Ad


نگاهی به «راز سانتاویتوریا» با بازی آنتونی کوئین / یادداشت بابک صحرایی

تریبون هنر _ بابک صحرایی: راز سانتاویتوریا فیلم سرخوشانه و خوبی است که زیاد دیده نشده و قدر ندیده. فیلمی به کارگردانی استنلی کرامر و بازی بسیار زیبای آنتونی کوئین.

فیلم داستان واقعی مردم شهری در ایتالیا به اسم سانتا ویتوریا است که شغل اصلی شان تولید شراب است و با تسخیر ایتالیا توسط آلمان ها در جنگ جهانی دوم، تصمیم می گیرند یک میلیون بطری شراب را مخفی کنند تا به دست آلمان ها نیفتد.

بازی آنتونی کوئین در نقش مردی دائم الخمر و تا حدی شیرین عقل، یکی از بهترین بازی ها در ایفای نقش چنین پرسوناژهایی است. او در این فیلم حیرت انگیز است. در ۵۴ سالگی، می رقصد و می خروشد و کتک می خورد و پیروز می شود و سرخوشی زیبایی را ایجاد می کند. به نظرم هر بازیگری که می خواهد مستی را بازی کند، باید این فیلم را به عنوان یک الگوی مهم تماشا کند.

راز سانتاویتوریا (با اقتباس از رمان موفقی به همین نام)داستان مردمانی عادی و عامی است که برای بقای اقتصادی خود تلاش می کنند و در هیاهوی فیلم های متفکرانه و پیشرو زمانه اش، آنچنان دیده نمی شود و قدر نمی بیند. البته جایزه بهترین فیلم کمدی در گلدن گلوب را کسب می کند و نامزد بهترین تدوین و موسیقی در اسکار می شود اما هم در گیشه شکست می خورد و هم از منتقدان بی توجهی و انتقاد می بیند.

راز سانتاویتوریا درباره سرخوشی های ساده در دل تلخی ها و شکست هاست. داستان ایستادگی های بدون شعارزدگی است.

استنلی کرامر که ساخت فیلم هایی مثل محاکمه در نورنبرگ، حدس بزن چه کسی برای شام می آید، غرور و تعصب، دنیای دیوانه دیوانه دیوانه، ارثیه باد، ستیزه جویان و در ساحل را در کارنامه اش دارد، در سال ۱۹۶۹ یکی از متفاوت ترین فیلم هایش در مقایسه با کارنامه هنری اش در کارگردانی و تهیه کنندگی می سازد

 

نویسنده: بابک صحرایی

منبع: تریبون هنر

 

در صفحه اینستاگرام تریبون هنر با ما همراه باشید

تاریخ انتشار :۲۴ دی ۱۴۰۰

برچسب‌ها:, , ,
مطالب مرتبط



شما هم یک دیدگاه ارسال کنید
 

نام




یادداشت آرشیو

  • مینی سریال «بچه گوزن»؛ روایت هیجان انگیز یک رابطه سادومازوخیسمی

    تریبون هنر _ بابک صحرایی: سریال «بچه گوزن» داستان واقعی یک رابطه سادومازوخیسمی (آزارگری و آزارخواهی) است. مرد و زن هر دو گرفتار این بیماری روانی اند با این تفاوت که مرد ظاهری عادی و معمولی دارد اما به اندازه زن که رفتارش بیانگر آشفتگی روحی اش است، بیمار است. […]

  • نگاهی به تاثیر آیین و هنر مردمی در آثار سینمایی و نمایشی
    بهرام بیضایی، ناصر تقوایی و عباس کیارستمی با تعزیه ایرانی چه کردند

    تریبون هنر: تعزیه، این هنر عامه یکی از عمیق‌ترین هنرهای ایرانی است که در دوره مدرن توجه بسیاری از هنرمندان تراز را در شیوه‌های مختلف هنری به خود جلب کرده است، از جمله آن هنرمندان در سینما حداقل سه سینماگر با نوشتن و یا ساختن و یا الگوگرفتن از پیشنهادهای […]

  • یادداشت حامد حنیفی درباره نمایش مرگ با طعم نسکافه: بی اختیار اشک می‌ریختیم

    تریبون هنر: حامد حنیفی در یادداشتی درباره نمایش «مرگ با طعم نسکافه» به کارگردانی بابک صحرایی نوشت: من و اکثریت قریب به اتفاق حضار بی اختیار اشک می‌ریختیم. به گزارش تریبون هنر، حامد حنیفی، آهنگساز برجسته موسیقی ایران و منتقد موسیقی در یادداشتی درباره نمایش مرگ با طعم نسکافه نوشت: […]

  • بابک جهانبخش مرگ با طعم نسکافه به کارگردانی بابک صحرایی

    تریبون هنر: بابک جهانبخش، خواننده برجسته و توانمند موسیقی ایران، یادداشتی را درباره نمایش «مرگ با طعم نسکافه» به کارگردانی بابک صحرایی منتشر کرد. به گزارش تریبون هنر، بابک جهانبخش در یادداشت خود درباره نمایش «مرگ با طعم نسکافه» و بابک صحرایی ر صفحه اینستاگرامش نوشت: بابک صحرایی فارغ از […]

  • رضا صادقی در مرگ با طعم نسکافه

    تریبون هنر: رضا صادقی در یادداشتی درباره نمایش مرگ با طعم نسکافه به نویسندگی و کارگردانی بابک صحرایی نوشت: رفتم چون رفیقم رو ذوست دارم و دعوتش برام محترم بود اما شگفت زده شدم به گزارش تریبون هنر، رضا صادقی خواننده برجسته و مولف موسیقی ایران در یادداشتی به تحلیل […]

Ad
Ad
Ad
Ad
Ad
Ad
Ad