تریبون هنر- سام شرف زاده: مدتی از انتشار آلبوم جدید رضا یزدانی با نام «دوئل در آینه» گذشته است و بازخوردهای متفاوتی به همراه داشته است. در ادامه هفت نگاه به آلبوم رضا یزدانی را خواهید خواند. هفت گفت و گوی کوتاه با هفت نفر از هنرمندانی که سهمی در این آلبوم داشته اند.

رضا یزدانی سبک همیشگی خودش را ادامه داده است

حسن علیشیری(ترانه سرا): رضا یزدانی معمولا ملودی هایی را اجرا می کند که خودش ساخته اما به من گفت یک ملودی متفاوت از یک هنرمند جوان به دستش رسیده که آن را خیلی دوست دارد. روی آن ملودی ترانه ای نوشتم که با اسم «پرواز کن» به گوش مخاطب رسید. در این ترانه برخلاف کارهای معمول رضا یزدانی چندان از کلمات خاص استفاده نشده اما تلاش شده فضایی مثبت و عاشقانه که بتواند در شنونده ایجاد همدلی کند به وجود بیاید. همچنین به نظر من ملودی و تنظیم با ترانه هم خوانی خوبی دارد. در این آلبوم رضا یزدانی سبک همیشگی خودش را ادامه داده است و فضای دلخواه خود و هوادارانش را می شنوید. نکته جالب اینجا است که این ادامه روند، با تنوع اثر همراه بوده و این باعث می شود طیف گسترده تری از مخاطب را با خود همراه کند.

رضا یزدانی کلام را بازی می کند

بهنام شهرکی(تنظیم کننده): آشنایی ما برمی گردد به حدودا ده سال پیش. به زمانی که رضا داشت آلبوم دوم و سومش را پیش ما کار می کرد.با اینکه از «هیس» خیلی گذشته اما هنوز دوستش دارم و گوش می دهم. بعد از آن چند بار قرار شد با هم کار کنیم اما به دلیل مشغله های کاری شرایط فراهم نشد. سال گذشته برادرم بابک و محسن شریفیان درگیر موسیقی فیلم «جاده کمکی» بودند و با رضا صحبت می کردیم که پیشنهاد داد در آلبوم جدیدش چند قطعه را تنظیم کنم که همان موقع پیشنهاد تنظیم تِرَک این روزا را داد و در ادامه اش ترک های بعد. اکثریت مردم در ابتدا به شعر دقت می کنند بعد به نوع بیان خواننده و در آخر به موسیقی . رضا در انتخاب شعر بی نظیر است و در بیان شعر احساس خرج می کند. در حوزه سینما طرفدار زیادی دارد چرا که او کلام را بازی می کند. وقتی از بیرون به آلبوم نگاه می کنم هفت هشت قطعه خوب می شنوم و احساس میکنم این قطعات همان آهنگ هایی هستند که مردم دوست دارند و البته شاید به زمان و سلیقه ها هم ارتباط داشته باشد. در کل به نظر من آلبوم موفقی در میان طرفداران راک بوده است و جایگاه خاص خودش را پیدا کرده است.

این آلبوم در خودش آثار ماندگار بسیاری دارد

میلاد عدل(تنظیم کننده): اولین بار «تونل کندوان نگاه توِ» را رضا با گیتار برای من اجرا کرد و از کار خوشم آمد. در اولین ماکتی که از کار تنظیم کردم تمپو را کمی پایین آوردم و مورد تایید رضا قرار گرفت و خوشحالم که یکی از قطعات محبوب آلبوم شده است. در ترانه «تاریخ تکراری» نکات تاریخی بسیاری است که باعث شدند به ترانه علاقه مند شدم. نکاتی که حس کنجکاوی مخاطب را تحریک می کنند تا تحقیق کند مثلا « آرماگدون » یعنی چه. به خاطر دارم در ابتدای کار کردن روی این ترانه رضا جان با ترجیع بند ارتباط خوبی برقرار کرده بود. من خودم اگر روزی خواننده شوم ترانه هایی مثل « تاریخ تکراری» را خواهم خواند. به نظر من این آلبوم آلبومی است که در خودش آثار ماندگار بسیاری دارد.

حدود سه ماه طول کشید تا «تحریف تاریخ» تنظیم شود

محمد خرمی نژاد(تنظیم کننده): آلبوم از ابتدا این چیزی که مخاطب شنیده است نبود. حدود شصت درصد ترانه ها عوض شد که بیشتر همفکری ها توسط من، رضا یزدانی و علی اوجی انجام می شد. از میان ترانه های انتخاب شده چهار قطعه را انتخاب کردم که تنظیم روی آن ها را شروع کنم چرا که بیش از دیگر ترانه ها با این چهار اثر ارتباط برقرار کرده بودم. ترانه هایی که واژه های شاعرانه بیشتری داشته باشند و از تشبیه های از مُد افتاده دور باشند. سعی کردم تا آنجا که در آلبوم سهم دارم آلبومی متفاوت به گوش مخاطب برسد. در اکثر آلبوم های رضا چند سبک موسیقی را می شنوید و این آلبوم هم همین روند را دارد و این را بگویم که ما با شرایط پیش می رویم.در قطعه «بی غروب» که از نظر هارمونی و سازبندی شلوغ ترین قطعه آلبوم است، سعی کردم فضای جدیدی را خلق کنم.  تمام نت ها را نوشتم و نوازنده ها از  روی پارتیتور ساز می زدند. حدود سه ماه طول کشید تا «تحریف تاریخ» تنظیم شود و در آن چند ملودی، ریتم و گام متفاوت می شنوید. این اتفاق در تنظیم قطعه نوستالژی هم افتاده بود. رضا حجت به عنوان نوازنده در کنار من بود که از او تشکر می کنم. میکس تمام قطعات را هم خودم انجام دادم و سعی کردم دقت خاصی در کارم داشته باشم. روی نوع خواندن و لهن رضا خیلی حساسیت به خرج دادم و از آنچه تولید شده راضی هستم.

«دوئل در آینه» یک آلبوم قابل احترام است

علی اوجی(تهیه کننده):رضا نه آلبوم صوتی دارد و یک آلبوم تصویری. رضا خواننده ای است که از روز اول فعالیت حرفه ای اش، به موسیقی جدی نگاه کرده است و با مرور این ده آلبوم می توانید بهتر منظور من را متوجه بشوید. همیشه برای رسیدن به هدفش تلاش کرده است و مخاطبی که به موسیقی نگاه جدی دارد، همیشه از رضا قطعاتى براى گوش دادن دارد . در این سال ها که با رضا هستم همیشه با همفکری جلو رفته ایم. قطعاتی که در آلبوم «دوئل در آینه» شنیده اید، از بین بیش از بیست قطعه انتخاب شده است. ترانه ای بوده که دوست نداشتم و با هم فکری رضا آن را از آلبوم بیرون گذاشتیم و نهایتا آلبوم با شانزده قطعه منتشر شد.  از زمانی که آلبوم منتشر شده تا به امروز، بازخوردهای خوبی را دیده ام و این یعنی آلبوم موفق بوده و به نظر من «دوئل در آینه» یک آلبوم قابل احترام است.

رضا یزدانی اهل ریسک است

بهروز پایگان(تنظیم کننده): همکاری من با رضا در آلبومها از آلبوم ساعت ۲۵ شب بعنوان تنظیم کننده و مدیر هنری شروع شد و  در این آلبوم هم دو ملودی را ساخته بودم و به رضا پیشنهاد دادم. از کارها خوشش آمد و این شروع کار من در این آلبوم بود. گرایش موسیقایی من از زمانی به بعد،Metal و Progressive  Metal  بوده و هست. در این آلبوم به طور خلاصه در قطعه «گریم» با توجه به فضای ترانه، که بازگو کننده شرایطی است که از روی جبر انسان نقاب به چهره می زند و رگه های اعتراضی که دارد، به نوعی Hard Rock  کار کردم. «هفته دلتنگی» آینه روزهای دلتنگی من است چرا که خارج از کشور بودم و سعی کردم حس خودم را در کار پیاده کنم. در قطعه «توریست» سعی کردم حس اساطیری را از طریق سازبندی در موزیک پررنگ کنم. آلبوم را به شکل کامل  زیاد گوش نکردم چرا که این روزها فرصت زیادی ندارم اما آنچه می توانم بگویم این است که تک تکِ آهنگ ها بسیار خوب هستند اما در کنار هم قرار گرفتن آن ها آلبومی را مقابل ما قرار داده که ارتباط عمودی ندارد. شخصیت یک آلبوم را قطعات آن می سازند و احساس می کنم شانزده قطعه برای یک آلبوم زیاد بوده و البته شاید در مارکت ایران برای برگزاری کنسرت همچین امری نیاز است! در کشورهای غربی آلبوم هایی منتشر می شوند که ممکن است بیش از بیست قطعه را در خود جا داده باشند اما این برمی گردد به کانسپتی که پشت آلبوم است  و تمام آن قطعات مثل حلقه های زنجیر تکمیل کننده یک کل هستند و لازم. شاید یک آلبوم عاشقانه نمی تواند کانسپت خاصی داشته باشد و نیاز داشته باشد قطعات زیادی در دل خود جا بدهد. این آلبوم بسیار قابل احترام است و دو نکته را دوست دارم در مورد رضا یزدانی بگویم. اول اینکه رضا طی این سالها روی سبک و سلیقه اش پافشاری کرده و دوم اینکه او اهل ریسک است و از تغییر فضا ترسی ندارد. این دو صفتی که گفتم برای یک هنرمند میتواند صفت های بسیار خوبی  باشند.

 رضا یزدانی هنرمندی است که با حوزه های مختلف هنر آشنایی دارد

مریم شجاعی(ترانه سرا): آلبوم در یک نگاه کلی آلبوم بسیار خوبی است. شنونده در «دوئل در آینه» با ترانه هایی رو به رو می شود که باید به آن ها فکر کند و ساده از کنار آن ها گذشتن می تواند اشتباه باشد. در هر قطعه ترانه، ملودی، تنظیم و لحن خواننده همخوانی درستی با هم دارند. رضا یزدانی هنرمندی است که با حوزه های مختلف هنر آشنایی دارد و شاید انتخاب ترانه هایش به همین برگردد. در این آلبوم نشان داد مثل قبل هنرمند جسور و ریسک پذیری است. قطعات این آلبوم در سبک های مختلفی ساخته شده و این می تواند سلیقه های زیادی را به خود جلب کند. نکته ای که در این آلبوم جالب توجه است، چیدمان قطعات است. شانزده شاید کمی سخت باشد که شانزده قطعه را به شیوه ای بچینید که مکمل یکدیگر باشند.

منبع: اختصاصی تریبون هنر

در صفحه اینستاگرام تریبون هنر با ما همراه باشید

تاریخ انتشار :۳۱ تیر ۱۳۹۵

دایناسور

انتقادهای مسعود جعفری جوزانی از یک خطا در جشنواره فجر