Ad


آزیتا لاچینی: حالم خوب نیست برایم دعا کنید

تریبون هنر: آزیتا لاچینی از حال این روزهایش و دلیل دوری از عرصه تصویر و صدا گفت. او همچنین از بهترین و به یادماندنی ترین کارهایش در تلویزیون یاد کرد و از تنها آرزویش سخن گفت.

این هنرمند مدت هاست در قاب تلویزیون و پرده سینما دیده نمی شود و صدایش نیز سال هاست در رادیو و دوبله شنیده نمی شود.

وقتی از او می پرسیم خانم لاچینی این روزها چه می کنید؛ اینکه نیستید به خواست خودتان است یا پیشنهادها خوب نیست؟ پاسخ می دهد: مادر جان اصلاً حال و روز خوشی ندارم. این روزها دخترم بیمار است؛ هم سکته کرده، هم بیماری سرطان دارد. مدت‌هاست که درگیر او هستیم و متاسفانه چند روز است که بیهوش شده. خلاصه مدت هاست که غصه او را می خورم و اصلا حال خوبی ندارم. از خداوند می‌خواهم کمکش کند. خدا به همه بیماران سلامتی بدهد، به دختر من هم همین طور.

او ادامه می دهد: دیگر حرف های من فقط از درد و مریضی و مشکلات است و بوی خوبی برای شما ندارد. من هم مردم کشورم را خیلی دوست دارم و از آنها می‌خواهم برایم دعا کنند اما از کار پرسیدید. من خودم را از همه چیز بازنشسته کرده ام. از دوبلاژ، تئاتر، سینما و تلویزیون و رادیو. تقریبا از سال ۹۶ تا الان خودم را از همه چیز بازنشسته کرده‌ام. یک زمانی هست که دیگر واقعا آدم ها خسته می شوند و توان کار کردن ندارند؛ خصوصا الان که من به لحاظ شخصی حال خوبی ندارم و شرایط جامعه هم خوب نیست. من از جوانی تا به الان خیلی رنج و سختی کشیدم و الان هم همچنان این سختی ها را به دوش می کشم. از خداوند فقط عاقبت بخیری می خواهم.

در ادامه وقتی از آرزوهای این هنرمند در سن ۸۵ سالگی می پرسیم، با صدایی مهربان اما توأم با بغض می گوید: فقط عاقبت بخیری برای خودم و فرزندانم و همه مردم کشورم می خواهم. دیگر هیچ نمی خواهم.

 

بیشتر بخوانید:

مستند برزخیها: نقش خاتمی و موسوی در ممنوع الکاری فردین، ملک مطیعی و دیگران

در صفحه اینستاگرام تریبون هنر با ما همراه باشید

تاریخ انتشار :۱۰ بهمن ۱۴۰۱

برچسب‌ها:
مطالب مرتبط



شما هم یک دیدگاه ارسال کنید
 

نام




یادداشت آرشیو

  • گویی که سینمای ایران را به مسلخ برده اند و سربریده اند / یادداشت جعفر گودرزی
    گویی که سینمای ایران را به مسلخ برده اند و سربریده اند
    یادداشت جعفر گودرزی (رییس انجمن منتقدان و نویسندگان سینمای ایران)

    تریبون هنر _ جعفر گودرزی: چه بگویم؟ چه بنویسم؟ از چه بگویم که اتفاق ،چنان تلخ و هولناک است که قلم در وصفش می شکند. همچون دل ما که از شکستگی ها لبریز شده…چه عمرهای ناتمام،چه ماندن های سختی، چه رفتن های بی شتاب و بی رحمانه ای، چه آرزوهای […]

  • نگاه فراجنسیتی؛ برگ برنده سریال رحیل

    تریبون هنر: هنرآنلاین در نقدی بر وجوه زنانه سریال رحیل نوشت: در سال های اخیر و با افزایش حضور بانوان در عرصه هنر و فیلم و سریال، طبیعتا نیاز به درام هایی انسانی که بر مدار ویژگی های بانوان ایران زمین استوار گردد، بیش از قبل شده و این که […]

  • سرگیجه آلفرد هیچکاک: از شکست در گیشه و ناسزای منتقدان تا تبدیل شدن به بهترین فیلم تاریخ سینما

    تریبون هنر _ بابک صحرایی: سال هاست که از سرگیجه به کارگردانی آلفرد هیچکاک به عنوان یکی از بهترین فیلم های تاریخ سینمای جهان یاد می شود اما هنگامی که اکران شد، خیلی ها به این فیلم و هیچکاک تاختند و از آن به عنوان اثری بد و ضعیف یاد […]

  • نگاهی روان‌شناسانه به نقش «طناز طباطبایی» در بی رویا

    تریبون هنر: چند روزی است که فیلم «بی‌رویا» در پلتفرم های نمایش خانگی شده؛ فیلم داستان زن جوانی به نام رویا با بازی طناز طباطبایی است. رویا همراه همسرش بابک قصد مهاجرت به دانمارک را دارد. اما ناگهان دختر جوانی با بازی طناز طباطبایی که حافظه‌اش را از دست داده […]

  • نغمه های بازیگر؛ موسیقی در سینمای مسعود کیمیایی
    نغمه های بازیگر؛ موسیقی در سینمای مسعود کیمیایی
    یادداشت بابک صحرایی در فیلم امروز

    تریبون هنر _ بابک صحرایی: موسیقی در سینمای مسعود کیمیایی شبیه بازیگر توانایی است که ایفای یکی از نقش‌های مهم را بر عهده دارد. توجه ویژه مسعود کیمیایی به موسیقی و استفاده کارآمد از آن و در ادامه تأثیرگذاری‌اش بر خود جریان موسیقی باعث رخ دادن دو اتفاق شده است. […]

Ad
Ad
Ad
Ad
Ad