آتش نشان

آتش نشان ایثار تو افسانه ی ایران شده
داغی توی اسم توئه از وقتی که طوفان شده

آتش نشان بغض یه شهر بدرقه ی پروازته
فرشته ای مقدسی که آسمون هم رازته

از گریه های مادرت از رفتنت خونه دلم
از رد خاکستر و خون روی تنت خونه دلم

چی توی چشمای تو بود وقتی که پرپر می شدی
وقتی توو مشت اشک و دود لبخند آخر می شدی

شبیه ققنوسی شدی که سوختن تقدیرشه
مثل یه شعمی که هنوز افروختن تقدیرشه

آتش نشان برادرم، فرزند پاک وطنم
شکوه تو حک میشه توو تاریخ عشق میهنم

آتش نشان بغض یه شهر بدرقه ی پروازته
فرشته ای مقدسی که آسمون هم رازته