به جای قلع و قمع، به خودمان رحم کنیم
یادداشت سیدمحمد کاظمیتریبون هنر: تینا پاکروان کارگردان توانایی ست که اگر نبود فیلم های قابل قبولی چون “خانوم” و “نیمه شب اتفاق افتاد” را نمی ساخت.پس اگر فقط کمی انصاف داشته باشیم ، استعدادی همچون پاکروان را پرپر نمیکنیم.حدود دو سال پیش این کارگردان خوش فکر که اتفاقا کنار دست بسیاری از بزرگان سینما تجربه کسب کرده و قطعا سینما را بیشتر از خیلی ها لمس کرده ، تصمیم می گیرد متفاوت عمل کند.دلایل این تصمیم را خودش می داند ولی می توان حدس زد که پاکروان ، این بار بیشتر از همیشه سلیقه روز مخاطب را مد نظر قرار داده.او حتی پا را فراتر گذاشته و فضای فانتزی سرگرم کننده ای که مدت هاست حلقه ی مفقوده ما در سینما به حساب می آید را به عنوان چاشنی جدید، وارد فیلم خود می کند.
برای ساخت “لس آنجلس،تهران” پرویز پرستویی که اتفاقاپیش از این، هم در آثار کمدی رئال مثل “مارمولک” و هم در کمدی های فانتزی مثل”مومیایی۳” خوش درخشیده، در کنار تینا پاکروان قرار می گیرد.با اضافه شدن چهره های مخاطب پسندی چون مهنازافشار، گوهر خیر اندیش و … همه چیز آماده می شود برای ساختن یک فیلم خوب.اما متاسفانه شانس با پاکروان و گروهش یار نیست.فیلم ، فیلمِ خوبی از آب در نمی آید و بدون شک عوامل “لس آنجلس،تهران” هم به این قضیّه واقف هستند.اما حالا که این اتفاق رخ داده، با توجه به سوابق درخشان تیم تولید”لس آنجلس ، تهران” آیا بهتر نیست کمی نرم تر نقد کنیم و به فکرِ قلع و قمع نباشیم؟چرا اختلافات گذشته را به میان می کشیم و سعی می کنیم با تمام قدرتمان به پرویز پرستویی ضربه بزنیم؟پرویز پرستویی و فیلمی که بازی کرده دشمن ما نیستند.لطفا بیایید خودمان به خودمان رحم کنیم.فیلم تازه ی تینا پاکروان آن چه باید می شده نشده؛ هر چند مخاطب خاص خودش را دارد.ولی ما به جای ضربه زدن به خود، می توانیم با آدم های خودی همدردی کنیم.می توانیم به تینا پاکروان،پرویز پرستویی و خودمان فرصت های بیشتری بدهیم.
سیدمحمد کاظمی
منبع: تریبون هنر
تاریخ انتشار :۱۳ آبان ۱۳۹۷