محمد علی بهمنی، شاعر برجسته و رئیس ظورای شعر دفتر موسیقی وزارت ارشاد درباره ضعف ترانه ها در آلبوم های پاپ می گوید:

ما در دورانی هستیم که تکلیف آلبوم‌ها را شرکت‌ها معلوم می‌کنند، نه شورا یا جریانات دیگر. همه اینها را اگر مثبت بدانیم اما یک نکته مهم وجود دارد که تأثیر آن بیشتر از همه است. شرکت‌هایی که کار ضعیف می‌دهند، تعدادشان چندین برابر شرکت‌هایی است که به کیفیت آثارشان فکر می‌کنند و اعتبار هنری برایشان مهم است! این چند شرکت محدود که آثار باکیفیتی ارایه می‌دهند، بیشترشان به موسیقی ایرانی اهمیت می‌دهند که اساسا هم این نوع موسیقی کمتر برای آنان مشکل‌آفرین است. اتفاقا اگر آن کارها را ببینیم متوجه می‌شویم زیباترین شعر و شاعرانه‌ترین آثار در همان تولیدات وجود دارد که هم اجتماعی‌اند و هم شعر خوبی دارند. این آثار هم کار سنگین انجام می‌دهند و هم سرمایه‌گذاری‌شان برای آنان بازتاب دارد و هر کدام از آثاری که تولید می‌کنند، اعتباری برای آنان است اما تعدادشان خیلی اندک است.

محمدعلی بهمنی در ادامه عنوان می کند:

برخی از این شرکت‌ها به موسیقی پاپ هم می‌اندیشند که اگر دقت بکنیم خیلی آثار کمی دارند، چون شرایط جهانی آنها را متوجه کرده است که اگر این صدا در مرکز شنیده بشود، خیلی تأثیر بیشتری دارد تا این‌که به صورت آلبوم و توزیع سراسری پخش شود، چون خیلی زود کارشان تکثیر خواهد شد و برایشان سوددهی نخواهد داشت، بنابراین شرایط آنان را مجبور می‌کند در این زمینه کم‌کار باشند، چون ما نمی‌توانیم کپی‌رایت را اعمال کنیم.

کاری که قرار است نسل جوان گوش کنند با کاری که برای علاقه مندان موسیقی سنتی ارائه می شود، فرق می کند آن قشر از مخاطب وقتی می خواهد کاری را گوش کند می رود و آلبومش را خریداری می کند تا ناشر هم بتواند به حیات خودش ادامه دهد اما در موسیقی پاپ یا سبک هایی که بیشتر جوانان به آن علاقه مندند به دلیل اینکه مخاطب جوان به این نکته توجهی ندارد و یا شرایط رعایت کردن حق مولف را ندارند چون ممکن است بسیاری از آنان از لحاظ مالی مستقل نباشند و برای تامین هزینه خرید یک آلبوم به خانواده شان وابسته باشند. مجموع این شرایط توجیهاتی را برای هر طرف به وجود می آورد اما نتیجه این خواهد بود آن موسیقی مورد علاقه نسل جوان توسط بسیاری از آنان بدون رعایت کردن کپی رایت تهیه می شود و آن جوان محصول را کپی می کند و به دوستانش هم می دهد، پس اگر شرکتی بیاید روی اثری ارزشمند سرمایه گذاری کند احتمال زیاد شکست خواهد خورد. مثلا بیاید ١۵٠ تا ٢٠٠ میلیون برای آلبومی هزینه کند می داند که بازگشت سرمایه از جانب بازار برای آن شرکت وجود نخواهد داشت. ممکن است دوستانی که شرکت تولید موسیقی دارند ناراحت بشوند اما از آنجا که من بسیاری از آنان را می‌شناسم می‌دانم که بسیاری از آنها مجوز این کار را گرفته اند اما خودشان سرمایه گذاری یا تولید موسیقی نمی‌کنند بلکه کسی که کارش را خودش آماده کرده است را می خرند و می گذارند در جایی تا شنیده شود،

محمد علی بهمنی درباره ضعف جاری در ترانه های آثار پاپ که نشات گرفته از شرایط نامناسب تولید این آثار است می گوید:

برای هر کدام از این تک آهنگ ها اگر قرار باشد واقعا هزینه شود باید ٢٠ میلیونی خرج کرد اما این آثار که به وفور هم تولید می شوند ٢ تا ٣ میلیون بیشتر خرجشان نشده است. این شرایط خود بیانگر سطح کیفیت این آثار است، شعر این آثار هم از کسی می‌گیرند که خیلی ارزان تر از بقیه کار می‌کنند و اگر قرار باشد نرخ معمول شعر خوب را بدهند باید ٣ تا ۴ میلیون هزینه کنند و به نظرم هم شایستگی اش را هم دارند اما این نوع آثار کل بودجه اش ١یا ٢ میلیون بیشتر نیست. این آثار شعرشان از همان جریان آماتوری تامین می شود، این بچه ها را هم من می شناسم که می آیند و با چهره ای بغض کرده و بی دروغ می گویند من در حال درس خواندن هستم و نمی خواهم سربار خانواده ام باشم، بلدم ترانه بگویم اما خب طفلک یاد نگرفته است و از ترانه شناخت درستی ندارد اما این کار را انجام می دهد، از طرفی بی انصافی است که به این جوانان کمک نکرد. حالا این جوان حاضر است با ١٠٠ تا ٢٠٠ هزار تومان یا حتی کمتر کارش را به آن شرکت ها بفروشد. آن شرکت ها هم به دلیل ناگزیر بودن شرایطشان از این ها استفاده می کنند.

تاریخ انتشار :۳۱ مرداد ۱۳۹۵

پیام تسلیت وزیر ارشاد برای محمدعلی بهمنی

مسعود پزشکیان: «محمدعلی بهمنی» غنای فراوانی به ادبیات ملی بخشید