محمدرضا عقیلی: در همه جای دنیا موسیقی ابزار هنری‌ست، در ایران ابزار سیاسی و تجاری
تمرکز وزارت ارشاد نیز بیشتر روی ارکستر سمفونیک و ملی استتریبون هنر: محمدرضا عقیلی سال ۷۱ بعد از فارغ‌التحصیلی از دانشکده‌ی موسیقی به عنوان نوازنده‌ی ارکسترسمفونیک تهران فعالیت خود را آغاز کرد. او از همان زمان به عنوان آهنگساز و تنظیم‌کننده با خواننده‌های سرشناسی از جمله محمد اصفهانی، قاسم افشار، خشایار اعتمادی، مجید اخشابی، شادمهر عقیلی، سعید شهروز، امیریل ارجمند و دیگر چهره های مطرح همکاری داشته است. محمدرضا عقیلی چندی پیش رهبری ارکستر گروه موسیقی عاشقانه‌های پاپ را به عهده داشت که با حضور شش خواننده برگزار شد. ضمن این‌که به زودی کنسرت زنده‌یاد ناصر چشم‌آذر را رهبری و اجرا خواهد کرد. گفتگوی تریبون هنر با محمدرضا عقیلی را می توانید در ادامه بخوانید
در همه جای دنیا موسیقی ابزار هنری‌ست، در ایران ابزار سیاسی و تجاری
محمدرضا عقیلی در مورد فضای موسیقی پاپ گفت: ببینید از نظر من موسیقی مثل زندگی‌ست. مثل تمام اتفاقات در جهان، در جریان است. یک سری اتفاقات به وجود می‌آید یک سری اتفاقات از بین می‌رود. موسیقی هم همین طور است. ذایقه‌ی مردم عوض می‌شود و اتفاقات دیگری که شکل می‌گیرد. حالا چرا برخی سیاست‌ها گذاشته می‌شود یک بحث اجتماعی‌ست. در همه جای دنیا موسیقی ابزار هنری‌ست اما در ایران موسیقی ابزار سیاسی و تجاری محسوب می‌شود.
روند موسیقی با اتفاقات حاکم بد نیست
او در رابطه با موسیقی و روند آن در کشور اظهار داشت: من نمی‌گویم خوب است یا بد. قابل قبول است یا قابل قبول نیست. موسیقی یک اتفاقی‌ست که می‌افتد. مردم هم دوست دارند و استقبال می‌کنند و اشکالی هم نمی‌شود به آن گرفت. اما به اعتقاد من که به همه احترام می‌گذارم، در یک موسیقی خوب باید حداقل‌های استاندارد رعایت شود. در کل روند موسیقی با اتفاقات حاکم بد نیست.
کسانی که بدون فکر کار می‌کنند به طور حتم به بن‌بست می‌خورند
محمدرضا عقیلی در خصوص کپی‌برداری و شبیه‌سازی از یکدیگر به تریبون هنر گفت: ببیند در قبل به این موضوع اشاره کردم که در کشور ما موسیقی تجاری‌ست. وقتی یک قطعه‌ای و یا یک فضایی از سمت مخاطبان و شنوندگان موسیقی مورد استقبال قرار می‌گیرد، تعدادی دیگر همان مسیر را دنبال می‌کنند. این طبیعی‌ست چون همه دنبال معروفیت، شهرت و پول می‌روند. البته اگر مروری به موسیقی دهه‌ی ۵۰ داشته باشیم می‌بینیم که همین شکل بوده و چند سبک وجود داشته و تعدادی هم به دنبال یک سری خواننده، همان سبک و فضا را ادامه می‌دادند. اما اشکال کار جایی‌ست که خود آهنگ را کپی می‌کنند و این اتفاق خوبی نیست. به هر حال گاهی فضا و صداهای جدیدی دنبال می‌شود که اشکالی ندارد. البته باید به این نکته اشاره کنم این پی‌گیری اگر درست اتفاق بیفتد و خواننده کارش را درست انجام بدهد بد نیست. در کل کسانی که با فکر و برنامه‌ریزی جلو می‌روند موفق خواهند بود و برعکس آن کسانی هم که بدون فکر کار می‌کنند به طور حتم به مشکل و بن‌بست برمی‌خورند.
عاشقانه‌های پاپ اتفاق کوچک و کمی نبود
از عقیلی درباره‌ی کنسرت عاشقانه‌های پاپ و ادامه‌ی این دست از کنسرت‌ها سوال کردیم و ایشان این طور پاسخ دادند: این دست از کنسرت‌ها دو بخش دارد. بخش اول آن فرهنگی‌ست که به طور قطع مورد استقبال و علاقه‌ی اهالی موسیقی و کسانی‌ست که موسیقی را حرفه‌ای دنبال می‌کنند. بخش دوم آن، مخاطبان موسیقی‌ست که با اجرا و ارکستر کاری ندارند و فقط به دنبال خواننده‌ای هستند که قرار است در آن کنسرت اجرا داشته باشد. از دیدگاه اهالی حرفه‌ای موسیقی، این کنسرت، اتفاق کوچک و کمی نبود. موسیقی‌های معمولی که با یک اشل و لباس جدید به صورتی متفاوت و استاندارد با تنظیم‌های درست انجام و ارایه شد. البته مخاطبان هم شکل جدیدی از کارهای خواننده‌ی مورد علاقه‌شان را شنیدند.
این شکل از کنسرت برای فرهنگ‌سازی خیلی خوب است
او در ادامه توضیح داد: این شکل از کنسرت برای فرهنگ‌سازی خیلی خوب است اما نسبت به کنسرت‌هایی که در حال حاضر برگزار می‌شود، به جهت زحمت و هزینه‌های زیادی که در برمی‌گیرد متاسفانه مورد حمایت قرار نمی‌گیرد. شما فکر کنید در یک کنسرت پاپ که می‌شود با ۶ نوازنده قطعات را اجرا کرد و یک کنسرت همراه با ۲۰ نوازنده چقدر با هم به لحاظ زحمت و هزینه تفاوت دارد. در موسیقی امروز در تنظیم قطعات بیشتر از ساختار الکترونیکی بهره می‌گیرند و همین موضوع زمان اجرا کمک بسیاری به گروه و خواننده می‌کند.
تمرکز وزارت ارشاد نیز بیشتر روی ارکستر سمفونیک و ملی است
محمدرضا عقیلی در مورد جای خالی کنسرت‌های گروهی در موسیقی کشور اظهار داشت: همان‌طور که در قبل اشاره کردم این کنسرت‌ها هزینه‌های بسیاری را در برمی‌گیرد به همین دلیل کم‌تر به آن پرداخته می‌شود. ضمن این که کار آسانی نیست و زحمت زیادی هم دارد. همچنین قرار دادن چند خواننده در کنار هم کار بسیار سختی‌ست. اما بدون شک به فرهنگ‌سازی کمک بسیاری می‌کند. اما مخاطبان و علاقه‌مندان به موسیقی، در کنسرت‌ها بیشتر به دنبال رقص نور، موسیقی اکتیو و شاد هستند. در همه جای دنیا هر ماه کنسرت‌های مختلف در فضا و سبک‌های متفاوت برگزار می‌شود و هر کدام مخاطب خودش را دارد. در ایران هم همین طور است اما تفاوت در حمایت از موسیقی‌های مختلف است. در آن سوی دنیا حامی و اسپانسر وجود دارد ولی در ایران نیست. ما به این فرهنگ‌سازی نیاز داریم و بهترین حمایت می‌تواند از سوی دولت انجام شود. تمرکز وزارت ارشاد نیز بیشتر روی ارکستر سمفونیک و ملی و اجرا برای برنامه‌های مناسبتی و ارگانی‌ست.
مشغول برنامه‌ریزی برای عاشقانه‌های پاپ دیگری هستیم
عقیلی در پایان گفت: نکته‌ی قابل اشاره این است که در حال حاضر مشغول برنامه‌ریزی برای عاشقانه‌های پاپ دیگری هستیم که البته کار آسانی هم نیست. ضمن این که هنوز مشخص نشده که همان خواننده‌های قبل باشند یا خواننده‌های دیگری در کنسرت جدید عاشقانه‌های پاپ حضور داشته باشند.
تاریخ انتشار :۲۷ خرداد ۱۳۹۷
ویدئوی اجرای زیبای «غزل» توسط «حامی» در کنسرت باشکوه «عاشقانه های پاپ»
با تنظیم و ارکستراسیون رضا تاجبخش و رهبری محمدرضا عقیلی
