وقتی می رفتم

یادمه وقتی می رفتم ترسی پاهامو می لرزوند
بخشی از وجودم انگار تو همین کوچه ها جا موند

یادمه وقتی می رفتم حتی بدرقه م نکردی
با یه حس تلخی گفتی می دونم برنمی گردی

رفتم اما زندگیمو توی چشمات جا گذاشتم
برای گریز از تو حتی مقصدی نداشتم

نتونستم بی تفاوت از روزای با تو رد شم
نشد این گذشته ها رو به فراموشی ببخشم

یادمه وقتی می رفتم ترسی پاهامو می لرزوند
بخشی از وجودم انگار تو همین کوچه ها جا موند

یادمه وقتی می رفتم اسمتو صدا نکردم
به شکستن پلای پشت سرم نگا نکردم

حالا که برگشتم انگار کوچه ها با من غریبن
هیچ نشونه ای نمونده از روزای با تو بودن

منم و یه دنیا حسرت از گذشته های مبهم
انگار هیچ زمانی اینجا زندگی نکرده بودم