Ad

در یادداشتی عنوان شد

علیرضا خمسه: اگر راجع به خاله‌ام حرف بزنم، ممنوع الفعالیت می‌شوم

در هیچ جای جهان، کمدی بدون انتقاد معنا ندارد

تریبون هنر: علیرضا خمسه کمدین مشهور می گوید آن قدر فضای نقد بسته است که اگر راجع به خاله‌ام هم حرف بزنم، ممنوع الفعالیت می‌شوم

علیرضا خمسه در یادداشت نوشته است :

سینمای کمدی ما جز مواردی استثنایی چندان جدی گرفته نمی شود، ضمن این که با وجود بازیگران، نویسندگان و کارگردانان خلاق و توانا در این زمینه، بیشتر مواقع فیلم های کمدی کیفیت خیلی خوبی ندارند و انتظارات را چندان برآورده نمی کنند. علت آن این است که به مهم ترین ویژگی سینمای کمدی یعنی انتقاد بها داده نمی شود. در هیچ جای جهان، کمدی بدون انتقاد معنا ندارد. شما حتی اگر بیننده کمدی های ایستاده یا استندآپ کمدی، چه خارجی و چه ایرانی باشید، می بینید کمدین ها از موضوعی انتقاد می کنند و همین است که آن را خنده دار می کند.
حالا اگر شما در جامعه ای زندگی کنید که نتوانید در فیلم و سریال ها و سینمای کمدی آن راجع به هیچ چیز انتقاد کنید، یعنی این عنصر حیاتی را از کمدی بگیرید، آن وقت تماشاگر می گوید چه بی مزه و چه لوس. خب، معلوم است که چه لوس! چون موقعی یک کمدی بامزه است که من بتوانم از رفتار شما ایراد بگیرم و در یک اجرای کمیک از آن انتقاد کنم. حالا شما ممکن است چه کسی باشید؟ یک پزشک؟ نمی توانم. یک وکیل؟ نمی توانم. یک هنرمند؟ نمی توانم. یک کاسب؟ نمی توانم. شیر بی یال و دم و اشکم که دید؟ این چنین شیری خدا کی آفرید؟ مثلا به بخشی از فیلمنامه ایراد می گیرند و می گویند نه دیگر، می خواهید از نیروی انتظامی ایراد بگیرید؟ از برادران فلان جا و خواهران فلان جا می خواهید ایراد بگیرید؟ نمی شود. همین می شود که من در کمدی هایم فقط از خانواده خودم حرف می زنم که چقدر ما زشتیم و فلان! چون اگر یک قدم آن ورتر بروم و راجع به خاله ام حرف بزنم، ممنوع الکار می شوم!
امیدوارم جنبه انتقاد در همه صنوف و اقشار و افراد جامعه بالاتر برود تا کمدین ها بتوانند در فیلم ها و اجراهایشان، انتقادات بامزه و جذابی از ایرادات مختلف داشته باشند. این شرایط، هم مسیر سینمای کمدی را برای ساخت فیلم هایی جذاب، باکیفیت و تاثیرگذار هموارتر می کند و هم باعث جدی تر گرفته شدن این سینما از طرف تماشاگران و کارشناسان می شود.

تاریخ انتشار :۸ خرداد ۱۳۹۶

برچسب‌ها:
مطالب مرتبط



شما هم یک دیدگاه ارسال کنید
 

نام




یادداشت آرشیو

  • مروری بر زندگی جان وین در سالگرد تولدش

    تریبون هنر: ماریون روبرت موریسون با نام هنری جان وین (John Wayne) در سال ۱۹۰۷ در شهر وینترست در ایالت آیووا آمریکا به دنیا آمد. وی در کالیفرنیا بزرگ شد و با کسب بورس ورزشی به دانشگاه کالیفرنیای جنوبی رفت. در تعطیلات تابستان کارگر استودیوی فوکس شد و خیلی زود […]

  • نقد «بنشی های اینیشرین»؛ آغاز پوچی با پایان یک دلخوشی

    تریبون هنر _ بابک صحرایی: ارزش عمر آدم به چیست؟ باقی ماندن چه چیزی از انسان در گذر سال ها، عمر او را پربار می کند؟ ما باید چه کار کنیم که در گذر عمر، پوچ و بیهوده نباشیم؟ فیلم بنشی های اینیشرین (banshees of inisherin) پاسخ غم انگیزی به […]

  • خودکشی هنرمندان ایرانی: از آزاده نامداری و زهره فکور صبور تا صادق هدایت و غزاله علیزاده

    تریبون هنر: خودکشی هنرمندان در ایران و جهان، نمونه های فراوانی دارد. خودکشی هایی که عمدتا نتیجه افسردگی این افراد هستند. افسردگی چهره ندارد، در این گزارش به چندین هنرمند داخلی و جهانی پرداختیم که بخاطر افسردگی به زندگیشان پایان دادند. این موضوع همیشه پرسیده می‌شود، یک پایان تلخ بهتر […]

  • حامیان اصلی فیلم برادران لیلا چه کسانی هستند؟

    تریبون هنر: سید عبدالجواد موسوی در خبر آنلاین نوشت: این روزها به طعنه و گلایه زیاد شنیده ایم که در مملکت ما همه شده اند منتقد فیلم. مشخصا هم به فیلم برادران لیلا اشاره می کنند که از زمان پخشش در فضای مجازی کم تر کسی درباره اش اظهار نظر […]

  • سریال آخرین بازمانده از ما: رویای به حقیقت پیوسته ی گیمرها

    تریبون هنر _ بابک صحرایی: اگر گیمر هستید سریال «آخرین بازمانده از ما» برای شما تجربه ای فوق العاده و رویایی به حقیقت پیوسته است. در غیر این صورت با سریالی معمولی مواجه خواهید بود که در دو قسمت پایانی، جذاب می شود. بازی «The Last Of Us» یکی از […]

Ad
Ad
Ad
Ad
Ad