خائن کشی «مسعود کیمیایی» شکوه و حقیقت سینماست / یادداشت بابک صحرایی
تریبون هنر _ بابک صحرایی: خائن کشی خود سینماست. مسعود کیمیایی در هشتاد سالگی فیلمی دشواری را ساخته که از ابتدا تا انتها حقیق سینما را روی پرده به نمایش می گذارد. فیلمی که از نظر کارگردانی یعنی مجموعه دکوپاژ، میزانسن، هدایت بازیگر و بازی ها، قاب بندی، رنگ و نور، ساختار فیلمبرداری، فرم تدوین، ساختار طراحی لباس و گریم و صحنه و فرم و ساختار موسیقی در مرتبه بالا و خاصی قرار دارد.
خائن کشی فریم به فریم و سکانس به سکانسش، سرشار از زیبایی هایی است که خاص سینماست. می توانی جهان مسعود کیمیایی و اندیشه جاری در فیلم هایش را دوست نداشته باشی اما در خائن کشی نمی توانی منکر توانایی های منحصر به فرد کارگردانش در ساخت یک فیلم سینمایی بشوی. در روزگاری که عمده فیلم های ساخته شده در سینمای ایران نیازی به پرده عریض سالن های سینما ندارد و قاب تلویزیون برای نمایش آن ها کافی است، مسعود کیمیایی فیلمی ساخته که عظمت و شکوه سینما را روی پرده به نمایش می کشد.
خائن کشی سرشار از سکانس های دشوار و زیبایی است که سال هاست کمتر در سینمای ایران دیده می شود. سکانس های شلوغ و سخت سرقت از بانک و فرار و قمارخانه و شیره کش خانه و در ادامه اسب سواری قهرمانانه و مرگ های قهرمانانه و عاشقیت های ناب قدیمی و مونولوگ گویی های جاری در رنگ و نور و صحنه زیبا با همراهی یک موسیقی درخشان، همگی دست به دست هم داده اند و خائن کشی را تبدیل به فیلمی برای لدت بردن از شکوه سینما کرده اند.
مسعود کیمیایی در خائن کشی شبیه کهنه سوارهای فیلم های وسترن است. در لانگ شات زیبایی از دور با اسبش می تازد و نزدیک می شود. قاب آمدن و یکه تازی اش شکوهی دارد که میراث او از قهرمانی های همیشگی اش است. می آید و شبیه جوانی هایش نشان می دهد که هنوز مرد میدان است.
نویسنده: بابک صحرایی
منبع: تریبون هنر
در صفحه اینستاگرام تریبون هنر با ما همراه باشید
تاریخ انتشار :۲۲ بهمن ۱۴۰۰