بهونه منطقی

چیزی نمیگی و غرق سکوته چشامون
این دفعه حس غرور تو کرده جدامون
واسه ی موندن تو دلم هرچیو میداد
رفتن همیشه بهونه ی منطقی میخواد

بغضی که توی گلومه صدامو بریده
اول قصه ی ما ته جاده رسیده
بعد تو این همه خاطره تنها میمونه
رفتن تو واسه من مث رفتن جونه

نرو واسه هرچی که خاطره بین دوتامونه
بمون تو که میدونی سخته و گفتنش آسونه
بری بی تو چی میکشه آخه این دل دیوونه

من که به پای تو هرجوری باشی نشستم
من که غرورمو پای تو خیلی شکستم
این دفعه رو نرو اول جاده رو برگرد
تنها نمیشه با این همه تنهایی سر کرد