دستامو می گیری

تنها نرو که بین ما تنها یه سایه فاصله ست
هرجا که سمت من بیای میگذرم از هرچی که هست

تنها نرو که تنهایی شروع بغض و قفسه
گاهی فقط با یه سفر دنیا به آخر می رسه

عمریه پشت شیشه ها محو قدم های توام
قدم بزن به سمت من، من اهل رویای توام

دستامو می گیری دریا رو می فهمم
چه عکس زیبایی، ما تنها، ما باهم

دستامو می گیری من محو و مه میشم
مثل یه گندمزار توو مشت آتیشم

وقت بارونه برگرد
به من به خونه برگرد

من بی تو گیجم تنهام
می سوزم توی اشکام

راها نامردن سردن
کم میشی بی من

ما با هم خوبیم شادیم
بس که دل به هم دادیم

تو از من دلگیری که برگا می ریزن
که شعرام که سازم زنجیر پاییزن

خوشبختی یعنی تو، وقتی که می خندی
دستامو می گیری، چشماتو می بندی