Ad
سر خط اخبار:
 

پرواز همای در یک گفت و گوی جنجالی:

فاش می گویم و از گفته خود دلشادم

+ خیلی دوست دارم تا سندی در خصوص اثر خالی بند شماره یک موسیقی کلاسیک جهان ببینم

تریبون هنر- پویا عباسی: پرواز همای خواننده ای است محبوب در سبک موسیقی اصیل ایرانی. وی همراه با گروه «مستان» که مجموعه‌ای از نوازندگان سازهای ایرانی هستند، سبک تازه‌ای از موسیقی سنتی را ارائه می‌ کند. در اندک زمانی، همای گیلانی توانست فعالیت‌های حرفه‌ای خود را در زمینه شعر، موسیقی و آواز گسترش دهد و با موفقیت کنسرت‌هایی را اجرا کند. همای در روزهای اخیر اجراهای زیادی را در سایر نقاط ایران به روی صحنه برده است. به سراغ وی رفتیم تا از احوالات این روزهایش بیشتر بدانیم که شرح این گفتگو را در ادامه می خوانید:

 

 

 

پرواز همای، خواننده ای که به گفته خودش با چشمانش می خواند نه با زبانش!

 

پیش از آن که زبانم را باز کنم و آوای دلخواهم را بخوانم، چشمانم با مخاطب ارتباط برقرار می کند و خاطرات و نوستالژی هایی که توسط موسیقی بنده با شنوندگانم آمیخته شده، آن ها را با من همسو می کند و باعث می شود تا بتوانم بر روی مخاطبینم تاثیر بگذارم. بنده به دلیل آنکه پیشینه بازیگری هم دارم، در اجراهای موسیقی سعی می کنم تا شخصیت شعرهایم را بازی کنم و جدا از آوا چهره ام را در نقش آفرینی شخصیت های اشعارم به بیننده منتقل کنم تا بتوانم بر روی مخاطب تاثیر بیشتری داشته باشم.

 

 

 

در سال های اخیر خیلی در خصوص تابوشکنی هایتان صحبت شده و شما نیز نه به چشم انکار، عقیده تان بر این بوده که این تابوشکنی ها را در نوع انتخاب و بیان سوژه ها به گوش شنودگان رسانده اید. کمی در این خصوص و تابو شکنی هایی که داشتید صحبت کنید.

 

 

به عقیده من همین که یک خواننده سعی کند تا شبیه به دیگر موزیسین ها نباشد به نوعی تابوشکنی کرده است. من هم سعی می کنم تا در نوع خواندن، نوشتن و حتی ساخت موسیقی تابو شکنی کنم و به دنبال نوای ساز نباشم. بلکه تلاش می کنم تا موسیقی را با خودم همسو کنم. وقتی تمامی خوانندگان ما خود را در چارچوب ردیف موسیقی نگه می دارند، من سعی می کنم تا از این چارچوب خودم را بیرون کنم و خب این به نوعی تابو شکنی است. من سعی نمی کنم خودم را تابع ردیف های موسیقی کنم و این ردیف های موسیقی هستند که تابع من می شوند.

 

 

 

موسیقی سنتی امروز کمی از ذهن مردم دورتر شده و زمزمه های عوام به طوری نیست که اگر کمی بلندتر بخوانند موسیقی اصیل ایرانی را به گوش دیگران برسانند. این مساله برای موزیسن هایی که در این ژانر فعالیت می کنند به چه معنی است؟ و برای آن که گوش مخاطبان به این نوع موسیقی ها تمایل بیشتری نشان دهد چه باید کرد؟

 

 

موسیقی سنتی امروزه با اقبال روبه رو نیست و این به این علت است که خوانندگان ما در سطح عالی سعی بر این دارند تا مردم را با عوام فریبی، شایعه پراکنی و دروغ گویی در بیلبورد های تبلیغاتی به سالن های کنسرت بیاورند. موزیسین های ما رقابت را فدای رفاقت کرده اند و از پیشرفت همدیگر خوشایند نمی شوند و تمام مدت به فکر کنار زدن خوانندگان دیگر در این ژانر هستند که همین عوامل باعث پسرفت موسیقی سنتی در ایران می شود. یکی از بزرگترین ایرادها در موسیقی ایرانی همین عوام فریبی و نبود رفاقت در بین اعضای موسیقی است که اگر این مسائل به امید خدا از بین برود ما شاهد گرایش مردم به موسیقی سنتی خواهیم بود. چون دوستان دیگر بنده تمامی تلاش خودشان را می کنند تا مخاطب را به این نوع موسیقی علاقه مند کنند و من عقیده دارم که امروز نسبت به سال های قبل اقبال عمومی در صورتی که دروغ گویی را حذف کنیم از این نوع موسیقی بیشتر شده است.

 

 

به دروغگویی در بیلبوردهای تبلیغاتی و در بین موزیسین ها اشاره کردید.

 

بله. من خیلی دوست دارم تا سندی در خصوص اثر خالی بند شماره یک موسیقی کلاسیک جهان ببینم.

 

 

امروزه موسیقی در هر ژانری به تکرار رسیده و این مساله موردی نیست که تنها شنوندگان موسیقی به آن تکیه کنند، بلکه اکثریت موزیسین ها نیز بر این مساله واقف هستند. شما برای رهایی از تکرار و ایجاد نوآوری در کارهایتان چه اقداماتی انجام داده اید؟ و اینکه به به روز کردن سبک اصیل ایرانی تا چه اندازه اعتقاد دارید؟ چون در حال حاضر موسیقی هایی که رنگ و بوی تلفیق در آن ها تزریق شده با کلامی به سبک سنتی در میان مردم بسیار مورد استقبال قرار گرفته و به سبکی که خواسته مردم می باشد مبدل شده است.

 

 

من تصمیم گرفته ام تا روزی که زنده هستم درس بخوانم و به دانش موسیقایی ام اضافه کنم. هم اکنون در کشور ایتالیا در حال یادگیری موسیقی اپرا هستم و قرار است که به زودی زود نیز کنسرتی در این ژانر را برگزار کنم. بنده اعتقاد دارم که هر چیزی باید نسبت به دوران خود پیشرفت کند چون تمامی ما نیز لباس هایی که دهه های قبل می پوشیدیم را هم اکنون بر تن نمی کنیم و در مورد موسیقی نیز این قضیه صدق می کند. به دلیل آن که هنر نیز نیاز به پیشرفت دارد، هنرمند باید در هر زمان خود را به روز کند. به علاوه این که هر موزیسینی به هر شکلی که دوست دارد می تواند موسیقی بسازد و به خورد جامعه بدهد چون در نهایت این مردم هستند که موسیقی خوب را انتخاب می کنند و بابت آن هزینه می کنند و به سالن های کنسرت می آیند. حالا اگر امروزه نوع خاصی از موسیقی مورد علاقه مردم قرار گرفته این به این معنی است که مخاطبین خود را پیدا کرده و توانسته آن ها را با خود همسو کند چون درعلم شیمی هم امکان دارد شما محلولی را با هم ترکیب کنید و به نتیجه ای دلخواه برسید که برای عالم بشریت مفید باشد.

 

 

 

فکر می کنید در طی این چند سال همای محافظه کار بوده اید و یا همای رها؟

 

 

من همیشه همای رها بوده ام و اگر نسبت به گذشته تغییراتی داشته ام این به منزله آن نیست که محافظه کارانه عمل کرده ام بلکه تکامل و احترام به قانون مملکتی که در آن زندگی می کنم من را تغییر داده و توانستم این تکامل را در کارهایم نیز نشان دهم و موسیقی های فاخر و ارزشمند تری را تولید کنم.

 

 

فاش گویی در اشعار شما کم و بیش خود نمایی می کند. این مساله از قبل راجع بهش فکر شده است یا خیر؟

 

خیر. زمانی که اشعار را به روی برگه می نویسم هیچ فکری از قبل راجع به واژگان نمی کنم. فاش می گویم و از گفته خود دلشادم.

 

 

این روزهای همای چگونه می گذرد؟ از کارهایی که قرار است از شما منتشر شود بگویید.

 

این روزها علاوه بر این که مشغول تور کنسرت دور ایران هستیم بر روی قطعات آلبوم جدید هم کار می کنیم و به علاوه اینکه آلبومی را هم آماده انتشار داریم که قرار است بعد از ماه های محرم و صفر با عنوان آتش و آب منتشر شود. در کنار فعالیت های کاری مشغول خواندن درس نیز هستم و همانطور که گفتم قرار است تا اواخر امسال اپرایی را با عنوان عشق و عقل و آدمی به روی صحنه بیاوریم.

 

پرواز-همای-1

تاریخ انتشار :۳۱ شهریور ۱۳۹۵

برچسب‌ها:
مطالب مرتبط



شما هم یک دیدگاه ارسال کنید
 

Notice: Undefined variable: user_ID in /home/tribune/domains/tribunehonar.com/public_html/wp-content/themes/v1/comments.php on line 92

نام




یادداشت آرشیو

  • آنتیک؛ پر حاشیه مثل سن پطرزبورگ، پرخطر مثل شیشلیک

    تریبون هنر _ سید محمد کاظمی: مطمئن نیستم که در طول عمر خود، فیلم “آنتیک” را بیشتر از همین یک بار که در جشنواره دیدم ، ببینم! جسارت فیلم به اندازه ای بالا بود که تیغ سانسور و حتی فراتر از آن “صابون توقیف” را برای تن خویش به حریف […]

  • به بهانه تولد اکبر گلپا: سفری به سال‌های دور

    تریبون هنر: اکبر گلپایگانی یا «گلپا» نخستین مشق‌های موسیقی خود را از پدرش و سپس از حسن یکرنگی فراگرفت، اما فردی که از او یک خواننده ساخت، نورعلی‌خان برومند بود؛ مردی که سال‌ها گلپا را زیر بال و پر خود گرفت و او را با بزرگانی همچون صبا، خالقی و […]

  • فیوریوسا

    تریبون هنر: سال ۲۰۲۴ برای صنعت سینما با ناامیدی‌هایی در گیشه نیز همراه بود، با فیلم‌هایی که باوجود بودجه‌های کلان و انتظارهای بالا، در جذب مخاطبان ناکام ماندند و برخی از آثار بزرگ سال نه‌تنها نتوانستند هزینه‌های خود را جبران کنند، بلکه نقدهای منفی گسترده‌ای را نیز به همراه داشتند. […]

  • یک هیأت انتخاب پربحث برای فیلم فجر با نگاهی به رکورداران ۴۳ دوره

    تریبون هنر: ایسنا نوشت: معرفی اعضای هیأت انتخاب جشنواره فیلم فجر در حالی با واکنش‌های مثبت و منفی همراه بوده که هنوز مشخص نیست چه فیلم‌هایی متقاضی حضور در این رویداد شده‌اند و اگر اسامی این متقاضیان هم اعلام شود، شاید بتوان در آینده قضاوت منطقی‌تری درباره عملکرد هیأت انتخاب […]

  • فیلم زودپز؛ قدمی رو به جلو برای تمام چهره هایش

    تریبون هنر: زودپز ششمین فیلم سینمایی رامبد جوان در مقام کارگردان است. رامبد جوان به عنوان کارگردان، کارنامه قابل اعتنایی در عرصه سینما دارد. او در عمده فیلم هایی که ساخته توانسته نظر مثبت مخاطب را به خود جلب کند و فیلم هایش عمدتا ضمن موفقیت در گیشه، دارای شاخص […]

Ad
Ad
Ad
Ad
Ad