نگو ما آسمون آبی نداریم
اگه ابری شده جاش زمینُ داریم
ماه قشنگه چون همیشه شب نشینِ
راز تنهایی آدما همینه
یکی فانوسشُ تا ستاره برده
یکی خورشیدُ به دست شب سپرده
یکی از جاده و از سفر بریده
یکی رفته و به مقصد نرسیده
من و تو اما میتونیم باهم
از دلِ این شب رد بشیم
من و تو با هم تا ته دنیا
ناز این عشقُ میکشیم
ما اگه از عشق جا بمونیم
تنهایی از راه میرسه
اون همه رویا مثله کابوس
به شبِ بی ماه میرسه
نگو روزگار بد با ما چه کرده
روزی که رفته دیگه بر نمیگرده
کی میدونهآخرِ قصه چی میشه
تا نفس باشه غمات تموم نمیشه
من و تو اما میتونیم باهم
از دلِ این شب رد بشیم
من و تو با هم تا ته دنیا
ناز این عشقُ میکشیم
ما اگه از عشق جا بمونیم
تنهایی از راه میرسه
اون همه رویا مثله کابوس
به شبِ بی ماه میرسه
