خداحافظ

خداحافظ که گاهی عشق پلی سمت رهایی نیست
که مردن هم واسه عاشق به معنای جدایی نیست

خداحافظ که گاهی درد علاجش بغض و آتیشه
کی گفته که غم آدم با اشک و گریه کم می شه

لالالالا گل بادوم
لالالالا بخواب آروم
لالالالا گل پونه
همه دنیا یه زندونه

با لبخندت دلم می رفت تنم غرق جنون می شد
مث باغی که تو بارون به آرومی جوون می شد
کجا رفتی
چرا رفتی

خداحافظ که از عشقت همین دلتنگی می مونه
تقاص خاطره داشتن همین حال پریشونه

خداحافظ که تنهایی غمش دور از تصور بود
خداحافظ که این تقدیر چقد از ما دلش پر بود

لالالالا گل بادوم
لالالالا بخواب آروم
لالالالا گل پونه
همه دنیا یه زندونه