تریبون هنر _ سید محمد کاظمی: بهروز وثوقی را می شد داشته باشیم که خب نداشتیم!

کمی خودش نخواست و کمی بیشتر از خودش دیگران. دیگرانی که خیلی وقت ها جایگاه “لولو خورخوره” را داشته اند؛ یعنی هم ترسناک بوده اند و هم واقعیّت حضورشان در شک و شبهات گرفتار مانده. به هر حال ما عشقِ سینماها از جایی به بعد بهروز وثوقی را از دست دادیم.
در دهه چهل و پنجاه و حتّی تا سال ها بعد از آن ، سینمایی ها آقای وثوقی را “بهروز” صدا می زدند. این بدان معناست که او حسابی با دل مردم جفت و جور شده بود. پس اجازه بدهید من هم از اینجا به بعد بگویم بهروز!

بهروز اگر می ماند شاید چیزهایی را به دست می آورد که خُب نماند! امّا از کجا معلوم چیزهایی که به دست می آورد ارزشمندتر از چیزهایی بود که از دستشان می داد؟ از کجا معلوم فرصت هایی که از دست داد، به جایگاهی که الآن برایش باقی مانده لطمه نمی زدند؟!

بهروز اگر نمی رفت باید به مرور زمان نقش هایی بازی می کرد که در میانسالی تعریف می شدند. مثلِ نقش هایی که تقریاً بهترینشان را پرویز پرستویی ، فرهاد اصلانی و مهدی هاشمی بازی می کنند. البتّه تردیدی نیست که باز هم می توانستیم لحظات بسیار جالبی داشته باشیم که خب نداشتیم!

حالا بخش بزرگی از دغدغه ها شده برگرداندن بهروز ؛ بازگشت به وطنِ آقای وثوقی! امّا آیا تا کنون از خود پرسیده ایم که وقتی ایشان بازگردند، چه کاری قرار است برایشان انجام دهیم؟ اگر خدای ناکرده می خواهیم بهروز را هم مثل خیلی ها دق مرگ کنیم(دور از جانش)، پس لطفاً او را در همان تبعید نگه دارید. ما هم دلخوشیم به اینکه گاهی او را با مو و ریش سفید شده از شبکه های بیگانه و صفحات مجازی ببینیم.

نویسنده: سید محمد کاظمی

منبع: تریبون هنر

در صفحه اینستاگرام تریبون هنر با ما همراه باشید

تاریخ انتشار :۲۵ آبان ۱۴۰۰

مصاحبه ۱۵ ساعته شهاب حسینی با بهروز وثوقی مجوز پخش می گیرد؟

ممانعتی برای فیلم‌سازی بیضایی نیست

رییس سازمان سینمایی: بهروز وثوقی می تواند به ایران برگردد و کار کند