کجای زندگیت بودم

کجای زندگیت بودم که راحت دل ازم کندی

چطوری چشماتو روی یه عمر خاطره می بندی

کجای زندگیت بودم که ردم توی دنیات نیست

که هیچ اسمی دیگه از من توی امروز و فردات نیست

فقط که بغض رفتن نیست تو باورهام رو سوزوندی

همونجا که پاهات لغزید نباید دیگه می موندی

چه رسمی داره این دو روز زندگی

چطوری می تونی انقد دروغ بگی

میسپارمت تو رو دست گذشته هات

تو باش و دنیات و تقاص کائنات

برام مثل نفس بودی جدایی از نفس سخته

تماشا کردن پرواز از عمق یه قفس سخته

تو چه بیراهه ای رفتم منی که دل نمی بستم

دلم زنجیر چشماته همینه از خودم خسته م

چه رسمی داره این دو روز زندگی

چطوری می تونی انقد دروغ بگی

میسپارمت تو رو دست گذشته هات

تو باش و دنیات و تقاص کائنات