باد

دلم می ریزه هر لحظه مث دیوار که روش مشته

یه ویرونه توی موهاته که آوارش منو کشته

یه عطری داره اون موهات که از خود بی خودم کرده

شاید واسه اینه بادم فقط دور تو می گرده

تو ابروهات کمون داره که چشمامو نشون رفته

یه چند تیره که درگیرم نه یک ماه و نه یک هفته

زبونه می کشه حرفات به بافته خیال من

ازم رو می گردونی تو هم درگیر میشی حتما

سرم گرمه به افکاری که بی تو غرق تردیده

نباشی حال من خوب نیست بهم دلهره دست میده