وقتی داشت میرفت اون آروم بود
هوا خیس نم نم بارون بود
آخرش همیشه قصه هم نمیشه
نمی رفت مگه قانون بود
این خونه پره خاطراته
خونه خالی از صداته
قرص خواب میخورم گیج و تاب میخورم
خوابیدن یه راه نجاته
گریزون ز مردم شدم
عشق دست چندم شدم
اینجا خونه ی من نیست
من تو اتاقم گم شدم
روزی صدبار مگه میشه مرد
خاطرات نشست دوره کرد
اون که از اول و آخرش
درده از هر طرف درد درد
منظومه ی چشماتو
اون جنگل موهاتو
سجاده ی دستاتو
از خونه ی من ببر
کویرِ لوت حرفاتو
این خالی ترین جاتو
خاطراتو خاطراتو
از خونه ی من ببر
منظومه ی چشماتو
اون جنگل موهاتو
سجاده ی دستاتو
از خونه ی من ببر
کویر لوت حرفاتو
این خالی ترین جاتو
خاطراتو خاطراتو
از خونه ی من ببر
یه وقتایی مثل دیوونه ها
سره میز دو تا بشقاب میذارم
نصف غذامو ول میکنم و جاش قرص اعصاب میذارم
تو این خونه لعنتی یه نفره کم میارم
گوشیمو برمیدارمو شبیه حالمو در میارم
شلوغ میشه دور و برم
همه میریزن رو سرم
باز توی شلوغیا به تنهایی پی میبرم
گیجِ سرم ، گیجِ سرم
منظومه ی چشماتو
اون جنگل موهاتو
سجاده ی دستاتو
از خونه ی من ببر
کویر لوت حرفاتو
این خالی ترین جاتو
خاطراتو خاطراتو
از خونه ی من ببر
منظومه ی چشماتو
اون جنگل موهاتو
سجاده ی دستاتو
از خونه ی من ببر
کویر لوت حرفاتو
این خالی ترین جاتو
خاطراتو خاطراتو
از خونه ی من ببر
