بی خدافظی

عطر تو توو کوچه ست که شهری بیداره
هی نبضم می افته هی بارون می باره

یه صخره م توو رگبار تنهاتر از هربار
خون دریا انگار پاشیده رو دیوار

بی تو به دنیایى مجازی زنجیرم
تا اسمت رو گوشیم می افته می میرم

اون شال آبیتو نسپر به دست باد
عطر تو از جون شهر من چی می خواد

بی خدافظی رفتی که ویرونم
بی نفس توی مشت خیابونم
بی خدافظی رفتی که داغونم
توی خاک و خونم

بی خدافظی رفتی که دیوونه م
مثل شهر زخمی م توی خاک و خونم
این عمر کوتاهو پای تو وایمیستم
من مرد دل کندن از اون چشمات نیستم

نیستی که دریا هم پیش اشکام هیچه
طوفانی پا به پام توو خونه می پیچه

من هرچی می گردم کمتر پیدا میشی
پیر میشم اما تو بیشتر زیبا میشی