Ad


امیریل ارجمند: نباید ادای همدیگر را دربیاوریم

تریبون هنر: امیریل ارجمند ـ بازیگر، خواننده و آهنگساز ـ که این روزها مشغول بازی در سریال جدید جواد افشار است، تاکید دارد: در هنر خلاقیت حرف اول را می‌زند و اگر می‌خواهیم دیده شویم نباید ادای همدیگر را دربیاوریم. این هنرمند درباره کیفیت آثار شبکه نمایش خانگی هم اعتقاد دارد: اگر می‌خواهیم کارها دیده شوند در قدم اول باید پول خوبی خرج کنیم و آدم‌هایمان را درست انتخاب کنیم.

امیریل ارجمند در گفت‌وگویی تازه از حضورش در سریال جدید جواد افشار و فعالیت‌های این روزهایش در حوزه موسیقی گفت.

او ابتدا درباره حفظ کیفیت آثار نمایش خانگی و اینکه چقدر این دیدگاه را قبول دارید که وقتی مخاطب برای تماشای اثری هزینه می‌کند پس انتظار هم ندارد کیفیت فدای کمیت شود؟ اظهار می‌کند: به نظرم اصلاً نباید کیفیت فدای کمیت شود و یا بالعکس، کمیت فدای کیفیت؛ چون هیچکدام این‌ها درست نیست نه در تلویزیون و نه فضای پلتفرم ها. من اعتقاد دارم وقتی هنرمند در قالب واقعی خودش باشد همیشه دیده می‌شود و درخشان است. ما باید آدم‌هایمان را درست انتخاب کنیم. افراد زبده‌ای که کارشان برایشان مهم است درست مثل بازیگران تئاتری می‌مانند که برای هر بار رفتن روی صحنه گویا هیچ چیز بلد نیستند؛ یعنی همیشه نگرانند تا اتفاق خوبی را رقم بزنند.

 

اگر می‌خواهیم کاری دیده شود باید پول خوبی خرج کنیم

این بازیگر و آهنگساز تاکید دارد: در هنر اگر استرس و نگرانی نداشته باشی اتفاق خوبی نمی‌افتد. اگر نسبت به کارت بی‌تفاوت باشی قطعاً خروجی خوبی نخواهد داشت. در پلتفرم‌ها هم همینطور است. به عنوان مثال وقتی برای کاری پول خرج می‌شود مثل تیم‌های فوتبال می‌ماند که پولشان را نمی‌دهند و به یک‌باره سه بازی را می‌بازند! بنابراین وقتی قرار است از مخاطبان بابت دیدن اثری پولی گرفته شود پس باید پول خوبی هم خرج شود تا کار دیده شود نه اینکه یک کار مفتی در بیاوریم و بعد هم انتظار داشته باشیم بفروشیم و دیده شود. همه در کنار هم باید چیده شود تا آن جذابیت را برای مخاطب داشته باشد.

ارجمند سپس به اهمیت فیلمنامه در ایجاد جذابیت آثار شبکه نمایش خانگی اشاره و تاکید می‌کند: قطعاً فیلمنامه پایه اصلی و مهم‌ترین، در همه کارهاست. فیلمنامه ریشه است و مثل درختی می‌ماند که می‌خواهیم آبیاری‌اش کنیم اما اگر ریشه نداشته باشد یا پوسیده باشد اصلاً نمی‌شود چیزی را روی آن ساخت. بنابراین مهمترین بخشی که فکر، سبک و نگاه می‌آورد نویسنده و متنش است.

وی در پاسخ به اینکه آیا سریال‌های شبکه نمایش خانگی را تماشا می‌کند؟ خاطرنشان می‌کند: راستش خیلی دنبال نمی‌کنم، گاهی تماشا می‌کنم اما مشتری دائم نیستم چون زمان ندارم و درگیر کارهایم هستم.

 

از روی دست هم تقلید نکنیم

او بار دیگر تاکید می‌کند: هنر ذاتش به پاکی و خلاقیت بسته است. ما جایی که ادای همدیگر را دربیاوریم خلاقیت به وجود نمی‌آید و یکپارچگی خسته کننده‌ای در آثار ایجاد می‌شود. ما نباید سعی کنیم از روی دست همدیگر تقلید کنیم بلکه باید تلاش کنیم مسیرهای جدیدی را در کارمان خلق کنیم تا تنوع آثار داشته باشیم و ارزش هنرمند هم در کشورمان حفظ شود. امیدوارم به این مقوله واقعا توجه شود.

 

«ناریا» یک کار متفاوت پلیسی جذاب

بازیگر سریال های «معمای شاه»، «بانو»، «تبریز در مه»، «ستایش» و «گاندو» سپس با اشاره به کارهای جدیدش در تلویزیون اعلام می‌کند: همچنان مشغول بازی در سریال «ناریا» به کارگردانی جواد افشار هستم که حدود یک سال است مشغولم و هنوز کارم تمام نشده است. «ناریا» یک سریال کاملاً متفاوت پلیسی است که به نظرم با همه کارهای پلیسی فرق دارد چون لایه‌های خاصی دارد که داستان را جذاب می‌کند. «ناریا» یک سریال پلیسی جدید و در عین حال دارای اسراری است که قصه را جذاب می‌کند. آقای افشار هم با توجه به شناسنامه خوبی که دارند و همه او را می‌شناسند قطعاً کار خوبی خواهد شد.

 

امیریل ارجمند در پایان درباره حضورش در برنامه «هماهنگ» هم می‌گوید: پیش تولید این برنامه هم مدتی است شروع شده اما اطلاع دقیقی از روند سری جدید ندارم که قرار است به چه روال باشد. اخیرا با من صحبت شده اما هنوز قطعی نشده که چطور پیش برود. این روزها من بیشتر درگیر موسیقی فیلمم هستم و درگیر سریال «ناریا». برای شبکه نمایش خانگی هم بعد از «پدر گواردیولا» پیشنهاد دیگری نداشتم.

 

در صفحه اینستاگرام تریبون هنر با ما همراه باشید

تاریخ انتشار :۲۵ اردیبهشت ۱۴۰۳

برچسب‌ها:
مطالب مرتبط



شما هم یک دیدگاه ارسال کنید
 

نام




یادداشت آرشیو

  • مینی سریال «بچه گوزن»؛ روایت هیجان انگیز یک رابطه سادومازوخیسمی

    تریبون هنر _ بابک صحرایی: سریال «بچه گوزن» داستان واقعی یک رابطه سادومازوخیسمی (آزارگری و آزارخواهی) است. مرد و زن هر دو گرفتار این بیماری روانی اند با این تفاوت که مرد ظاهری عادی و معمولی دارد اما به اندازه زن که رفتارش بیانگر آشفتگی روحی اش است، بیمار است. […]

  • نگاهی به تاثیر آیین و هنر مردمی در آثار سینمایی و نمایشی
    بهرام بیضایی، ناصر تقوایی و عباس کیارستمی با تعزیه ایرانی چه کردند

    تریبون هنر: تعزیه، این هنر عامه یکی از عمیق‌ترین هنرهای ایرانی است که در دوره مدرن توجه بسیاری از هنرمندان تراز را در شیوه‌های مختلف هنری به خود جلب کرده است، از جمله آن هنرمندان در سینما حداقل سه سینماگر با نوشتن و یا ساختن و یا الگوگرفتن از پیشنهادهای […]

  • یادداشت حامد حنیفی درباره نمایش مرگ با طعم نسکافه: بی اختیار اشک می‌ریختیم

    تریبون هنر: حامد حنیفی در یادداشتی درباره نمایش «مرگ با طعم نسکافه» به کارگردانی بابک صحرایی نوشت: من و اکثریت قریب به اتفاق حضار بی اختیار اشک می‌ریختیم. به گزارش تریبون هنر، حامد حنیفی، آهنگساز برجسته موسیقی ایران و منتقد موسیقی در یادداشتی درباره نمایش مرگ با طعم نسکافه نوشت: […]

  • بابک جهانبخش مرگ با طعم نسکافه به کارگردانی بابک صحرایی

    تریبون هنر: بابک جهانبخش، خواننده برجسته و توانمند موسیقی ایران، یادداشتی را درباره نمایش «مرگ با طعم نسکافه» به کارگردانی بابک صحرایی منتشر کرد. به گزارش تریبون هنر، بابک جهانبخش در یادداشت خود درباره نمایش «مرگ با طعم نسکافه» و بابک صحرایی ر صفحه اینستاگرامش نوشت: بابک صحرایی فارغ از […]

  • رضا صادقی در مرگ با طعم نسکافه

    تریبون هنر: رضا صادقی در یادداشتی درباره نمایش مرگ با طعم نسکافه به نویسندگی و کارگردانی بابک صحرایی نوشت: رفتم چون رفیقم رو ذوست دارم و دعوتش برام محترم بود اما شگفت زده شدم به گزارش تریبون هنر، رضا صادقی خواننده برجسته و مولف موسیقی ایران در یادداشتی به تحلیل […]

Ad
Ad
Ad
Ad
Ad
Ad
Ad