قهوه تو بنوش عزیزم

من به اندازه یک عمر برای خوشبختی دیرم
بگو چند وعده ی دیگه وقتشه بی تو بمیرم

تا اجاق خونه گرمه قهوه تو بنوش عزیزم
من از هر آینده ای که بی تو باشه می گریزم

مثل شمعی نیمه خاموش تو خودم فرو می ریزم
خسته م از تکرار تقدیر قهوه تو بنوش عزیزم

اگه تو فنجون فالت طرح ابری تیره دیدی
یاد دلتنگی من باش توی اوج نا امیدی

این سر میز مات و مبهم مثل آینه روبروتم
سایه هامون روی دیوار ریشه کردن تو دل هم

اوج فاجعه همینه با منی و دوری از من
دیگه عادت کرده قلبم به شکنجه به شکستن

پی فردا نمی گردم توی این تقویم ماتم
می دونم که خیلی وقته حتی تو فال تو نیستم