Ad


درمندرا ۸۶ ساله شد

تریبون هنر: درمندرا، بازیگر مشهور هندوستان ۸۶ ساله شد

درمندرا با فیلم های شعله، قدرت و ایمان و آن سوی رودخانه در خاطرات ایرانیان نقش بسته است.

درمندرا با نام اصلیِ دَرَم سینْگ دِئول در ۸ دسامبر ۱۹۳۵ در ایالت پنجاب هند به دنیا آمد. او با نام درمندرا در ۲۷۲ فیلم‌ هندی ایفای نقش کرده‌است. او لقب «خوش‌تیپ‌ترین و خوش‌چهره‌ترین» هنرپیشهٔ مرد بالیوود را دریافت کرده‌است.

او پس از بازی در فیلم سینمایی شعله، با هِما مالینی در سال ۱۹۷۹ ازدواج کرد. آنها قبل و بعد از فیلم سینمایی شعله هم در چند فیلم با هم بازی کرده‌بودند و دل‌بسته هم بودند. برای این منظور او اعلام کرد مسلمان شده‌است تا بتواند دو همسر اختیار کند، اما همسر اول وی پس از این ماجرا از او جدا شد.

 

او در سال ۱۹۵۴، در ۱۹سالگی با همسر اولش پراکاش ازدواج کرد. در ۱۹ اکتبر ۱۹۵۶ صاحب فرزندی شد که نام او را آجی سینگ گذاشت.

درمندرا در سال ۱۹۶۰ اولین فیلم خود را بازی کرد، اما با شکست این فیلم مجبور شد به مدت دو سال از سینما کناره‌گیری کند. ادر سال ۱۹۶۲ با فیلم آپنا به سینما بازگشت و پراکاش در ۲۴ ژانویهٔ ۱۹۶۷ فرزند دوم خود را به دنیا آورد که نام او را ویجی سینگ گذاشتند.

درمندرا از سال ۱۹۶۶ به‌بعد و با فیلم آنوپاما اوج گرفت و تا سال ۱۹۸۷ یکی از بزرگترین بازیگران سینما به‌شمار می‌رفت.

او پس از بازی در فیلم سینمایی شعله، با هِما مالینی در سال ۱۹۷۹ ازدواج کرد. آنها قبل و بعد از فیلم سینمایی شعله هم در چند فیلم با هم بازی کرده‌بودند و دل‌بسته هم بودند. برای این منظور او اعلام کرد مسلمان شده‌است تا بتواند دو همسر اختیار کند، اما همسر اول وی پس از این ماجرا از او جدا شد.

هِما مالینی، درحالی‌که در اوج شهرت و محبوبیت قرار داشت، از بین پیشنهاد ازدواج سانجیو کمار، جیتندرا و درمندرا پیشنهاد درمندرا را پذیرفت. اما بعدها از این انتخاب اظهار پشیمانی کرده‌بود و اعلام کرده‌بود که کاش با سانجیو کومار که مجرد بود، ازدواج می‌کرد تا باعث فروپاشی خانواده درمندرا نمی‌شد. به هر حال آن دو، بعد از ازدواج، صاحب دو دختر شدند که نام آن‌ها را ایشا و اهانا گذاشتند.

دو پسر درمندرا که در خانه آن‌ها را سانی و بابی صدا می‌زدند نیز بعد از جدایی پدر و مادرشان در کنار پدرشان و همسر او زندگی کردند، هرچند همواره از نامادری خود متنفر بودند و در مراسم عروسی خواهر ناتنی خود شرکت نکردند.

درمندرا، که از سال ۱۹۹۲ به‌بعد تنها در فیلم‌های محدود و نقش‌های کوتاهی حضور می‌یافت، در سال ۲۰۰۴ با فیلم شکست‌خوردهٔ کیس کیس کی قسمت به سینما بازگشت. در سال ۲۰۰۷ در فیلم پرفروش آپنه با دو پسر خود، بابی دئول و سانی دئول، همبازی بود.

تاریخ انتشار :۱۹ آذر ۱۴۰۰

برچسب‌ها:
مطالب مرتبط



شما هم یک دیدگاه ارسال کنید
 

نام




یادداشت آرشیو

  • مینی سریال «بچه گوزن»؛ روایت هیجان انگیز یک رابطه سادومازوخیسمی

    تریبون هنر _ بابک صحرایی: سریال «بچه گوزن» داستان واقعی یک رابطه سادومازوخیسمی (آزارگری و آزارخواهی) است. مرد و زن هر دو گرفتار این بیماری روانی اند با این تفاوت که مرد ظاهری عادی و معمولی دارد اما به اندازه زن که رفتارش بیانگر آشفتگی روحی اش است، بیمار است. […]

  • نگاهی به تاثیر آیین و هنر مردمی در آثار سینمایی و نمایشی
    بهرام بیضایی، ناصر تقوایی و عباس کیارستمی با تعزیه ایرانی چه کردند

    تریبون هنر: تعزیه، این هنر عامه یکی از عمیق‌ترین هنرهای ایرانی است که در دوره مدرن توجه بسیاری از هنرمندان تراز را در شیوه‌های مختلف هنری به خود جلب کرده است، از جمله آن هنرمندان در سینما حداقل سه سینماگر با نوشتن و یا ساختن و یا الگوگرفتن از پیشنهادهای […]

  • یادداشت حامد حنیفی درباره نمایش مرگ با طعم نسکافه: بی اختیار اشک می‌ریختیم

    تریبون هنر: حامد حنیفی در یادداشتی درباره نمایش «مرگ با طعم نسکافه» به کارگردانی بابک صحرایی نوشت: من و اکثریت قریب به اتفاق حضار بی اختیار اشک می‌ریختیم. به گزارش تریبون هنر، حامد حنیفی، آهنگساز برجسته موسیقی ایران و منتقد موسیقی در یادداشتی درباره نمایش مرگ با طعم نسکافه نوشت: […]

  • بابک جهانبخش مرگ با طعم نسکافه به کارگردانی بابک صحرایی

    تریبون هنر: بابک جهانبخش، خواننده برجسته و توانمند موسیقی ایران، یادداشتی را درباره نمایش «مرگ با طعم نسکافه» به کارگردانی بابک صحرایی منتشر کرد. به گزارش تریبون هنر، بابک جهانبخش در یادداشت خود درباره نمایش «مرگ با طعم نسکافه» و بابک صحرایی ر صفحه اینستاگرامش نوشت: بابک صحرایی فارغ از […]

  • رضا صادقی در مرگ با طعم نسکافه

    تریبون هنر: رضا صادقی در یادداشتی درباره نمایش مرگ با طعم نسکافه به نویسندگی و کارگردانی بابک صحرایی نوشت: رفتم چون رفیقم رو ذوست دارم و دعوتش برام محترم بود اما شگفت زده شدم به گزارش تریبون هنر، رضا صادقی خواننده برجسته و مولف موسیقی ایران در یادداشتی به تحلیل […]

Ad
Ad
Ad
Ad
Ad
Ad
Ad