Ad

به بهانه اکران "بدون تاریخ،بدون امضاء"

قصّه ای که دیدن و شنیدنش واجب است

یادداشت سیدمحمد کاظمی

تریبون هنر _ سیدمحمد کاظمی: در میان انبوهی از فیلم های بی قصّه یا بد قصّه که به عقیده ی بسیاری از کارشناسان، لطمه ی اصلی را به سینما وارد می کنند، فیلم وحیدجلیلوند را باید بارها تحسین کرد و به هر انسانی توصیه کرد که برای تماشای این اثر به سینما برود. “بدون تاریخ،بدون امضاء” یک قصّه ی فوق العاده است که بدون کوچک ترین تردیدی می توان آن را پلّه ای مستحکم برای صعود و افتخار سینمای ایران دانست.
وحیدجلیلوند در ابتدای فعّالیت حرفه ای خود، فیلم”چهارشنبه ۱۹ اردیبهشت” را ساخته بود و از همان جا می شد حدس زد که با یک فیلمساز کاربلد طرف هستیم.به همین خاطر”بدون تاریخ،بدون امضاء” را ندیده می شد تایید کرد ولی زمانی که فیلم را ببینید،به حسّی فراتر از این حرف ها خواهید رسید!
“بدون تاریخ،بدون امضاء” بهترین قصّه ای بود که یک کارگردان فیلم دومی می توانست برای مخاطب خود به تصویر بکشد.قصّه ای که علاوه بر جذابیت های روایی،زیربنای مطالعاتی داشته و کاملاً مشخص است که برای خلق آن زحمت کشیده اند.
این فیلم بسیار شریف است چراکه بدون اغراق از شرافت انسان هایی صحبت می کند که شاید گاهی اوقات خیال کنیم دیگر وجود خارجی ندارند ولی قطعاً هنوز هم پیدا می شوند.از مشکلات آدم هایی می گوید که گاهی نمی دانند ترکیب غیرت و زندگی و آبرو،چه نتیجه ای خواهد داشت.
بازی ها در فیلم کاملاً روان و باورپذیرند؛ البته شکی نیست که نوید محمّدزاده یک سر و گردن بالاتر از همه ظاهر شده.اکران “بدون تاریخ،بدون امضاء” به راحتی می تواند جزو موفق ترین نمایش های سال شود و نکته ی جالب توجّه اینجاست که نمایش عمومی این اثر از بهمن ماه ۹۶ شروع شده و طبیعتاً تا اردیبهشت ۹۷ نیز ادامه خواهد داشت.پس اگر فرصت نکردید تا قبل از پایان سال فیلم را ببینید، می توانید در تعطیلات نوروزی به تماشای آن بنشینید.

منبع: تریبون هنر

تاریخ انتشار :۳۰ بهمن ۱۳۹۶

برچسب‌ها:, , ,
مطالب مرتبط



شما هم یک دیدگاه ارسال کنید
 

نام




یادداشت آرشیو

  • مرگ آلن دلون؛ روزگار سپری شدن زیبایی های ناب

    تریبون هنر _ بابک صحرایی: آلن دلون، یکی از نمادهای زیبایی جهان بود. مرگش به یادمان می رود که ما در روزگاری سپری شده زندگی می کنیم، روزگاری سپری شدن زیبایی های ناب. مرگ آلن دلون هشدار زندگی است. انگار زندگی فریاد می زند: آهای، حواست باشه. آلن دلون هم […]

  • یادداشت بابک نوری برای سعید راد
    یادداشت بابک نوری برای سعید راد
    دیگر از آن نسل طلایی کسی نمانده، جز بهروز خان

    تریبون هنر _ بابک نوری: اگر اون جوری که سینما رو به دو بخش قبل و بعد از انقلاب تقسیم می کنند نگاه کنیم خیلی از ماها با قهرمانها و ضدقهرمانهای سینمای قبل, عاشق و شیفته سینما شدیم و با اون‌ها مشق سینما کردیم … بهروزخان وثوقی ، ناصرخان ملک […]

  • سید جواد یحیوی؛ مجری ممنوع‌الفعالیتی که بازیگری پر کار شد

    تریبون هنر: حالا دیگر دیده شدن نام سید جواد یحیوی به عنوان بازیگر تئاتر اتفاقی تازه نیست چراکه او در این سال‌ها حضور مداومی روی صحنه داشته است. سید جواد یحیوی که نسل جدید تماشاگران شاید خاطره چندانی از اجراهایش در تلویزیون نداشته باشد، در پی ممنوعیتی که سال‌ها پیش […]

  • نامه علیرضا داوودنژاد به عطاران، پیروزفر، طناز طباطبایی، ترلان پروانه و زهرا داودنژاد

    تریبون هنر: علیرضا داودنژاد درباره اکران افتتاحیه فیلم سینمایی «مصائب شیرین ۲»نامه ای را خطاب به رضا عطاران، پارسا پیروزفر، طناز طباطبایی، ترلان پروانه و زهرا داودنژاد منتشر کرد. به گزارش تریبون هنر،چهارشنبه سپری شده ۴ مرداد ماه در پردیس سینمایی «ایران مال» مراسم افتتاحیه فیلم «مصائب شیرین ۲» در […]

  • مینی سریال «بچه گوزن»؛ روایت هیجان انگیز یک رابطه سادومازوخیسمی

    تریبون هنر _ بابک صحرایی: سریال «بچه گوزن» داستان واقعی یک رابطه سادومازوخیسمی (آزارگری و آزارخواهی) است. مرد و زن هر دو گرفتار این بیماری روانی اند با این تفاوت که مرد ظاهری عادی و معمولی دارد اما به اندازه زن که رفتارش بیانگر آشفتگی روحی اش است، بیمار است. […]

Ad
Ad
Ad
Ad
Ad
Ad
Ad