علی رهبری: از این بهتر نمی‌توانستم زندگی کنم!
تریبون هنر: علی رهبری زاده ۵ خرداد سال ۱۳۲۷ در تهران است. او سال‌ها در ارکسترهای مختلف جهان به رهبری پرداخت است و در فستیوال‌های هنری متعددی در سراسر دنیا به عنوان رهبر ارکستر حضور داشته است. او همچنین در سال ۹۳ با حکم علی مرادخانی (معاون امور هنری وزیر ارشاد وقت) به عنوان مدیر هنری ارکستر سمفونیک تهران انتخاب شد ولی پس از یک سال در اسفند ۹۴ از این سمت استعفا کرد.
رهبری فارغ التخصیل هنرستان عالی موسیقی ملی و آکادمی موسیقی و هنرهای زیبای شهر وین است. او رییس هنرستان عالی موسیقی ملی و کنسرواتوار تهران در سن ۲۵ سالگی به مدت سه سال بوده است. این هنرمند از طرف بیش از ۱۲۰ ارکستر سمفونیک جهان از جمله وین، زالسبورگ، برلین، لندن و… دعوت شده است. او همچنین رهبر دائم و مدیر هنری ارکسترهای سمفونیک در شهرهای بروکسل، پراگ، زاگرب، مالاگا و تهران و دارای بیش از ۲۵۰ آلبوم در بازار جهانی است.
روز جمعه سوم خرداد ماه جمعی از نوازندگان ارکستر سمفونیک تهران در روزهای دشوار ناشی از شیوع ویروس کرونا، تصمیم گرفتند جهت گرامیداشت تولد و سپاسگزاری از ۱۴ ماه تلاش‌های علی رهبری در سال ۹۴ و اوایل ۹۵، در استودیوی شهر صدا، قطعه‌ای برگرفته از قسمتی از موسیقی مادرم ایران ساخته علی رهبری و نیز ملودی معروف Happy Birthday را اجرا کنند.
خبرنگار ایسنا هم به مناسبت تولد این هنرمند، صحبتی با او داشته است که در ادامه می‌خوانید.
در ابتدا از رهبری سوال می‌کنیم که از این پس باز هم به رهبری ارکستر می‌پردازد یا به سمت آهنگسازی خواهد رفت؟ می‌گوید: اینکه یک رهبر ارکستر بخواهد پس از مدتی به آهنگسازی روی بیاورد تقریبا هیچگاه اتفاق نیفتاده است. این امر تنها برای رهبرهایی است که بیکار هستند وگرنه یک رهبر موفق تا آخرین لحظه‌ای که نفس می‌کشد رهبری می‌کند، مانند رهبرهای بزرگی همچون فلیکس مندلسون و یا بتهوون که در کنار رهبری به آهنگسازی نیز پرداخته‌اند. در طول زندگی خود شش بار در جاهای مختلف مدیر هنری بوده‌ام که شاید در تمام خاورمیانه یک نفر هم چنین اتفاقی را تجربه نکرده باشد.
او ادامه می‌دهد: رهبری بوده‌ام که همیشه برای انتخاب محل فعالیتم قدرت انتخاب داشته‌ام ولی از آنجا که می‌خواستم در کارم صداقت داشته باشم، هیچ گاه حاضر نشدم آثار موسیقی خود را برای اجرا به ارکستری که رهبری می‌کردم و یا به رهبرهای مهمان برای اجرا بدهم. با این عقیده که یک رهبر ارکستر از قدرت خود برای اجرای قطعاتش استفاده کند، مخالفم؛ زیرا این امر باعث ایجاد یک فساد می‌شود که در نهایت منجر به اجرا و شناخته نشدن آثار دیگر آهنگسازان توانا خواهد شد.
در اوقات فراغتم به کار هنری پرداخته‌ام
رهبری درباره جمله بالا می‌گوید: در طول سال‌های کاری خود با وجود اینکه همیشه مشغول فعالیت بوده‌ام ولی همیشه زمان خالی داشته‌ام؛ زیرا همیشه تا ظهر کار رهبری و پس از آن تا ساعت ۲ تمرین داشته‌ایم و بعد از آن تا شب زمان خالی داشته‌ام. ولی در زمان خالی خود به کارهای هنری مانند نقاشی و یا ساخت آهنگ پرداخته‌ام که اکنون هر کدام از آثار موسیقی که ساخته‌ام در حال انتشار هستند.
تنها یک کار انجام نشده دارم
«آیا کاری هست که دوست داشته‌اید انجام دهید ولی موفق نشده‌اید؟ اگر به گذشته بازگردید آیا باز هم همین مسیر را طی می‌کنید؟» بیان می‌کند: اصلا علاقه‌ای به بازگشت به گذشته ندارم و هر سنی را که تجربه کردم لحظات خوشی داشته‌ام. دیگر از این بهتر نمی‌توانستم زندگی کنم و هیچ پشیمانی در کارهایی که کرده‌ام ندارم و اگر باز هم متولد شوم همان کارها را خواهم کرد. من از خوشبخت‌ترین انسان‌های روی زمین هستم که به هر چه خواسته‌ام رسیده‌ام؛ چه در زندگی خصوصی، کاری و چه هنری. پیش از انقلاب ارکستر ۱۰۰ نفره سمفونیک کنسرواتوار تهران تشکیل داده بودم. سه سال پیش از انقلاب که ایران را ترک کردم، با خودم گفتم که اگر روزی بازگردم، باید ارکستری را که ترک کردم، درست کنم. البته چهار سال پیش بازگشتم ولی از آنجایی که آمادگی مالی و اداری وجود نداشت، نمی‌شد به کارم ادامه دهم؛ به همین دلیل این آرزو هنوز سر جای خود مانده و مهمترین انگیزه زندگی من است. در زندگی خود انگیزه مالی و یا کاری دیگری ندارم، با وجود اینکه هنوز فرد سالمی هستم و می‌خواهم سال‌ها رهبری کنم. امیدوارم روزی شرایط به گونه‌ای شود که بتوان کاری را که چهار سال پیش شروع شده و انعکاس جهانی پیدا کرده بود، به انجام رساند.
در قرنطینه به آهنگسازی پرداختم
او در پایان درباره شرایطی که ویروس کرونا در دنیا ایجاد کرد و فعالیت‌های خود در این مدت گفت: داستان کرونا نیز تمام خواهد شد. زندگی، همیشه یک قطب مثبت و یک قطب منفی دارد. اگر مادرم زنده بود فورا می‌گفت که از این بدتر هم می‌توانست بشود. درست است که در این شرایط خیلی‌ها عزیزان و کار خود را از دست دادند ولی حتی زمانی که آتشفشان فوران می‌کند خیلی‌ها از بین می‌روند اما بعد از مدتی دوباره درخت و گل رشد می‌کند.
«باید در هر چیزی به نکات مثبت آن نیز فکر کرد، مثلا من توانستم ۱۵۴ ترانه را که روی سونات‌های شکسپیر ساخته‌ام و از ۳۰ سال پیش نوشتن آنها را شروع کرده بودم، در این مدت با خانه ماندن با کمک مهیار تفرشی‌پور و یا علی بکان به پایان برسانم. پیش از ایام قرنطینه برای آثار به دنبال ده‌ها خواننده بودم که اکنون توانستم تمامی این خوانندگان را در خانه‌هایشان پیدا کنم. این پروژه مهمترین کار زندگی من از لحاظ آهنگسازی و یک کار بین المللی بزرگ است که به زودی منتشر خواهد شد.»
تاریخ انتشار :۸ خرداد ۱۳۹۹
