Ad


فرهاد آئیش: از این پس محتاط خواهم بود

تریبون هنر: فرهاد آئیش با بیان اینکه کار در همه ژانرها را دوست دارد، گفت: بازی در فیلم‌های کمدی را باز هم ادامه می‌دهم اما از این پس محتاط خواهم بود تا این روند به کلیشه تبدیل نشود.

 

فرهاد آئیش که این روزها کمدی «کوزوو» را روی پرده سینماها دارد، درباره تنوع نقشهایی که تا کنون بازی کرده و علاقه اش به ژانر کمدی گفت: هر بازیگری علاقه‌مند است و دوست دارد در ژانرهای مختلف بازی کند. من هم از این قاعده جدا نیستم ولی وقتی که به تاریخچه آثارم نگاه می‌کنم، بخصوص کارهایی که نوشتم یا کارگردانی کردم، می‌بینم گرایش من همیشه، بیشتر به طرف کمدی بوده است. اصولا خندیدن را دوست دارم و معتقدم که خندیدن موهبتی است که طبیعت می‌تواند به یک موجود بدهد. من همه ژانرها را می‌پسندم. معتقدم بهترین اتفاق برای یک بازیگر این است که مدام کارهای متفاوت در ژانرهای متفاوت به او پیشنهاد شود تا خودش را در ژانرهای مختلف تجربه کند و چالش داشته باشد.

 

او در پاسخ به اینکه در انتخاب فیلم‌هایی که جنبه سرگرمی برای مردم دارد، چه فاکتورهایی را لحاظ میکند؟ بیان کرد: برای من فرق نمی کند فیلم جنبه سرگرمی داشته باشد یا جنبه روشنفکری. مواردی که من در انتخاب نقش‌هایم لحاظ می‌کنم این است که ابتدا نقشم را دوست داشته باشم و ازآن دوره‌ای که باید نقش را درون خودم پرورش بدهم و با آن زندگی کنم لذت ببرم. اینکه فیلم با شخصیت باشد، شرف و صداقت داشته باشد و اینکه گروه خوبی دور هم جمع شده باشند برایم اهمیت زیادی دارد و درفیلم «کوزوو» همه این موارد لحاظ شده بود و خوشحالم دراین فیلم حضور داشتم.

 

بازیگر فیلمهای «خائن کشی»، «کاناپه» و «خوب، بد، جلف» درباره اینکه چه چیزهایی به شخصیتی که در فیلم«کوزوو» ایفا کرده، اضافه کرده است؟ گفت: معمولا اگر در یک فیلم یا در یک نمایش اجازه این کار را داشته باشم تا بتوانم چیزهایی را به نقش اضافه کنم، همیشه دوست دارم به یکسری شخصیت‌هایی که درون خودم هست نقش را نزدیک کنم و دوست دارم که آن شخصیت را به طرف سادگی ببرم و از کلیشه دورش کنم. مثلا در «کوزوو» نقش یک حاج آقا را بازی کردم که در یک دفتر ازدواج و طلاق کار می کند و یک خانم جوان و زیبا هم در آن دفتر همکارش است. در فیلمنامه مقداری المان‌های کلیشه ای وجود داشت که روابطه این دو را صمیمی‌تر و تمایل مرد به زن را بیشتر نمایش می داد. ترجیح دادم که یک رابطه سالم و انسانی بین این دو شخصیت وجود داشته باشد و سعی کردم به جای اینکه مرد شخصیتی از آن جنس داشته باشد، رابطه پدرانه او را با دختر ببینیم و در عین حال چون انسان بسیار ساده ای را دراین نقش ساختم، یک نوع خجالت و هول شدن را هم در برخورد با این خانم از او می‌بینیم و من دوست داشتم و فکر می‌کردم کمدی که از این بابت ایجاد می شود، کمدی خاص خودش را دارد وکلیشه ای نیست. زود باوری این نقش نکته ای بود که فکر کرم با کلیت فیلمنامه همخوانی بهتری دارد واین مرد حرف های آدم ها ها را زود باور می‌کند ودر ارتباط با آدم های دیگر بخصوص کوروش تهامی در فیلم، این سادگی بیشتر نمایان می شود. فکر می کنم این انتخاب، نقش را کامل تر و بامزه تر کرد.

 

او ادامه داد: فیلم هایی نظیر «کوزوو» نیاز به پرداخت خوبی دارند تا بتوانند لحظاتی به کمدی بیانجامد، زمانی که فیلمنامه را خواندم می خندیدم و به نظرم کمدی می آمد و نوشته خوبی برای یک فیلم کمدی بود. حتی خاطرم هست که نگرانی من این بود که میثم هاشمی طبا نویسنده و کارگردان فیلم درآینده می تواند طنزی که درنوشته ها موج می زند را دربیاورد؟ وخوشبختانه به نظر می رسد که نگرانی من بی‌جا بود و کار موفقی شد.

 

آئیش در این باره که آیا همچنان مسیر بازی در فیلم های کمدی را ادامه می‌دهد نیز گفت: ادامه می‌دهم اما محتاط خواهم بود. به هر حال سینما بی‌رحم است چرا که مخاطب، کارگردان‌ها و تهیه‌کننده‌ها این پتانسیل را دارند که یک بازیگر را در یک ژانر بصورت کلیشه ببینند و این موقعیت بسیار بدی برای یک بازیگر است که در یک ژانر خاص کلیشه شود. کارهای کمدی زیادی تا به امروز انجام دادم و نسبتا موفق بودند و همیشه این ترس را دارم که برای کارهای غیر کمدی و در ژانرهای دیگر سخت‌تر من را انتخاب کنند و این ترس من بیجا نیست. من به این احتیاط نیازمندم و در پایان خوشحالم که در فیلم «کوزوو» بازی کردم و امیدوارم مردم هم آن را دوست داشته باشند.

 

در صفحه اینستاگرام تریبون هنر با ما همراه باشید

تاریخ انتشار :۲ شهریور ۱۴۰۱

برچسب‌ها:
مطالب مرتبط



شما هم یک دیدگاه ارسال کنید
 

نام




یادداشت آرشیو

  • مروری بر زندگی جان وین در سالگرد تولدش

    تریبون هنر: ماریون روبرت موریسون با نام هنری جان وین (John Wayne) در سال ۱۹۰۷ در شهر وینترست در ایالت آیووا آمریکا به دنیا آمد. وی در کالیفرنیا بزرگ شد و با کسب بورس ورزشی به دانشگاه کالیفرنیای جنوبی رفت. در تعطیلات تابستان کارگر استودیوی فوکس شد و خیلی زود […]

  • نقد «بنشی های اینیشرین»؛ آغاز پوچی با پایان یک دلخوشی

    تریبون هنر _ بابک صحرایی: ارزش عمر آدم به چیست؟ باقی ماندن چه چیزی از انسان در گذر سال ها، عمر او را پربار می کند؟ ما باید چه کار کنیم که در گذر عمر، پوچ و بیهوده نباشیم؟ فیلم بنشی های اینیشرین (banshees of inisherin) پاسخ غم انگیزی به […]

  • خودکشی هنرمندان ایرانی: از آزاده نامداری و زهره فکور صبور تا صادق هدایت و غزاله علیزاده

    تریبون هنر: خودکشی هنرمندان در ایران و جهان، نمونه های فراوانی دارد. خودکشی هایی که عمدتا نتیجه افسردگی این افراد هستند. افسردگی چهره ندارد، در این گزارش به چندین هنرمند داخلی و جهانی پرداختیم که بخاطر افسردگی به زندگیشان پایان دادند. این موضوع همیشه پرسیده می‌شود، یک پایان تلخ بهتر […]

  • حامیان اصلی فیلم برادران لیلا چه کسانی هستند؟

    تریبون هنر: سید عبدالجواد موسوی در خبر آنلاین نوشت: این روزها به طعنه و گلایه زیاد شنیده ایم که در مملکت ما همه شده اند منتقد فیلم. مشخصا هم به فیلم برادران لیلا اشاره می کنند که از زمان پخشش در فضای مجازی کم تر کسی درباره اش اظهار نظر […]

  • سریال آخرین بازمانده از ما: رویای به حقیقت پیوسته ی گیمرها

    تریبون هنر _ بابک صحرایی: اگر گیمر هستید سریال «آخرین بازمانده از ما» برای شما تجربه ای فوق العاده و رویایی به حقیقت پیوسته است. در غیر این صورت با سریالی معمولی مواجه خواهید بود که در دو قسمت پایانی، جذاب می شود. بازی «The Last Of Us» یکی از […]

Ad
Ad
Ad
Ad
Ad