Ad


کامبیز روشن روان: نترسید و از خانه موسیقی انتقاد کنید

تریبون هنر:‌ کامبیز روشن روان می گوید: «بعضی معتقدند که در خانه موسیقی باید تک صدایی باشد ولی نه باید چندصدایی باشیم. اهالی موسیقی را هر کجا که دیده‌ام از آنها خواهش کرده‌ام که حضور فعال و پرسشگری در خانه موسیقی داشته باشند. این خانه مال شما است و باید شما آن را حفظ کنید. نترسید، سوال کنید و انتقاد خود را انتقال دهید و هیئت مدیره هم قطعا انتقادهای شما را پاسخ خواهد داد. تا زمانی که پرسش نباشد و کسی برای پاسخ گرفتن اصرار نکند قطعا مسیر عادی خود را ادامه خواهد داد. هر کجا که پرسش و انتقاد سازنده باشد، آنجا قطعا پیشرفتی حاصل خواهد شد.»

 

به گزارش تریبون هنر، مراسم رونمایی کتاب «خاطراتم در خانه موسیقی» از فاضل جمشیدی _ خواننده و فعال اجتماعی _ جمعه سوم دی‌ماه با حضور اهالی فرهنگ و هنر در تالار رودکی برگزار شد.

در ابتدای این مراسم کامبیز روشن روان گفت: زمانی که جرقه تأسیس خانه موسیقی زده شد، زنده یاد علی مرادخانی به چند نفر از اهالی موسیقی پیشنهاد کردند که اساسنامه‌ای برای خانه موسیقی نوشته شود. آن زمان هیچ کس تصوری نداشت که خانه موسیقی چیست و چگونه باید باشد. به هر حال تعدادی جمع شدیم که بعداً به عنوان هیئت موسس شناخته شدیم، روزها نشستیم در جاهای مختلف اساسنامه‌ای نوشتیم و بند به بند آن را تحلیل و بررسی می‌کردیم که بعداً موردی نداشته باشد که باعث اختلاف بین اهالی موسیقی شود و یا در آینده مجبور به تغییر آن شویم.

او ادامه داد: به هر جهت اساسنامه ای نوشته شد که مبنای تشکیل این نهاد شد و تا امروز تنها یکی دو مورد تغییر کوچک در اساسنامه ایجاد شده است. آن سال‌ها خیلی دشوار بود که بتوان بزرگان موسیقی را کنار هم جمع کرد و ما برای تشکیل این نهاد چاره‌ای نداشتیم جز اینکه با بزرگان موسیقی صحبت کنیم و آنها را تشویق کنیم و درباره خانه توضیح دهیم که برخی قبول می‌کردند و برخی نه. به خاطر دارم که نگاه‌هایی که به خانه موسیقی وجود داشت نگاه‌های خیلی عجیبی بود مثلاً به خانه یکی از اساتید رفتم و درباره کارکرد خانه موسیقی حرف زدم و ایشان در نهایت به من گفت چقدر به من پرداخت خواهد شد که من گفتم قرار نیست به کسی پولی داده شود بلکه باید حتی حق عضویت هم بپردازید.

کامبیز روشن روان تصریح کرد: آن زمان چنین نگاه‌هایی هم بود ولی به هر حال ما مسیر خود را ادامه دادیم و دلسرد هم نشدیم. به تدریج جمع خانه زیاد شد تا اینکه هسته اولیه خانه شکل گرفت و بعد از مدتی اولین مجمع عمومی آن برگزار شد و در آن هیئت مدیره انتخاب شد و هیئت موسس کنار رفت و کار را سپردند به هیئت مدیره جدید. به هر حال این خانه فرار و نشیب‌های زیادی را از جمله مشکلات مادی پشت سر گذاشت ولی به هر حال جلو رفتیم. به یاد دارم در سالگرد دومین سال تاسیس خانه موسیقی که در خانه هنرمندان برگزار کردیم، زنده یاد آقای میرنقیبی که در زمان هنرستان موسیقی ناظم ما بودند گفتند این کار را خالقی هم با تشکیل یک انجمن موسیقی متشکل از بزرگان موسیقی انجام داد ولی آن انجمن خیلی دوام نیاورد چون همه می‌گفتند من و هیچ کس حاضر نبود نیم من باشد. ولی در این دو سالی که گذشته چون هیچکدام از خودتان را من ندیدید این خانه دو سال است که روی پای خود ایستاده است.

روشن روان بیان کرد: برای ما مهم بوده است خانه موسیقی جایی باشد برای حمایت از اهالی موسیقی و در واقع پرچمدار موسیقی کشور شود از بابت اینکه موسیقی یک هویت فرهنگی و هنری ویژه در مملکت پیدا و از پراکندگی اهالی موسیقی هم جلوگیری کند. به عبارتی بشود سمبل و سخنگوی موسیقی کشور که بتواند از آنچه نیاز اهالی موسیقی است دفاع کند و حرف بزند. به قول استاد گنجه‌ای خانه عشق باشد و به تعبیر من خانه دوم اهالی موسیقی.

او ادامه داد: اکنون همدلی اهالی موسیقی می‌تواند کمک کند که این خانه روز به روز بهتر شود و بیش از قبل خودش را نشان دهد و بتواند در عرصه سیاسی، اجتماعی و فرهنگی و هنری بدرخشد و برای اهالی موسیقی کار کند. خوشحالم که این خانه جان گرفته و درخت تنومندی شده و امیدی است برای اهالی موسیقی که بتوانند آنجا را به یک سرانجام برسانند.

 

در صفحه اینستاگرام تریبون هنر با ما همراه باشید

تاریخ انتشار :۴ دی ۱۴۰۰

برچسب‌ها:
مطالب مرتبط



شما هم یک دیدگاه ارسال کنید
 

نام




یادداشت آرشیو

  • مرگ آلن دلون؛ روزگار سپری شدن زیبایی های ناب

    تریبون هنر _ بابک صحرایی: آلن دلون، یکی از نمادهای زیبایی جهان بود. مرگش به یادمان می رود که ما در روزگاری سپری شده زندگی می کنیم، روزگاری سپری شدن زیبایی های ناب. مرگ آلن دلون هشدار زندگی است. انگار زندگی فریاد می زند: آهای، حواست باشه. آلن دلون هم […]

  • یادداشت بابک نوری برای سعید راد
    یادداشت بابک نوری برای سعید راد
    دیگر از آن نسل طلایی کسی نمانده، جز بهروز خان

    تریبون هنر _ بابک نوری: اگر اون جوری که سینما رو به دو بخش قبل و بعد از انقلاب تقسیم می کنند نگاه کنیم خیلی از ماها با قهرمانها و ضدقهرمانهای سینمای قبل, عاشق و شیفته سینما شدیم و با اون‌ها مشق سینما کردیم … بهروزخان وثوقی ، ناصرخان ملک […]

  • سید جواد یحیوی؛ مجری ممنوع‌الفعالیتی که بازیگری پر کار شد

    تریبون هنر: حالا دیگر دیده شدن نام سید جواد یحیوی به عنوان بازیگر تئاتر اتفاقی تازه نیست چراکه او در این سال‌ها حضور مداومی روی صحنه داشته است. سید جواد یحیوی که نسل جدید تماشاگران شاید خاطره چندانی از اجراهایش در تلویزیون نداشته باشد، در پی ممنوعیتی که سال‌ها پیش […]

  • نامه علیرضا داوودنژاد به عطاران، پیروزفر، طناز طباطبایی، ترلان پروانه و زهرا داودنژاد

    تریبون هنر: علیرضا داودنژاد درباره اکران افتتاحیه فیلم سینمایی «مصائب شیرین ۲»نامه ای را خطاب به رضا عطاران، پارسا پیروزفر، طناز طباطبایی، ترلان پروانه و زهرا داودنژاد منتشر کرد. به گزارش تریبون هنر،چهارشنبه سپری شده ۴ مرداد ماه در پردیس سینمایی «ایران مال» مراسم افتتاحیه فیلم «مصائب شیرین ۲» در […]

  • مینی سریال «بچه گوزن»؛ روایت هیجان انگیز یک رابطه سادومازوخیسمی

    تریبون هنر _ بابک صحرایی: سریال «بچه گوزن» داستان واقعی یک رابطه سادومازوخیسمی (آزارگری و آزارخواهی) است. مرد و زن هر دو گرفتار این بیماری روانی اند با این تفاوت که مرد ظاهری عادی و معمولی دارد اما به اندازه زن که رفتارش بیانگر آشفتگی روحی اش است، بیمار است. […]

Ad
Ad
Ad
Ad
Ad
Ad
Ad