تظاهر

مانند سیبی گاز خورده
افتاده ام در کنج کوچه
افسرده ام چون مال من نیست
دنیا بدون عشق پوچه

مانند زخمی کهنه هستم
مانند یک برگشته از جنگ
مرهم برای من نبودی
ای مرد بی احساس دلسنگ

شاید صدایم داد می شد
شاید سرت فریاد بودم
یک لحظه جای من نبودی
من واقعا بر باد بودم

بر باد رفته در دل باد
از عشق های بی سرانجام
بی من کجای قصه رفتی؟!
بی تو زنی غمگین و تنهام

در من هجوم حرف هایی
از جنس تزویر و دروغ است
در من هجوم بی تو بودن
در قلب دنیایی شلوغ است

از من به غیر از دست هایت
هیچ آرزویی بر نمی خواست
با گریه می گویم که آری
این زندگی بسیار زیباست

با گریه و لبخند تلخی
دارم تظاهر می کنم به…
با اشک های شور و گرمی
می خوابم و خواب بدی که…

باید کسی من را بفهمد
دنیای من لبریز درد است
باید بهارم را بگیرند
خرداد من بی رحم و سرد است
.
مانند یک کابوس هستی
مانند یک کابوس هستم
رویای ما رو به زوال است
من از درون بیمار و خسته م

وقتی که دندان می کشیدی
بر لحظه های خوب تبدار
مانند سیبی گاز خورده
روی زمین افتادم انگار