فکرشم نکرده بودم

فکرشم نکرده بودم با تو از خوشبختی رد شم
که بتونم زندگیمو به نگاه تو ببخشم

فکرشم نکرده بودم دیوارا اینجوری کم شن
چشمای شبیه دریات ناگهان سهم خودم شن

تو کنارمی که جاده می رسه به مرز آفتاب
که بهار شعله کشیده از دل زمین بیتاب

تو کنارمی که دستام بوی شالیزارو میدن
که پرستوها به سمت خونه ما پرکشیدن

به گمونم که یه خورشید پشت موج گیسوهاته
دریا انگار چشم براه لمس توفان نگاته

بیا تا دوباره گم شیم توی عطر عود و زیتون
با یه لبخندت دوباره روحمو از هم بپاشون