حیف

حیفِ روزای رفته حیفِ روزای با تو
گفته بودم نباشی غصّه می گیره جاتُ!
انتظاری ندارم از تو که داری میری
فکرشُ می کردم یه روز دلخوشیمُ بگیری!
فکرِ دنیای بی تو فکرِ عمری که میره
گفته بودی که هرگز من رو یادت نمیره!
خونده بودم من از چشات داری دل میکَنی
حالا که سوختم من به پات حرفِ رفتن می زنی
گفت:
دلم پیشِ کَسِ دیگه ست
حقیقت اینی که میگه ست
همیشه , می دیدم
پیشِ من نیست یادش
نگفته بود میخوادِش
رفت!
همون شد که خودش می خواست!
ولی خاطره هاش اینجاست!
تنهایی , می گیره
همه ی دنیامُ
به کی سپرده جامُ !؟!
بعدِ دل کندن از من اینکه خواستی جُدا شی
فکرش عینِ عذابِ با کی می تونی باشی؟!
تو قسم خورده بودی که منُ درکم کنی
چشمامُ می بندم به روت بهتره ترکم کنی!