مرگ آلن دلون؛ روزگار سپری شدن زیبایی های ناب
یادداشت بابک صحراییتریبون هنر _ بابک صحرایی: آلن دلون، یکی از نمادهای زیبایی جهان بود. مرگش به یادمان می رود که ما در روزگاری سپری شده زندگی می کنیم، روزگاری سپری شدن زیبایی های ناب.
مرگ آلن دلون هشدار زندگی است. انگار زندگی فریاد می زند: آهای، حواست باشه. آلن دلون هم می میره. هرقدر هم که زیبا و مشهور و تحسین شده و افسانه ای و موندگار باشی، نوبت مرگ تو هم فرا می رسه
آلن دلون بهترین نمونه و شاید زیباترین مثال از بازی در سکوت است. هر آنچه که از جذابیت های خشک و سرد بودن میمیک چهره و زبان بدن در بازیگری گفته می شود، بهترین مثالش آلن دلون است.
او یادگاری از افسانه‌ی سینما و اسطوره شدن بازیگرها بود. دنیای امروز اما دنیای افسانه سازی و اسطوره پروری نیست. با رفتن نمادهای گذشته، دنیا مدام در حال حقیقی تر شدن است. حقیقتی که آن‌چنان هم زیبا نیست
نویسنده: بابک صحرایی
مطالب مرتبط:
مرگ ژان لوک گدار: یادآوری تمام شدن ارزش ها
سرگیجه آلفرد هیچکاک: از شکست در گیشه و ناسزای منتقدان تا تبدیل شدن به بهترین فیلم تاریخ سینما
مینی سریال «بچه گوزن»؛ روایت هیجان انگیز یک رابطه سادومازوخیسمی
در صفحه اینستاگرام تریبون هنر با ما همراه باشید
تاریخ انتشار :۲۸ مرداد ۱۴۰۳
