دلم خونه

یه عمره توی این سلول اسیرم تو هوای تو
همین جا پشت این شیشه بزن تیر خلاصم رو

چه جوری پا به پات باشم تموم راها بن بستن
چه فایده قفلا وا میشن ولی درها هنوز بستن

از این فکرای وارونه دلم خونه دلم خونه
از این تقدیر ویرونه دلم خونه دلم خونه

من از این بی سرانجامی از این تنهایی دلگیرم
یه جوری که با مردن هم دیگه آروم نمی گیرم

از اینکه بی صدا موندم از این دنیا که زندونه
من از تو از خودم از ما دلم خونه دلم خونه

از این فکرای وارونه دلم خونه دلم خونه
از این تقدیر ویرونه دلم خونه دلم خونه