بی تابانه

هوای حال من غم داره سرده

ولی از ابر و بارون خزون نیست
زمستون داره تو لحن تو انگار

که ابرش تو هزارتا آسمون نیست
هوام دلگیر نفسهام سرد دلم خون

یه عالم درد و دل دارم تو سینه
شب تار و غم یار و دل زار

هوای بی می و ساقی همینه
چه بی تابانه بیتابه تب تو

چه بی رحمانه بی رحمی تو بی رحم
چه بی اندازه می خوام که تو باشی

چه با انگیزه می خونی که میرم
من و سازم من و سوزم من و آه

تو و جام پر از می که شکستی
من و حال خراب و این شراب و

تو و باده منو عادت به مستی
من اینجا دلخوشیم رفته به باد و

تو موهات غرق رقصه روی این باد
سکوت شب کنار تو یه حرفه

سکوت تو چه احساسی به شب داد