خیلی از کارشناسان ما حرف هایشان درست نیست
+ موزیسین ها و آهنگسازان خوب دست و دلشان به کار نمی رود و به حاشیه رفته اند چون یک خواننده با یک کار سخیف شنیده می شود و شهرت پیدا می کندتریبون هنر- سام شرف زاده: نوشتن از مهران خلیلی در قالب لید یک گفت و گو امکان پذیر نیست چرا که باید در خصوص افرادی نظیر او، ریزبینانه و در یک فضای تخصصی برای تحلیل و تفسیر قلم روی کاغذ گذاشت. مهران خلیلی نه تنها یک نوازنده کاریزماتیک بلکه تنظیم کننده ای است توانا که در سبک مورد علاقه اش گفتنی های بسیاری دارد و خوشبختانه در جایگاهی قرار گرفته که آثارش به خوبی شنیده می شوند و باید گفت مهران خلیلی مخاطب خودش را پیدا کرده و به واسطه خواننده اثر کار این او را گوش نمی کنند. گفت و گوی کوتاه من با مهران خلیلی را در ادامه خواهید خواند. این تنها شروع حرف هایی است که هر کسی به زبان نمی آورد. اگر عمری باقی باشد گفت و گوی مفصل تری با مهران خلیلی ترتیب خواهم داد.
چه خبر از این روزهای مهران خلیلی؟
این روزها مشغول تمرین و برگزاری کنسرت ها بوده ایم و خوشحالم که کنسرت فرزاد فرزین تمدید شده است و بیست و یک شهریور ماه در دو سانس روی صحنه خواهیم رفت. در چند شهرستان هم پیش از ماه های محرم و صفر کنسرت خواهیم داشت.
به عنوان تنظیم کننده مشغول چه کارهایی هستید؟
در حوزه تنظیم واقعا اگر وقت بشود فعالیت خواهم کرد. با فرزاد فرزین قطعه ای را ساختیم برای المپیک با نام «مدال مردمی» . خیلی سریع این کار تولید شد و قرار بود از صدا و سیما پخش شود که بنا به دلایلی این اتفاق رخ نداد. تولید آلبوم جدید فرزاد فرزین هم آغاز شده که اطلاعات بیشتر از این آلبوم را در زمان خاص خودش منتشر می کنیم.
در کشور ما مخاطبین سبک های موسیقی غربی کم نیست. چقدر می توانند در داخل کشور و با خواننده های خودمان به آنچه می خواهند برسند؟
متاسفانه پارادوکسی در این میان وجود دارد. خواننده های مجاز نمی توانند آن طور که شایسته است موسیقی غربی تولید کنند چرا که این سبک ها اِلِمان های خاص خودشان را دارند و این المان ها باید رعایت شود. به عنوان مثال موسیقی راک قالب خودش را دارد و اگر المان های آن پیاده نشود، یک کپی چرک و کثیف خواهد بود. متاسفانه طرفدارها به یک سری سبک محدود شده اند. مخاطبین زمانی موسیقی خارج از کشور را گوش می کردند و بعدها خواننده های داخل، از موسیقی خارج از کشور پیروی کردند و یک کپی معلق از آن ها بودند اما در حال حاضر موسیقی داخل کشور از موسیقی خارج کشور بهتر است. نسل جدید خواننده های خارج از کشور بیشتر کسانی هستند که آن جا به دنیا آمده اند و موسیقی ایرانی را ادامه نمی دهند.
مارکت جهانی در این موضوع چگونه است؟
در کشورهایی که صاحب موسیقی هستند و سبک هایی مثل راک، جز و پاپ را به شکل گسترده در خودشان دارند، طرفدارهای هر سبک مشخص است و هیچ وقت پیش نمی آید طیف طرفداران پاپ به سمت راک بروند یا هواداران رپ همه بیایند پاپ گوش کنند. هر سبک طرفدار خاص خودش را دارد. در ایران اکثر شنونده ها به دنبال موسیقی سطحی هستند. خواننده ها و موزیسین های خوبی در ایران هستند که تهیه کننده ها به سمتشان نمی روند چرا که دنبال مسائل اقتصادی خودشان هستند.
مسائل و مشکلات دیگری هم در موسیقی ما وجود دارد.
بله وجود دارد. یکی از همین مسائل که شما می گویید ممیزی است. برای خواننده ای که در ایران بخواهد موسیقی راک یا متال را با ترانه فارسی به اجرا بگذارد، ممیزی یک مشکل به حساب می آید. این را هم بگویم که خیلی از کارشناسان ما حرف هایشان درست نیست. به غیر از سبک پاپ، جایگاه دیگر سبک ها در ایران مناسب نیست. یک نوازنده برای خانه نشین نشدنش در سبک های دیگر و سبک هایی که شاید دوست نداشته باشد کار می کند.
موسیقی پاپ هم به مرز تکرار رسیده است.
خیلی وقت است این اتفاق افتاده. گاهی خواننده ها و موزیسین ها از خودشان می پرسند چیزی بسازیم که مردم دوست داشته باشند. نود درصد از آنچه منتشر می شود و می شنویم به هم شبیه است. تا یک قطعه منتشر می شود و مورد توجه قرار می گیرد، دیگر خواننده ها هم تصمیم می گیرند اثری مثل آن تولید کنند.
ورود افراد مبتدی و غیرحرفه ای هم در ادامه دار شدن این مسئله بی تاثیر نبوده.
هر کسی یک کامپیوتر خریده و تنظیم کننده شده است! افرادی که ساز هم نمی توانند بزنند و این قشنگ نیست. موزیک ها نوانس ندارند و هر چه می شنویم شبیه به هم است چرا که افراد با یک سری از Sound ها کار خود را پیش می برند و همه چیز شبیه به هم شده است. این افراد تنظیم کننده نیستند بلکه به آن ها اوپراتور یا پروگرامر گفته می شود. در سبک های الکترونیک کارهای خوبی می شنویم اما خیلی ها سواد موسیقایی ندارند. در مارکت جهانی دی جی ها اغلب موسیقی و هارمونی می دانند و ساز زدن بلد هستند. کامپیوتر کارها را راحت کرده و از طرفی شباهت بین آثار را زیاد کرده است. خواننده هایی در ایران داریم که در هفته چهار یا پنج کار منتشر می کنند که همه آن ها شبیه به هم است. فضای موسیقی به شکلی است که هر کسی بخواهد می تواند فعالیت کند اما باید دوره آکادمیک را پشت سر بگذارند و سلفژ بدانند.
بین مخاطب موسیقی کشور ما با مخاطب دیگر کشورها هم اختلاف زیادی وجود دارد.
درست است. در کشورهای دیگر اگر کار یک خواننده خوب نباشد مردم به آن گوش نمی دهند و آن را کنار می گذارند. فضای موسیقی همه دنیا شلوغ شده است اما در ایران بلدها و نابلدها در یک فضا قرار گرفته اند. موزیسین ها و آهنگسازان خوب دست و دلشان به کار نمی رود و رفته رفته به حاشیه رفته اند چرا که یک خواننده با یک کار سخیف شنیده می شود و شهرت پیدا می کند و هنرمندان خوب و با سواد ما به یک علامت تعجب تبدیل می شوند.
در پایان چه صحبتی دارید؟
شلوغ بودن بازار موسیقی خوب است اما امیدوارم این شلوغ بوده ثمره داشته باشد.
تاریخ انتشار :۶ شهریور ۱۳۹۵
مهران خلیلی: شنیده شدن یک قطعه موسیقی دلیل خوب بودن آن نیست
کارهای بی‌مغز و بی‌محتوا زیاد می‌شنویم
