بار دگر فراموشی

من بر آن سرم که سربرآورم برون

به من بگو که چون

عاشقی به رفتن است بگو که ره کجاست

گریزم از سکون

بی تو خوان آخرین چگونه بگذرد

با تو دل مرا به شهر تازه می برد

روزی دگر در آتشی سالی دگر به خاموشی

بار دگر فراموشی

واگو نهان کینه ات بشکن سکوت سینه ات

بغض غم دیرینه ات

با یاران