Ad

هومن نامداری در گفت و گو با «تریبون هنر»:

سعی می کنم کارهایی انجام بدهم که بتوانم از آن ها طرفداری کنم

+ دوست دارم تلفیقی از موسیقی آکوستیک و الکترونیک را در کارهایم نشان دهم

تریبون هنر-پویا عباسپور : هومن نامداری یکی از تنظیم کنندگان به نام این روزهای پاپ است که اخیرا با انتشار آلبوم «سی سالگی» در مقام تنظیم کننده در این آلبوم حضور دارد. او در تازه ترین گفت و گوی خود که با «تریبون هنر» انجام شده، کمی از حال هوای این روزهایش گفته که شرح این گفتگو را در ادامه می خوانید:

 

 

 

اخیرا در آلبومی که سی سالگی احسان خواجه امیری را جشن گرفت حضور داشتید. کلیت این آلبوم را چطور ارزیابی می کنید؟ فکر می کنید تا چه حد توانستید مخاطبان را راضی کنید؟

 

 

بله چند هفته ای است که این آلبوم به صورت فیزیکی منتشر شده و بنده به نوبه خودم فضای کلی آلبوم را با دید یک پکیج دوست دارم. به آلبوم نباید به عنوان یک تک تراک نگاه کرد و به عنوان کلیت آن را بررسی کرد. من فکر می کنم این آلبوم نسبت به آلبوم «عاشقانه ها» قدمی رو به جلو برداشته اما از لحاظ میزان رضایت مخاطبان باید کمی منتظر ماند و دید.

 

 

امروزه صحبتی در میان هنرمندان ما باب شده مبنی بر احترام به مارکت! این مساله یعنی احترام به مارکت موسیقی و ساخت آن طبق سلیقه مردم و نادیده گرفتن عقاید شخصی تا چه به موسیقی ما لطمه وارد می کند؟

 

 

عقیده بنده این است که اگر موسیقی در میان مردم ماندگار شده دلیلش نزدیکی احساس خواننده به مردم در آن بازه زمانی بوده به نحوی که ترانه سرا یا موزیسین آن دوره خاص توانسته خودش را با شرایط جامعه و مردم وقف دهد. عموما ما مردم ایران حس نوستالژیک قوی داریم و با گذشته خودمان ارتباط عاطفی داریم. با چنین شرایطی یک هنرمند برای شناساندن خودش و راه بردن به دل مردم لازم است با سلایق آن ها هم سو شود اما به این معنی نیست که تمامی موسیقی هایی که کار می کند لازمه این شرایط باشند. چون هر موزیسینی علاقه به پیشرفت روز به روز دارد و این مساله گواه این را می دهد که لازم نیست در تمامی مقاطع کاری و هنری تمام عام مردم را راضی کند.

 

 

شما به عنوان یک تنظیم کننده به سبک آکوستیک در میان عموم جامعه شناخته شده اید. این مساله را قبول دارید؟ فضای تنظیم آکوستیک با الکترونیک تا چه حد متفاوت است؟

 

من همیشه دوست دارم تا تلفیقی از موسیقی آکوستیک و الکترونیک را در کارهایم نشان دهم. از آنجایی که خود من کلارینت، ساکسیفون و کمی هم سنتور می نوازم می توانم فضای تنظیم های آکوستیک را بیشتر درک کنم. البته خیلی طرفدار الکترونیک محض نیستم و همیشه سعی کردم تلفیقی از این دو فضا را در کارهایم داشته باشم.

 

 

کمی در خصوص فعالیت حرفه ای خودتان صحبت کنید. چه شد که به موسیقی علاقه مند شدید؟ اگر بخواهید لحظات هنری خود را بخش بندی کنید در طول این سال ها چه بخشی از آن را بیشتر دوست دارید؟

 

موسیقی را از ۸-۹ سالگی با ساز پیانو شروع کردم و بعدها با بالا رفتن سن در کنار استاد شهبازی به فراگیری ساز سکسیفون مشغول شدم. خیلی ها من را به عنوان تنظیم کننده موسیقی پاپ می شناسند و اما قبل از سال ۸۷-۸۸ حوزه فعالیت بنده ساخت موسیقی برای انیمشن، فیلم و بازی بوده که علاقه خود من نیز در زمینه تصویر بسیار بیشتر است.

 

 

در آلبوم های زیادی حضور داشته اید. تا به حال موسیقی ای را کار کرده اید که نظریه خودتان کمتر در آن دیده شود؟

 

سعی خود من کم کاری است. چون در غیر این صورت ممکن است تا کمی به تکرار برسم. به همین علت سعی می کنم تا کارهایی را انجام بدهم که بتوانم از آن ها طرفداری کنم.

 

 

فکر می کنید برای جهانی شدن موسیقی پاپ ایران چه المان هایی لازم است؟

 

موسیقی پاپ ما به نوعی وام دار موسیقی جهانی است به طوری که هر روز با مد شدن سبک های مختلف در دنیا موسیقی ایران نیز به آن سمت گرایش پیدا می کند. گاها الکترونیک،آکوستیک،ترکی، یونانی و … که این اتفاق مورد پسنده من نیست چون هر خواننده و موزیسینی با ید امضای خاص خودش را در کارهایش داشته باشد تا بتواند رهنمودی برای پیشرفت در ژانر کاری خودش باشد.

اما مسئله ای که این روزها در موسیقی ایران اتفاق افتاده تعدد زیاد گروه ها و سبک های مختلف موسیقی است که باعث شده تا شنوندگان هر سبک موسیقی مورد علاقه خودشان را داشته باشند به ژانر کاری محبوبشان گوش دهند که این امر باعث استقلال خیلی از ژانرهای موسیقی شده است.

 

 

ایده آل شما در ژانر کاریتان چیست؟

 

ایده آل من فعالیت همه هنرمندان در هر زمینه ای است که فعالیت می کنند. چون مردم نیز می دانند که چه موسیقی را گوش دهند. ایرانی ها توجه خاصی به ترانه، ملودی و سایر عوامل در یک قطعه موسیقایی دارند و همین امر باعث می شود تا هر سبک ایده آل را در موسیقی گوش دهند. من فکر نمی کنم کسی باشد که مرغ سحر را از حفظ نخواند و این به این معنی است که تمامی ما ارزش هایمان را می شناسیم و می دانیم که روحمان با چه موسیقی عجین شده است. من فکر می کنم که باید اجازه داده شود تمامی مردم طبق سلایقشان موسیقی مورد علاقه خودشان را گوش دهند.

 

 

کلام آخر؟

از شما و بابک صحرایی عزیز که همیشه به من لطف داشتند ممنونم و اینکه امیدوارم تا با کمک همدیگر فضای بازی را در موسیقی کشور رقم بزنیم.

 

 

 

منبع: اختصاصی تریبون هنر

تاریخ انتشار :۲۳ شهریور ۱۳۹۵

برچسب‌ها:
مطالب مرتبط



شما هم یک دیدگاه ارسال کنید
 

نام




یادداشت آرشیو

  • با رکوردداران کنسرت موسیقی در سال ۱۴۰۲ آشنا شوید

    تریبون هنر: هنوز یک‌ماه از سال جدید نگذشته که قیمت بلیت‌های موسیقی ۱۰۰هزار تومان گران‌تر شده و بلیت کنسرت‌ها نزدیک به ۹۰۰هزار تومان به‌خصوص در کنسرت‌های پاپ دیده می‌شود. در دیگر شهرها هم قیمت بلیت‌ها تا سقف ۶۰۰هزار تومان به فروش می‌رسد که سقف قیمت در سال گذشته به ۵۰۰هزار […]

  • رضا داودنژاد، «مصائب شیرین»، کات!

    تریبون هنر: مخابره خبر درگذشت رضا داودنژاد در شامگاه ۱۳ فروردین ماه در حالی که چند سال قبل در چنین روزی خبر درگذشت جمشید مشایخی را مخابره کردیم، آنقدر سخت بود که برای انتشارش تامل کردیم، به چند نفر زنگ زدیم، فکر می‌کردیم دروغ ۱۳ فروردین ماه است اما گویا […]

  • ماجرای یک پرونده‌ رازآلود در «بی‌بدن»/ قصه دختری که جنازه ندارد

    تریبون هنر: فیلم «بی‌بدن» اولین تجربه سینمایی مرتضی علیزاده به نویسندگی کاظم دانشی است که به موضوع جنجالی قتل یک دختر و ماجراهای پس از آن در روایتی مشابه فیلم «علفزار» می‌پردازد. در قالب سلسله گزارش‌هایی با عنوان «پیشنهاد نوروزی خبرگزاری مهر» به مخاطبان سینما» به معرفی فیلم‌های اکران نوروزی […]

  • کدام فیلم ها در سینمای ۱۴۰۲ توقعات را برآورده نکرده؟

    تریبون هنر: ایرنا نوشت: سال ۱۴۰۲ سالی غیرقابل پیش‌بینی برای گیشه سینماها بود. سالی که اخبار فروش ۱۰۰۰میلیاردی تمام سینما را گرفته بود و در این بین فیلم‌هایی آمدند و رفتند که هیچ‌کس متوجه آن‌ها نشد. از دومین فیلم کارگردان فسیل گرفته تا کمدی ویلای ساحلی که توقع‌ها را نسبت […]

  • از مایکل جکسون تا پسر بروسلی: کشف چیزهای عجیب در جسد سلبریتی‌ها

    تریبون هنر: از مایکل جکسون و رابین ویلیامز و پسر بروسلی تا هیث لجر و دختر الویس پریسلی، سلبریتی های محتلفی بوده اند که سرنوشت تراژیکی داشته‌اند؛ اما بررسی‌های پس از مرگشان از نکات غافلگیر کننده‌ای در خصوص مرگ آن‌ها پرده برداشته است.   مرگ همیشه اتفاقی غم انگیز است، بخصوص […]

Ad
Ad
Ad
Ad
Ad