شادی های کوچیکم

به شادی های کوچیکم به فرداها امیدوارم
هنوز بارونو می بوسم هنوز دریا رو دوست دارم

هنوز دلواپس ماهم تو این شب های آشفته
هنوز گریه ت که می گیره یه برگ از شاخه می افته

تا که آوای لبخندت می پیچه تو حریر باد
یه ارکستر اساطیری صداش از دریاها میاد

من خواب دیدم
که دستات لمس یه بارون تو شالیزار یه جاده ست
یه وقتا اوج خوشبختی همین شادی های ساده ست

یه دنیا راز باارزش تو بغض و قهر این دنیاست
باید عمرت بره تا که بفهمی زندگی زیباست

به شادی های کوچیکم به فرداها امیدوارم
که بعد اینهمه طوفان کنارت امنیت دارم

برای این من زخمی همین بس که تو فرداها
یه لبخندی مث رویا بمونه یادگار از ما

شبیه قله ای دورم که غرق بغض برفاشه
مگه خورشیدی می تونه حریف خستگیم باشه