Ad

یادداشت سامان سالور درباره کامیون

کامیون؛ در جستجوی نیمه گمشده یا داعشی ها با شما ایزدی ها چه کار دارند؟

فیلمی از کامبوزیا پرتوی

تریبون هنر _ سامان سالور: کامبوزیا پرتوی تمام تلاشش را برای ساخت فیلمی متفاوت و آبرومند غیر شهری کرده و از این حیث کامیون نگاه مستقلی به ماجرای داعش و حضورشان در نزدیکی مرزهای غربی دارد اما برای رکورددار سیمرغ بلورین فیلمنامه جشنواره فجر و یکی از کارگردانانی که فیلمنامه را جدی؛ تخصصی و حرفه ای دنبال می کند؛خیلی عجیب است که قصه آخرین فیلمش؛کامیون تا یک سوم زمان فیلم هنوز راه نیفتاده؛(شما بخوانید شروع نشده)
طرح کلی فیلمنامه فیلم قدیمی و کهنه و ترکیبی از ایده سریال پایتخت( که طرح اولیه اش مربوط به تورج اصلانی بود) و سفری اودیسه وار از مرزهای غربی تا پایتخت و خیابانهای شلوغ و مشکلات و معضلاتش است؛ در این میان اما آنچه آزاردهنده و حوصله سر بر است؛ تکرار مکررات جستجوی راننده و زن جوان کرد همراه نوزادش و برادر شوهر نوجوان برای یافتن شوهری بی خیال و بی توجه است که حتی شماره موبایلش را اززنی که عاشقانه پی گیرش است؛دریغ کرده و و حتی پس از هجده ماه یک تماس هم با نوعروس جوان و زیبایش نگرفته؛در این بین اما آنچه این فیلم سخت و جاده ای را از جذابیت و نفس می اندازد؛ حضور چند باره تیپ ها و آدمها و لوکیشن های بی تأثیر مانند؛ شخصیت نیکی کریمی در نقش خودش( با آن لحن و دیالوگ عجیب در مورد داعشی ها و ایزدی ها)؛ تیپ جگرکی رقاص و پسر چاق و بی خاصیت و زن خشن و بی رحم که می خواهد کودک را به گروگان بگیرد با بازی شایسته ایرانی و میوه فروش و بقال و مصالح فروش و قس علی هذاست…
با وجود تجربه موفق پرتوی در فیلمهای پیشین و بازی گرفتن از بسیاری از کودکان و نابازیگران در فیلم های ماندگاری چون بازی بزرگان و کافه ترانزیت؛ در کامیون ؛ انتخاب و حضور بازیگران نقش های مکمل و فرعی ( خصوصاً زن جوان با بینی و صورتی امروزی نه بکر و طبیعی)سمپات و باورپذیر نیست (و با بستن روسری بر روی دهان و بینی هم نجات پیدا نمی کند)وبه زعم نگارنده؛ بازی سعید آقاخانی نیز با همه احترام و تفاوت و زحمتی که برای ادای لهجه های مختلف کشیده، متاسفانه به دلیل وجود نداشتن لحظه های دراماتیک و سکانس های پرتنش و موفق در سطح و تحمل یک گریم سنگین( با اجرای خوب بابک اسکندری) باقی می ماند و حیف می شود؛
در مورد تصاویر و فضاسازی بصری فیلم نیز ؛با توجه به استفاده کامیون ازفضای جاده ای و جغرافیای مرزی و کوهستانی کردستان و برفی؛در یک سوم شروع به نظر می رسد که انتظار بیشتری از فیلمبرداری چون تورج اصلانی که تجربه های گوناگونی از این دست داشته و پیش از این به اندازه کافی جسارتش را ثابت کرده می توان داشت که به نوبه خود عقیم باقی مانده است.

پیش بینی سیمرغ:
کامیون در رشته های بهترین بازیگر نقش اول مرد و چهره پردازی شانس کاندیدا شدن و تصاحب سیمرغ دارد

تاریخ انتشار :۱۸ بهمن ۱۳۹۶

برچسب‌ها:, , , ,
مطالب مرتبط



شما هم یک دیدگاه ارسال کنید
 

نام




یادداشت آرشیو

  • مینی سریال «بچه گوزن»؛ روایت هیجان انگیز یک رابطه سادومازوخیسمی

    تریبون هنر _ بابک صحرایی: سریال «بچه گوزن» داستان واقعی یک رابطه سادومازوخیسمی (آزارگری و آزارخواهی) است. مرد و زن هر دو گرفتار این بیماری روانی اند با این تفاوت که مرد ظاهری عادی و معمولی دارد اما به اندازه زن که رفتارش بیانگر آشفتگی روحی اش است، بیمار است. […]

  • نگاهی به تاثیر آیین و هنر مردمی در آثار سینمایی و نمایشی
    بهرام بیضایی، ناصر تقوایی و عباس کیارستمی با تعزیه ایرانی چه کردند

    تریبون هنر: تعزیه، این هنر عامه یکی از عمیق‌ترین هنرهای ایرانی است که در دوره مدرن توجه بسیاری از هنرمندان تراز را در شیوه‌های مختلف هنری به خود جلب کرده است، از جمله آن هنرمندان در سینما حداقل سه سینماگر با نوشتن و یا ساختن و یا الگوگرفتن از پیشنهادهای […]

  • یادداشت حامد حنیفی درباره نمایش مرگ با طعم نسکافه: بی اختیار اشک می‌ریختیم

    تریبون هنر: حامد حنیفی در یادداشتی درباره نمایش «مرگ با طعم نسکافه» به کارگردانی بابک صحرایی نوشت: من و اکثریت قریب به اتفاق حضار بی اختیار اشک می‌ریختیم. به گزارش تریبون هنر، حامد حنیفی، آهنگساز برجسته موسیقی ایران و منتقد موسیقی در یادداشتی درباره نمایش مرگ با طعم نسکافه نوشت: […]

  • بابک جهانبخش مرگ با طعم نسکافه به کارگردانی بابک صحرایی

    تریبون هنر: بابک جهانبخش، خواننده برجسته و توانمند موسیقی ایران، یادداشتی را درباره نمایش «مرگ با طعم نسکافه» به کارگردانی بابک صحرایی منتشر کرد. به گزارش تریبون هنر، بابک جهانبخش در یادداشت خود درباره نمایش «مرگ با طعم نسکافه» و بابک صحرایی ر صفحه اینستاگرامش نوشت: بابک صحرایی فارغ از […]

  • رضا صادقی در مرگ با طعم نسکافه

    تریبون هنر: رضا صادقی در یادداشتی درباره نمایش مرگ با طعم نسکافه به نویسندگی و کارگردانی بابک صحرایی نوشت: رفتم چون رفیقم رو ذوست دارم و دعوتش برام محترم بود اما شگفت زده شدم به گزارش تریبون هنر، رضا صادقی خواننده برجسته و مولف موسیقی ایران در یادداشتی به تحلیل […]

Ad
Ad
Ad
Ad
Ad
Ad
Ad