شهر خاموش

یه شهر خاموش، یه کوچه ی تار
یه مرد زخمی تو مشت رگبار

یه بغض کهنه تو بغض تقویم
چرا من و تو یکی نبودیم

از عمق سالها عذاب و تکرار
منو به بغض این کوچه بسپار

این کوچه ای که قد یه دنیاست
پایان راه تنهایی ماست

پرده ها سوختن اما ندیدی
پرپر شدم من اما ندیدی
تو پرکشیدی به مرز بارون
من گم شدم تو رگباری از خون

تو کوچه های بن بست و مبهم
زنجیر بغض یه عکس کهنه م

تو مات و مبهم، من تلخ و دیرم
شاید بیایی شاید بمیرم

پرده ها سوختن اما ندیدی
پرپر شدم من اما ندیدی
تو پرکشیدی به مرز بارون
من گم شدم تو رگباری از خون