تریبون هنر: جشنواره فیلم کن آنچنان رویداد بزرگی است که هیچ سالی نمی‌توان گفت جشنواره‌ای کم‌فروغ را گذرانده‌ایم، اما فیلم‌های هنری در هفتاد و دومین دوره‌ی جشنواره نسبت به سال گذشته حضور پررنگ‌تری داشتند. البته فیلم‌سازهای بزرگی چون «ترنس مالیک»، «پدرو آلمودوار» و «کوئنتین تارانتینو» کمک شایانی به بیشتر شدن رقابت می‌کند. اما علاوه بر این بزرگان، کارگردانان جوان خوبی هم در مراسم امسال حضور داشتند که آینده سینما به حساب می‌آیند. برای نمونه می‌توان به «سلین سیاما» کارگردان فیلم «پرتره یک بانو در آتش» (Portrait of a Lady on Fire) و «رابرت اگرز» کارگردان فیلم «فانوس دریایی» (The Lighthouse) اشاره کرد.

دوران زیبا La Belle Époque

فیلم «دوران زیبا» یک فیلم کمدی فرانسوی به کارگردانی «نیکلا بیدوس» مانند فیلم‌هایی است که در دهه ۱۹۷۰ و ۸۰ فرانسه ساخته می‌شد و گاهی نیز فیلم‌سازان هالیوودی آن‌ها را بازسازی می‌کردند. تم اصلی فیلم «بیدوس» ازدواج پایدار و عشق ورزیدن است. «ویکتور» که یک کارتونیست است چهل سال است که با «ماریان» که یک روانکاو است ازدواج کرده است. «ویکتور» پس از ۴۰ سال احساس راحتی زیادی در رابطه‌اش با «ماریان» می‌کند و این باعث سرد شدن رابطه آن‌ها می‌شود. وقتی «ماریان» او را از خانه بیرون می‌کند، «ویکتور» تصمیم می‌گیرد تا به گذشته سفر کند. بسیاری از کسانی که این کار را می‌کنند درخواست غذا خوردن با «ماری آنتوانت» یا «ارنست همینگوی» را دارند اما «ویکتور» تصمیم می‌گیرد که به صحنه اولین ملاقاتش با «ماریان» برود.

پوست آهو Deerskin

لباس مرد را می‌سازد. کسی که این حرف را زده مطمئناً انتظار برداشت کارگردان ابسوردیست، «کانتن دوپیو» را نداشته است. این فیلم کمدی فرانسوی ماجرای مرد میان‌سال بازنده‌ای با بازی «ژان دوژاردن» را بازگو می‌کند که فکر می‌کند با خرید یک کت قدیمی چرم می‌تواند ظاهر خود را تغییر دهد. پس از اینکه او در این کار شکست می‌خورد تصمیم می‌گیرد خود را به عنوان یک فیلم‌ساز معرفی کند. زمانی که این کار نیز شکست می‌خورد او اقدام به کشتن غریبه‌های می‌کند.

یک زندگی پنهان A Hidden Life

فیلم «یک زندگی پنهان»، فیلم جدید «ترنس مالیک» است، کارگردانی که هشت سال پیش برای فیلم «درخت زندگی» (The Tree of Life) برنده جایزه نخل طلایی جشنواره کن شده بود. این فیلم شاید همانند فیلم‌های پیشین او بازیگران مشهور زیادی نداشته باشد اما فیلم‌نامه خوب و مناظر زیبایی دارد. فیلم «یک زندگی پنهان» داستان واقعی یک کشاورز در جنگ جهانی دوم، «فرانز یگرشتتر» است. داستان از جایی شروع می‌شود که «فرانز» به همراه همسرش «فنی» و سه دخترشان در یکی از روستاهای کوهستانی در آلپ زندگی می‌کنند. او نمی‌توانست وجدانش را راضی به مبارزه در ارتش «هیتلر» کند و در نهایت این مقاومت به مرگ او انجامید. «مالیک» به جای توضیح این تصمیم «فرانز»، تماشاگران را قدم به قدم و آهسته به درون روح «فرانز» می‌برد تا آنجا جواب سؤال را به دست آورند.

من بدنم را از دست دادم I Lost My Body

انیمیشن عجیب «جرمی کلپین» اولین کار این کارگردان به حساب می‌آید. «من بدنم را از دست دادم» ماجرای دست قطع شده‌ای است که زندگی خود را دارد و در خیابان‌های پاریس به دنبال بدنش می‌گردد. در صحنه‌های ابتدایی تماشاگر تصور می‌کند که این انیمیشن قرار است مسیر فیلم‌های نوار را دنبال کند اما در نهایت می‌بیند که داستان این دست وقتی که خاطرات گذشته‌اش را به یاد می‌آورد بسیار قابل همدردی است.

فانوس دریایی The Lighthouse

فیلم «فانوس دریایی» به کارگردانی «رابرت اگرز» با چنان استقبالی در جشنواره روبرو شد که همه متعجب بودند که چرا نتوانست نامزدی‌ای به دست آورد. این فیلم کمی بیش از حد علائم ژانر خاصی را داشت که بر اساس فاکتور طبقه‌بندی جشنواره قابل قبول نبود. فیلم «فانوس دریایی» یک درام گوتیک تاریخی تریلر است. وقایع فیلم در دهه ۱۹۸۰ اتفاق می‌افتد و به صورت سیاه سفید فیلم‌برداری شده است. ماجرای فیلم در جزیره‌ای متروکه اتفاق می‌افتد، جایی که «ویلم دافو» از فانوس دریایی نگه‌داری می‌کند و به شاگرد جدیدش «رابرت پتینسون» آموزش می‌دهد.

روزی روزگاری در هالیوود Once Upon a Time in Hollywood

بدون شک فیلم «روزی روزگاری در هالیوود» پر انتظارترین فیلم جشنواره کن بود زیرا همگی امیدوار بودند که این فیلم یکی دیگر از فیلم‌های کلاسیک «تارانتینو» باشد که مانند دارویی آدرنالین را در خون بیننده افزایش می‌دهد. در نهایت این فیلم همه انتظارات را برآورده کرد. داستان فیلم در سال ۱۹۶۹ اتفاق می‌افتد و داستان یک بازیگر رو به افول تلویزیونی وسترن، «ریک دالتون» با بازی «لئوناردو دیکاپریو» و بدلکارش «کلیف بوث» با بازی «برد پیت» را به تصویر می‌کشد. این دو در تحول زمانه سرگردان‌اند و به دنبال کسب جایگاهی قطعی برای خود هستند. «دالتون» در همسایگی «شارون تیت» با بازی «مارگو رابی» زندگی می‌کند که به صورت وحشیانه‌ای توسط طرفداران «منسون» به قتل می‌رسد. «تارانتینو» تماشاگر را به اعماق زندگی «تیت» می‌برد و با استفاده هوشمندانه از دختران «منسون» به داستان گره‌های جالب اضافه می‌کند. با همه این گره‌ها او در نهایت پایانی لذت بخش و تأثیرگذار می‌سازد که تأثیری عمیق از خود بر جای می‌گذارد.

درد و شکوه Pain and Glory

«درد و شکوه» فیلمی درام به کارگردانی «پدرو آلمودوار» کارگردان یاغی اسپانیایی است. این فیلم را می‌توان حاصل پختگی پس از سالیان زیاد دانست. این فیلم در نوع خود شورشی در داستان‌های معمول «آلمودوار» است. او این بار زاویه‌ای از زندگی خود را به تصویر کشیده که تا به حال از همگان پنهان بود. با این زاویه دید جدید، بینش جدیدی به کارهای پیشین این کارگردان به وجود آمده که مفهوم فیلم‌های او را عمیق‌تر از پیش کرده است. او از بازیگری برای نقش اصلی فیلم استفاده کرد که شروع حرفه بازیگری‌اش با فیلم‌های ابتدایی «آلمودوار» کلید خورد، این بازیگر «آنتونیو باندراس» است.

پاراسایت Parasite

«بونگ جون هو» کارگردان اهل کره جنوبی فیلم «پاراسایت» یک سال پس از حضور موفق دو فیلم «سوختن» (Burning) و «دزدان فروشگاه» (Shoplifters) در جشنواره کن حضور پیدا کرد. «جون هو» اعلام کرده که فیلم «پاراسایت» به طور کامل در خارج از کشور کره قابل درک نیست. «پاراسایت» در مورد خانواده‌ی بی‌پولی است که به خانواده‌ی ثروتمندی تعدی می‌کنند اما در مخمصه می‌افتند. «سونگ کانگ هو»، «لی سان کیون»، «چو یئو جئونگ»، «چوی وو شیک»، و «پارک سو دام» از جمله بازیگران این فیلم‌اند. بسیاری از منتقدین این فیلم را بهترین اثر «بونگ جون هو» تا به امروز توصیف کرده‌اند که به عنوان یک اثر کمدی غیرعادی آغاز می‌شود و به اثری عجیب تبدیل می‌شود که در هیچ گونه‌ای قابل دسته‌بندی نیست. «بونگ جون هو» شنبه شب با تصاحب نخل طلای کن به اولین فیلم‌ساز اهل کره‌ی جنوبی تبدیل شد که در هفتاد و دو دوره گذشته جشنواره این جایزه را دریافت می‌کند.

پرتره یک بانو در آتش Portrait of a Lady on Fire

در ۷۲ دوره جشنواره فیلم کن، نخل طلایی تنها یک بار به یک کارگردان زن اختصاص پیدا کرد. فیلم «پرتره یک بانو در آتش» به کارگردانی «سلین سیاما» داستان یک هنرمند زن «نوئمی مرلان» و انگیزه‌اش «ادل اینل» را در قرن ۱۸ میلادی بازگو می‌کند. او در این فیلم از دیدگاه زنان فرآیند هنری آفرینش یک نقاشی و انگیزه یک نقاشی بودن را بررسی می‌کند. «سیاما» در این فیلم با مرزهای دنیای مرد سالاری بازی می‌کند و قوانین آن‌ها را رعایت می‌کند و می‌شکند. او حتی مسئله سقط جنین را نیز مورد بررسی قرار می‌دهد.

متأسفیم جا ماندی Sorry We Missed You

«متأسفیم جا ماندی» اثر قدرتمندی دیگر از کارگردان سالخورده و کهنه کار انگلیسی «کن لوچ» است. او باری دیگر یکی از مشکلات عمیق جامعه اروپایی را مورد بررسی قرار می‌دهد. «متأسفیم جا ماندی» ماجرای یک خانواده تحت فشار انگلیسی را بازگو می‌کند که در تلاش‌اند با شرایط اقتصادی حال حاضر انگلیس زندگی خود را بگذرانند. نویسنده فیلم‌نامه این فیلم «پاول لاورتی» است که همکار همیشگی «لوچ» محسوب می‌شود. «لوچ» در این فیلم سیستم اقتصادی‌ای را مورد انتقاد قرار می‌دهد که زندگی طبقه متوسط اروپاییان را کنترل می‌کند. این در حالی است که او این سؤال را مطرح می‌کند که آیا این سیستم در نهایت به نابودی جامعه می‌انجامد؟

تاریخ انتشار :۱۲ خرداد ۱۳۹۸

اعلام فهرست فیلم‌های جشنواره کن ۲۰۲۴: از کاپولا تا علی عباسی

تام کروز در جشنواره کن؛ از حضور با جنیفر کانلی تا دریافت نخل طلا

گزارش تصویری در تریبون هنر