Ad

هومن نامداری در گفت و گو با «تریبون هنر»:

سعی می کنم کارهایی انجام بدهم که بتوانم از آن ها طرفداری کنم

+ دوست دارم تلفیقی از موسیقی آکوستیک و الکترونیک را در کارهایم نشان دهم

تریبون هنر-پویا عباسپور : هومن نامداری یکی از تنظیم کنندگان به نام این روزهای پاپ است که اخیرا با انتشار آلبوم «سی سالگی» در مقام تنظیم کننده در این آلبوم حضور دارد. او در تازه ترین گفت و گوی خود که با «تریبون هنر» انجام شده، کمی از حال هوای این روزهایش گفته که شرح این گفتگو را در ادامه می خوانید:

 

 

 

اخیرا در آلبومی که سی سالگی احسان خواجه امیری را جشن گرفت حضور داشتید. کلیت این آلبوم را چطور ارزیابی می کنید؟ فکر می کنید تا چه حد توانستید مخاطبان را راضی کنید؟

 

 

بله چند هفته ای است که این آلبوم به صورت فیزیکی منتشر شده و بنده به نوبه خودم فضای کلی آلبوم را با دید یک پکیج دوست دارم. به آلبوم نباید به عنوان یک تک تراک نگاه کرد و به عنوان کلیت آن را بررسی کرد. من فکر می کنم این آلبوم نسبت به آلبوم «عاشقانه ها» قدمی رو به جلو برداشته اما از لحاظ میزان رضایت مخاطبان باید کمی منتظر ماند و دید.

 

 

امروزه صحبتی در میان هنرمندان ما باب شده مبنی بر احترام به مارکت! این مساله یعنی احترام به مارکت موسیقی و ساخت آن طبق سلیقه مردم و نادیده گرفتن عقاید شخصی تا چه به موسیقی ما لطمه وارد می کند؟

 

 

عقیده بنده این است که اگر موسیقی در میان مردم ماندگار شده دلیلش نزدیکی احساس خواننده به مردم در آن بازه زمانی بوده به نحوی که ترانه سرا یا موزیسین آن دوره خاص توانسته خودش را با شرایط جامعه و مردم وقف دهد. عموما ما مردم ایران حس نوستالژیک قوی داریم و با گذشته خودمان ارتباط عاطفی داریم. با چنین شرایطی یک هنرمند برای شناساندن خودش و راه بردن به دل مردم لازم است با سلایق آن ها هم سو شود اما به این معنی نیست که تمامی موسیقی هایی که کار می کند لازمه این شرایط باشند. چون هر موزیسینی علاقه به پیشرفت روز به روز دارد و این مساله گواه این را می دهد که لازم نیست در تمامی مقاطع کاری و هنری تمام عام مردم را راضی کند.

 

 

شما به عنوان یک تنظیم کننده به سبک آکوستیک در میان عموم جامعه شناخته شده اید. این مساله را قبول دارید؟ فضای تنظیم آکوستیک با الکترونیک تا چه حد متفاوت است؟

 

من همیشه دوست دارم تا تلفیقی از موسیقی آکوستیک و الکترونیک را در کارهایم نشان دهم. از آنجایی که خود من کلارینت، ساکسیفون و کمی هم سنتور می نوازم می توانم فضای تنظیم های آکوستیک را بیشتر درک کنم. البته خیلی طرفدار الکترونیک محض نیستم و همیشه سعی کردم تلفیقی از این دو فضا را در کارهایم داشته باشم.

 

 

کمی در خصوص فعالیت حرفه ای خودتان صحبت کنید. چه شد که به موسیقی علاقه مند شدید؟ اگر بخواهید لحظات هنری خود را بخش بندی کنید در طول این سال ها چه بخشی از آن را بیشتر دوست دارید؟

 

موسیقی را از ۸-۹ سالگی با ساز پیانو شروع کردم و بعدها با بالا رفتن سن در کنار استاد شهبازی به فراگیری ساز سکسیفون مشغول شدم. خیلی ها من را به عنوان تنظیم کننده موسیقی پاپ می شناسند و اما قبل از سال ۸۷-۸۸ حوزه فعالیت بنده ساخت موسیقی برای انیمشن، فیلم و بازی بوده که علاقه خود من نیز در زمینه تصویر بسیار بیشتر است.

 

 

در آلبوم های زیادی حضور داشته اید. تا به حال موسیقی ای را کار کرده اید که نظریه خودتان کمتر در آن دیده شود؟

 

سعی خود من کم کاری است. چون در غیر این صورت ممکن است تا کمی به تکرار برسم. به همین علت سعی می کنم تا کارهایی را انجام بدهم که بتوانم از آن ها طرفداری کنم.

 

 

فکر می کنید برای جهانی شدن موسیقی پاپ ایران چه المان هایی لازم است؟

 

موسیقی پاپ ما به نوعی وام دار موسیقی جهانی است به طوری که هر روز با مد شدن سبک های مختلف در دنیا موسیقی ایران نیز به آن سمت گرایش پیدا می کند. گاها الکترونیک،آکوستیک،ترکی، یونانی و … که این اتفاق مورد پسنده من نیست چون هر خواننده و موزیسینی با ید امضای خاص خودش را در کارهایش داشته باشد تا بتواند رهنمودی برای پیشرفت در ژانر کاری خودش باشد.

اما مسئله ای که این روزها در موسیقی ایران اتفاق افتاده تعدد زیاد گروه ها و سبک های مختلف موسیقی است که باعث شده تا شنوندگان هر سبک موسیقی مورد علاقه خودشان را داشته باشند به ژانر کاری محبوبشان گوش دهند که این امر باعث استقلال خیلی از ژانرهای موسیقی شده است.

 

 

ایده آل شما در ژانر کاریتان چیست؟

 

ایده آل من فعالیت همه هنرمندان در هر زمینه ای است که فعالیت می کنند. چون مردم نیز می دانند که چه موسیقی را گوش دهند. ایرانی ها توجه خاصی به ترانه، ملودی و سایر عوامل در یک قطعه موسیقایی دارند و همین امر باعث می شود تا هر سبک ایده آل را در موسیقی گوش دهند. من فکر نمی کنم کسی باشد که مرغ سحر را از حفظ نخواند و این به این معنی است که تمامی ما ارزش هایمان را می شناسیم و می دانیم که روحمان با چه موسیقی عجین شده است. من فکر می کنم که باید اجازه داده شود تمامی مردم طبق سلایقشان موسیقی مورد علاقه خودشان را گوش دهند.

 

 

کلام آخر؟

از شما و بابک صحرایی عزیز که همیشه به من لطف داشتند ممنونم و اینکه امیدوارم تا با کمک همدیگر فضای بازی را در موسیقی کشور رقم بزنیم.

 

 

 

منبع: اختصاصی تریبون هنر

تاریخ انتشار :۲۳ شهریور ۱۳۹۵

برچسب‌ها:
مطالب مرتبط



شما هم یک دیدگاه ارسال کنید
 

نام




یادداشت آرشیو

  • از مایکل جکسون تا پسر بروسلی: کشف چیزهای عجیب در جسد سلبریتی‌ها

    تریبون هنر: از مایکل جکسون و رابین ویلیامز و پسر بروسلی تا هیث لجر و دختر الویس پریسلی، سلبریتی های محتلفی بوده اند که سرنوشت تراژیکی داشته‌اند؛ اما بررسی‌های پس از مرگشان از نکات غافلگیر کننده‌ای در خصوص مرگ آن‌ها پرده برداشته است.   مرگ همیشه اتفاقی غم انگیز است، بخصوص وقتی برای شخصی شناخته شده رخ می‌دهد. به گزارش تریبون هنر، گرچه بسیاری از سلبریتی‌ها سرنوشت تراژیکی داشته‌اند، اما بررسی‌های […]

  • فیلم آسمان غرب

    تریبون هنر: «آسمان غرب» پس از سال‌ها در سینمای ایران در قالب یک اکشن جنگی، هوایی، روایتی قهرمان‌محور از حماسه‌آفرینی شهید علی‌اکبر شیرودی، خلبان کبرای هوانیروز ارتش و گروه هم‌رزمانش را در روزهای نخست و غافلگیرانه شروع جنگ در غرب کشور برای حفظ وطن به تصویر می‌کشد. میلاد کی‌مرام، امیرحسین […]

  • فیلم پرویزخان

    تریبون هنر: بعد از مدت ها بار دیگر نوبت به یک فیلم سینمایی ورزشی رسیده ؛ فیلم «پرویز خان» ساخته علی ثقفی که برشی است از زندگی زنده یاد پرویز دهداری، مرد اخلاق فوتبال ایران. خوشبختانه این فیلم در چهل و دومین جشنواره فجر توانست جوایز یادی کسب کند. حافظه […]

  • ناصرالدین‌شاه؛ دستاویز جدید ساسی‌مانکن برای وایرال شدن

    تریبون هنر: هدیه عید امسال «ساسی‌مانکن» به طرفدارانش قطعه‌ای است به سیاق آهنگ‌های پنج سال گذشته‌اش، مملو از تکیه‌کلام‌های بی‌پروای جنسی که این روزها با توسل به گریم‌های مشابه دو شخصیت تاریخی و ساخت کلیپی بی‌ربط به آنچه می‌خواند، در حال دست به دست شدن در فضای مجازی است.   […]

  • نگاهی به فیلم «دروغ‌های زیبا» ساختۀ مرتضی آتش‌زمزم

    تریبون هنر: فیلم «دروغ‌های زیبا» در بازتاب همزیستی فرهنگی میان دو خانوادۀ مسلمان و بودایی، جاذبۀ خاص خودش را دارد و در روایت آن موفق بوده است. این همزیستی و دوستی و نزدیکی تا جایی است که شاید مدت‌ها متوجه نشویم، این دو خانواده از دو کیش و آیین متفاوت‌اند. […]

Ad
Ad
Ad
Ad