از سلبریتی های دیروز تا صله بگیرهای امروز
در معاشرت و مشارکتِ تهوع‌آورشان با اربابان پول کثیف و معاونت در پولشوییتریبون هنر _ نیما حسنی نسب: به این عکس خوب دقت کنید؛ در هیاهوی هیچِ صله‌بریتی‌های امروزی، در هجومِ زشت و رعشه‌آور اخبار الکی و فهرست‌های جعلی و شعارهای سطحی که از بعضی بازیگرهای معروف این روزگار می‌شنویم، در معاشرت و مشارکتِ تهوع‌آورشان با اربابان پول کثیف و معاونت در پولشویی و ویترین‌شدن برای رانت‌خواریِ مُشتی علف هرزِ بی‌بُته و با تماشای ظهور و حضورِ چهره‌های مقوایی و مهوع روی پرده و قاب شیشه‌ای و فضای مجازی بیشه‌ای، عجیب یاد صورت‌های دلپذیر و حضورهای دلچسب و تماشاییِ ستاره‌های واقعی و نورانی سال‌های دور می‌افتم؛ یاد آن‌ها که حتی کنار هم در یک قاب کوچکِ باقیمانده از روزگار سپری‌شده هم هنوز حضور و فردیت و جلوه‌‌گری‌شان آدم را سر شوق می‌آورد. این‌ها که بی‌ریا و صادقانه در این عکس لبخند می‌زنند، ستارگان واقعیِ آسمان سینمای ایران بودند. این‌ها به معنای درست و دقیق کلمه “محبوب” بودند و هیچ بنی‌بشری از زندگی مرفه و درآمدها و دستمزدهای آن‌ها عقده به دل نداشت و شاکی نبود. آن‌ها حلال‌خور بودند و مردم مشتاقانه و از رضای دل برای دیدن‌شان پول می‌دادند و در یک مکانیسم ساده و سالم از جیب مردم و طرفداران‌شان ارتزاق می‌کردند و روزگار را به خوشی و رفاه می‌گذراندند. کسی از انتشار ارقام دستمزدهای کلانِ آن‌ها خُرده نمی‌گرفت و پی تحقیق و تفحص نبود و از اختلاف طبقاتی حرفی نمی‌زد، چون پولی که درمی‌آوردند “حق”شان بود. سینما آن روزها نظام تولید درست و معقول و منطقی داشت و آلوده به ده جور ویروس و باکتری و آفت و انگل نبود. رانت‌خوارهای گنگسترمآب و سارقان صندوق‌ها و دزدان سر گردنه بر حیات و ممات سینما چنبره نزده بودند و پا روی خرخره‌‌‌ی فیلم‌سازی نگذاشته بودند. این صورت‌های شفاف و بشاش و تماشایی، سرمایه‌های واقعیِ سینمای ما بودند و هنوز سرمایه‌ی فیلم‌ساختن به بشکه‌های متعفنِ پولِ کثیف متصل نشده نبود. آن روزها سینما سینما بود و این‌ها “ستاره سینما” بودند. آسمان سینما این روزها ابری‌تر و آلوده‌تر از این است که نور ستاره‌های پوشالی به چشم و دل کسی بتابد. سینما دیگر نور و جلوه‌ی سابق را ندارد و از قدیم گفته‌اند آب‌انباری که آب ندارد، قورباغه لازم ندارد
تاریخ انتشار :۲۱ مهر ۱۳۹۷
