهنگی میان دو خانوادۀ مسلمان و بودایی، جاذبۀ خاص خودش را دارد و در روایت آن موفق بوده است. این همزیستی و دوستی و نزدیکی تا جایی است که شاید مدت‌ها متوجه نشویم، این دو خانواده از دو کیش و آیین متفاوت‌اند. […]

Ad
Ad
Ad
Ad