Ad

درباره حواشی حضور پرویز پرستویی در امریکا

احسان کرمی: کسی که فحاشی خود را برای میلیون ها نفر منتشر می کند برای پرسشگری نیامده

تریبون هنر: احسان کرمی، بازیگر برجسته تئاتر و سینما و تلویزیون که این روزها برای اجرای نمایش پازل در امریکا به سر می برد یادداشتی را درباره پرویز پرستویی و حواشی اخیر منتشر کرد.

او در سالن نمایش فیلم «هزار و یک روز» با حضور پرویز پرستویی نیز به عنوان مهمان حاضر بوده و از نزدیک شاهد وقایع پیش آمده بوده است.

 

احسان کرمی در یادداشت خود نوشته است:

چند روز از اکران فیلم مستند داستانى هزار و یک روز در شهرهاى لس آنجلس و اورنج کانتى میگذرد.
صبر کردم تا کمى از اتفاقات حاشیه اى اکران فیلم در اورنج کانتى فاصله بگیریم تا به دور از هیاهو آنچه را که آنجا به چشم دیدم بنویسم

ماجرا از این قرار بود که هنگام ورود مردم به سینما شش نفر با فریادهاى خشمگینانه و توهین هاى مکرر بدون اینکه حاضر باشند به حرف کسى گوش کنند تلاش میکردند مانع از حضور تماشاچیان در سالن شوند.(هنگام ورود من آنها سرگرم فریاد زدن بر سر زوج جوانى بودند و من بدون مزاحمت وارد سینما شدم) در سالن سینما هم حدود دویست هموطن حضور داشتند که بارها و بارها آقاى پرستویى را تشویق کردند و درپایان فیلم سوالاتى درباره فیلم و سینماى ایران کردند و با ایشان عکس یادگارى گرفتند. من در هنگام درگیرى کوتاه آقاى پرستویى و آن آقاى معترض در سینما نبودم و ویدئوى آن را دیدم.

چند پرسش و نکته اما اینجا مطرح است

اول اینکه اختلاف بین دیدگاه آدمها عجیب نیست و انتقاد و ارائه نظر هم نسبت به رفتار آدمهاى مشهور بسیار طبیعى است و خیلى هم خوب است که با زبانى مودبانه براى روشن شدن ذهن با آگاهى نسبت به اشخاص و موضوعات دست به نقد هاى جدى بزنیم.این هم بسیار عادى است که با توجه به شهرت ، فعالیتهاى متنوع و موضع گیرى هاى اجتماعى و کارنامه آقاى پرستویى عده اى به شدت طرفدار ایشان و عده اى به شدت منتقد ایشان باشند.این را هم خوب میدانم که آقاى پرستویى از هرگونه گفتگوى منتقدانه استقبال میکنند اما چطور میشود با کسانى که فقط داد میزنند و هتاکى میکنند حرف زد؟

آیا کسى که در خیابان موبایل در دست میگیرد و پیش چشم مردم تصاویر فحاشى و هتاکى خودش را ثبت میکند تا میلیونها نفر آنرا ببینند اساسا آمده تا پاسخى دریافت کند یا آمده تا سرخوردگیهایش را فریاد کند و برود؟
(ویدئوى این فحاشى هاى رکیک را در اختیار دارم)

اگر طرفدار تئورى توطئه بودم میتوانستم بگویم وقتى شش نفر مى آیند و فقط داد میزنند و به سیه موى و سپید موى فحاشى میکنند و شبکه ایران اینترنشنال هم فورا پشتیبانیشان میکند پس حتما مثل گروه هاى فشار مامور بوده اند تا آزارى بدهند و بروند

نکته بعد
یکى از آن شش نفر میگفت من نماینده ٨٠ میلیون ایرانى ام
خیلى هم خوب اما پس آن دویست نفر را که بسیاریشان در سالن بابت رفتار شما از آقاى پرستویى عذر خواهى کردند و گفتند این رسم مهمان نوازى نبود باید نماینده چند نفر دانست؟
همه ما متنفریم از هرکسى که براى منافع خودش از اسم مردم خرج میکند پس چرا خودمان همان کار را میکنیم؟

 

شانس این رو دارم که به واسطه یک فعالیت فرهنگی موفق (نمایش پازل) به شهرهای زیادی در امریکا سفر می کنیم. اکثریت قابل توجه ایرانیان این سرزمین از طبقه متوسط به بالای جامعه امریکا هستند. اثرگذار، دستگیر، تحصیلکرده، اهل هنر و فرهنگ و بسیار مهربان و حامی … رفتارهایی از جنس رفتار معترضان به آقای پرستویی در امریکا حقیقتا نادر است. آن قدر که پس از اتفاقات لس انجلس که کمان می کنم تعداد معترضان دو برابر بود و فحاشی و هتاکی بیشتر، حتی آقای علیرضا میبدی در رادیو از این فحاشی ها و هناکی ها انتقاد کرد و از معترضان خواستند اگر انتقادی نیسبت به یک هنرمند دارند با زبان مودبانه آن را مطرح کنند. شرط مروت نبود که ساکت بمانم و ببینم عده ای تلاش می کنند با رفتارهای غیرفرهنگی و زشت پلی را که هنر به سعی فراوان هزار مشقت برای ارتباط ایرانیان داخل با ایرانیان امریکا می سازد خراب کند…

 

ما باید با هم حرف بزنیم … اما با آگاهی و ادب … که جز این باید سکوت کرد و سلام کرد و گذشت و نگران آینده بود

 

سام رجبی برای هر ویدئوی فحاشی به مردم و هنرمندان ۴۰۰ دلار از مسیح علینژاد می گیرد

 

پاسخ پرویز پرستویی به حواشی حضورش در امریکا

 

خوشحالی سام رجبی با الفاظ نامناسب بعد از توهین به پرویز پرستویی و گوهر خیراندیش در امریکا

 

در صفحه اینستاگرام تریبون هنر با ما همراه باشید

تاریخ انتشار :۱۲ اردیبهشت ۱۴۰۱

برچسب‌ها:,
مطالب مرتبط



شما هم یک دیدگاه ارسال کنید
 

نام




یادداشت آرشیو

  • مینی سریال «بچه گوزن»؛ روایت هیجان انگیز یک رابطه سادومازوخیسمی

    تریبون هنر _ بابک صحرایی: سریال «بچه گوزن» داستان واقعی یک رابطه سادومازوخیسمی (آزارگری و آزارخواهی) است. مرد و زن هر دو گرفتار این بیماری روانی اند با این تفاوت که مرد ظاهری عادی و معمولی دارد اما به اندازه زن که رفتارش بیانگر آشفتگی روحی اش است، بیمار است. […]

  • نگاهی به تاثیر آیین و هنر مردمی در آثار سینمایی و نمایشی
    بهرام بیضایی، ناصر تقوایی و عباس کیارستمی با تعزیه ایرانی چه کردند

    تریبون هنر: تعزیه، این هنر عامه یکی از عمیق‌ترین هنرهای ایرانی است که در دوره مدرن توجه بسیاری از هنرمندان تراز را در شیوه‌های مختلف هنری به خود جلب کرده است، از جمله آن هنرمندان در سینما حداقل سه سینماگر با نوشتن و یا ساختن و یا الگوگرفتن از پیشنهادهای […]

  • یادداشت حامد حنیفی درباره نمایش مرگ با طعم نسکافه: بی اختیار اشک می‌ریختیم

    تریبون هنر: حامد حنیفی در یادداشتی درباره نمایش «مرگ با طعم نسکافه» به کارگردانی بابک صحرایی نوشت: من و اکثریت قریب به اتفاق حضار بی اختیار اشک می‌ریختیم. به گزارش تریبون هنر، حامد حنیفی، آهنگساز برجسته موسیقی ایران و منتقد موسیقی در یادداشتی درباره نمایش مرگ با طعم نسکافه نوشت: […]

  • بابک جهانبخش مرگ با طعم نسکافه به کارگردانی بابک صحرایی

    تریبون هنر: بابک جهانبخش، خواننده برجسته و توانمند موسیقی ایران، یادداشتی را درباره نمایش «مرگ با طعم نسکافه» به کارگردانی بابک صحرایی منتشر کرد. به گزارش تریبون هنر، بابک جهانبخش در یادداشت خود درباره نمایش «مرگ با طعم نسکافه» و بابک صحرایی ر صفحه اینستاگرامش نوشت: بابک صحرایی فارغ از […]

  • رضا صادقی در مرگ با طعم نسکافه

    تریبون هنر: رضا صادقی در یادداشتی درباره نمایش مرگ با طعم نسکافه به نویسندگی و کارگردانی بابک صحرایی نوشت: رفتم چون رفیقم رو ذوست دارم و دعوتش برام محترم بود اما شگفت زده شدم به گزارش تریبون هنر، رضا صادقی خواننده برجسته و مولف موسیقی ایران در یادداشتی به تحلیل […]

Ad
Ad
Ad
Ad
Ad
Ad
Ad