چرا برگزاری جشنواره فجر بدون حضور مردم یک اشتباه بزرگ است؟
یادداشتی از بهنام شریفیتریبون هنر: بهنام شریفی درباره برگزاری جشنواره فیلم فجر نوشت:
۱-جشنواره فجر هیچ نمونه مشابهی در دنیا ندارد. شیوه برگزاریاش مانند یک جشن و داوریاش به سبک یک جشنواره دیگر است. حتی در داوری هم نمونه مشابه ندارد. رشتههای فنی به سبک یک آکادمی داوری میشوند و نتیجه این درهم و برهمی جوایز پرشماری بوده که هر سال بر تعدادش افزوده شده است. همین بینظمی در جوایز و نظرات غیر سینمایی در برخی انتخابها این جشنواره را به مسیرهای متفاوتی کشانده.
۲-جشنواره فجر یک جشن بزرگ سینمایی مردمی است. کدام جشنوارهایی را میتوان پیدا کرد که این حجم از اکران، بحث، نظر، واکنش و از همه مهمتر جذب مخاطب داشته باشد؟ جشنواره فجر از روز نخست نه با جوایز و جایگاه هنری، بلکه با صفهای مردم شناخته شده. اگر کسی خاطرهایی با این جشنواره دارد نه با عکس گرفتن در فرش قرمز و خاطره از سیمرغهایش که از ایستادن در صفهای فیلمهایش دارد . همین مسٲله مهمترین جایزه این جشنواره را جایزه بهترین فیلم از نگاه تماشاگران کرده
۳-جشن و جشنواره و جایزه زیاد داریم. جشنواره فجر اگر خاصیتی داشت، کمکش به اکران سال بعد از طریق تبلیغ گسترده و بحث روی مهمترین فیلمهای سال بود. چه کسی یادش میآید جوایز این سالها به چه کسانی رسیده ؟ همه اما «آژانس شیشهای»، «سگکشی» ، «مارمولک»، «چهارشنبه سوری» ،«سنتوری»، «درباره الی»، «مغزهای کوچک زنگ زده»، «متری و شیش و نیم» و … را به خاطر دارند. فیلمهایی که در این جشنواره محبوب تماشاگران شدند، سیمرغ مردمی گرفتند و در اکران به فروش بالایی رسیدند و همچنان جایگاه مردمی شان را حفظ کردهاند.
۴-اعلام برگزاری جشنواره فجر بدون حضور مردم ، تنها با داوری فیلمها و تقسیم جوایز اشتباهی بزرگ و از بین بردن هویت اصلی آن است. جشنواره فجر یعنی حضور مردم. اینکه پشت صحبتهای امروز دبیر جشنواره چه منطقی است بیخبریم، اما اگر نمیتوانید مردم را به سینماها بیاورید، برگزار نکنید. صبر کنید تا شرایط بهتر شود. جشنواره فجر بدون حضور مردم هیچ ارزشی ندارد.
تاریخ انتشار :۱۶ آذر ۱۳۹۹