قاسم افشار: ما پول می‌گرفتیم و می‌خواندیم ولی امروزه پول می‌دهند و تیتراژ سریال می‌خوانند
روزی صدا مهم بود ولی امروز سر و صدا مهم است. گاهی کم میآوریتریبون هنر: قاسم افشار از جمله خواننده هایی است که باعث تولد دوباره موسیقی پاپ در ایران، بعد از بیست سال سکوت شد. او در طی دو دهه حضورش در موسیقی، همیشه آثار ارزشمند و قابل اعتنایی را خلق و روانه بازار کرده و اسمش در زمره هنرمندان معتبر موسیقی پاپ ایران است. قاسم افشار که نزدیک به ده سال است آلبومی را به انتشار نرسانده، به تازگی تک تراک هایی را در فضای مجازی منتشر کرده که با استقبال خوبی هم مواجه شده اند. با او درباره فعالیت هایش در این روزها و نظراتش درباره وضعیت موسیقی به گفتگو نشستیم
از کارهای اخیرتان برایمان بگویید. این اواخر چه کارهایی منتشر کرده‌اید و چه کارهایی در دست انتشار دارید؟
در حال حاضر مشغول ضبط کارهای تک تراکم هستم. در سه ماه گذشته قطعاتی به نام های جنگ نا برابر و آیینه را منتشر کردم. چندیم قطعه دیگر هم در حال تولید دارم با ترانه هایی از بابک صحرایی، فریماه حسینی، سارا بالو و ملودی‌های نیکان، وحید مهراد و امیرعباس حسن‌زاده که قرار است کل این کارها در یک آلبوم جمع و به بازار ارائه شوند.
دلیل انتشار کارها به صورت تک تراک چیست؟
به نظرم تک تراک بیشتر از آلبوم جواب می‌دهد. آلبوم فقط ویترین خواننده است. با انتشار یک تراک بر روی سایت تعداد بازدیدکنندگان و دانلودها مشخص می‌شود و تعداد شنوندگان چند برابر تعداد دانلودهای نمایش داده شده است چرا که هرکسی آهنگی را دانلود کند برای دوستانیش هم ارسال می‌کند. در آلبوم میزان فروش در واقع همان تعداد شنوندگان است و امکان تکثیر کمتر است.
چقدر کارهایتان به احساستان نزدیک است و در انتخاب ترانه بیشتر به چه چیزی توجه می‌کنید؟ آیا ابتدا ترانه را انتخاب می‌کنید یا آهنگ یا هر دو با هم؟
کارهای این اواخر من به شدت به احساساتم نزدیک است. همیشه در انتخاب ترانه‌ام دقت می‌کنم که ترانه خوبی باشد و به حرف دلم نزدیک باشد. سُلی خواننده قدیمی یک بار در مصاحبه‌ای گفت هرچه ناگفته دارم در آلبومم گفته‌ام. این آلبوم من هم که منتشر بشود حرفهای دل من است. البته من ترانه‌هایی هم که از زبان دیگران باشد می‌خوانم به شرط اینکه مفهوم زیبایی داشته باشد و ترانه فاخری باشد. اکثر اوقات من آهنگ و ترانه را با هم گوش می‌دهم و انتخاب می‌کنم. همیشه هم خروجی این کارها را دوست داشته‌ام.
شما از کار دلی می‌گویید. چقدر به سلیقه بازار اهمیت می‌دهید و چقدر به سلیقه خودتان اهمیت می‌دهید؟
الان آهنگ‌هایی منتشر می‌شوند که اصلا تصور نمی‌شود بگیرند ولی مردم بسیار استقبال می‌کنند و هیچ تضمینی نیست که یک کار می‌گیرد یا نه. با بازار امروز پیش رفتن بسیار سخت است
در ده سال گذشته بسیار کم کار بودید. دلیل این غیبت طولانی چه بوده و چرا خوانندگان خوش صدا و حرفهای مانند شما به ناگهان صحنه را خالی کردند؟
آنقدر بازار موسیقی آشفته است که ترجیح دادم مدتی از صحنه موسیقی دور باشم. فاکتور اصلی خوانندگی صداست. قبل از انقلاب تمام خواننده‌ها با سیستم آنالوگ خواننده شدند ولی امروزه فاکتور دهم یک خواننده صدا است. روزی صدا مهم بود ولی امروز سر و صدا مهم است. گاهی کم می‌آوری. سوخت من در آن زمان تمام شد. ما پول می‌گرفتیم و می‌خواندیم ولی امروزه پول می‌دهند و تیتراژ سریال می‌خوانند. تاثیر تیتراژی که سی شب مثلا پخش می‌شود بسیار زیاد است. اینجاست که می بینی همه چهارچوب‌ها را رعایت کرده‌ای ولی باز از قافله عقب افتاده‌ای. خیلی سال است در جشنواره‌ها هم به گیشه توجه می‌شود. من انتظار دارم حداقل در یکی از این جشنواره‌ها اجرا داشته باشم ولی این مراسم‌ها با تعدادی خواننده خاص برگزار می‌شوند. همه از من می‌پرسند چرا تو جزء این خواننده‌ها نبودی؟ و من در جواب می‌گویم: نمی‌دانم چرامن نیستم چون جشنواره فرهنگی است. من یک مرتبه در جشنواره موسیقی شرکت کردم بعد از آن نه! حال من مثل بازیگری است که چندسال در جشنواره سیمرغ نگرفته باشد. البته این اواخر بسیار از مردم خوب کشورم می‌شنوم که می‌گویند چه خوب که به عرصه موسیقی برگشته‌اید. من تصور می‌کنم مردم به نقطه ای رسیده‌اند که متوجه موسیقی خوب و بد شده‌اند. من تمام تلاشم را کرده‌ام و خودم را با این شرایط وفق داده‌ام ولی اگر فشار زیادی باشد دنیای مجاز را می‌بوسم و می‌گذارم کنار.
شما همواره با آهنگسازان و ترانه‌سراهای مختلفی کار کرده‌اید و نه با شخص خاصی. دلیل این امر چیست؟
من معتقدم کار را باید به دست افراد متخصص سپرد. کار من خوانندگی است و کار کردن با افراد مختلف باعث می‌شود تا در کارم تنوع لازم ایجاد شود و شنونده خسته نشود. یک سری افراد نابلد هستند که در کنار خوانندگی برای خودشان آهنگسازی هم می‌کنند بدون اینکه تخصص لازم را داشته باشند و با هفت نت موسیقی، آهنگ‌های تکراری می‌سازند. کار کردن با سلایق مختلف جلوی تکرار و یکنواختی کارها را می‌گیرد.
چند سالی است که طرفداران قاسم افشار او را از نزدیک برروی استیج ندیده‌اند. دلیل برگزارنکردن کنسرت چیست؟
من برای تمام کارها خودم مجوز گرفتم و تهیه کننده هم نداشتم. مسلما بسیار تمایل دارم کنسرت بگذارم اما متاسفانه کم‌لطفی‌های بسیاری از جانب دوستان در این مورد شده است. پارسال بعد از هفت سال مجوز کنسرت گرفتم. آقای ارجمند به من لطف زیادی داشتند و من را خواننده درجه الف دانستند و خودشان به من تالار وحدت را پیشنهاد دادند و بعد از اینکه آقای ارجمند عوض شدند همه چیز تغییر کرد و تالار وحدت به من حتی تاریخ نداد. فقط یک شب با من تماس گرفتند که یازده روز دیگر برای کنسرت آماده باش. من در عرض یازده روز چه کار می‌توانستم بکنم؟ برای یک عروسی آدم از چندماه قبل تدارک می‌بیند. برای کنسرت و هماهنگ کردن افراد باید حداقل یک ماه وقت گذاشت. برخی مواقع هم برای برنامه‌های ارگانی دعوت می‌شوم که تمایلی به اجرا با ارکستر ندارند و playback می‌خواهند و عملا بعد از مدتی ارکسترم را از دست دادم. برای من مهم نیست برای چه تعدادی بخوانم چون عاشق خواندنم ولی وقتی به خواننده وطنی اهمیت داده نمی‌شود اما می بینیم که گروه های خارجی می آیند و اینجا برنامه اجرا می کنند، مسلما احساس خیلی بدی به آدم دست می‌دهد. امیدوارم از این پس به خوانندگان خوب اهمیت بیشتری داده شود.
گفتگو از فریماه حسینی
اختصاصی تریبون هنر
تاریخ انتشار :۴ مهر ۱۳۹۵
