Ad


دیزنی، مالکیت «میکی ماوس» را از دست می‌دهد

تریبون هنر:‌ شخصیت دوست‌ داشتنی «میکی ماوس» در سال ۲۰۲۴ وارد ماکیت عمومی می‌شود و حق انحصاری آن دیگر در اختیار کمپانی دیزنی نخواهد بود.

به گزارش تریبون هنر به نقل از گاردین، کمپانی دیزنی، غول دنیای سرگرمی به زودی حقوق انحصاری برخی از شخصیت های محبوب و شناخته شده خود در سطح جهان از جمله «میکی ماوس» نماد این کمپانی را در نتیجه قانون کپی رایت آمریکا از دست می‌دهد.

 

«میکی ماوس» در سال ۲۰۲۴، تقریباً ۹۵ سال پس از خلقش در ۱ اکتبر ۱۹۲۸، وارد مالکیت عمومی خواهد شد، چرا که بر اساس قانون، این مدت زمانی است که پس از آن کپی‌رایت بر روی یک اثر هنری ناشناس یا شبه ناشناس منقضی می‌شود.

 

«دانیل مایدا» معاون کلینیک حقوقی فیلم مستند در دانشکده حقوق UCLA و همچنین وکیل قدیمی رسانه و سرگرمی است در باره گفت که البته انقضای کپی رایت بدون محدودیت نیست و توضیح داد: «شما می‌توانید از شخصیت میکی ماوس همانطور که در ابتدا ساخته شده بود استفاده کنید  یا داستان‌های میکی موس خود را با این شخصیت بسازید. اما اگر این کار را به گونه‌ای انجام دهید که مردم به دیزنی فکر کنند (که به احتمال زیاد این اتفاق می‌افتد به این دلیل آنکه دیزنی برای مدت طولانی روی این شخصیت سرمایه‌گذاری کرده‌ است) در تئوری، دیزنی می‌تواند بگوید که شما علامت تجاری من را نقض کرده‌اید. برخی از جنبه‌های شخصیتی که عموم مردم آن را به عنوان بخشی از برند دیزنی می شناسند، برای هنرمندانی که مایل به استفاده از انقضای حق چاپ هستند، ممنوع است. اگر یک اثر خاص باعث سردرگمی مردم شود و فکر کنند واقعاً به دیزنی وابسته است یا خیر، ممکن است عواقب قانونی بزرگی در پی داشته باشد».

 

میکی ماوس نخستین بار در کارتون سیاه و سفید «کشتی بخار ویلی»در سال ۱۹۲۸ ظاهر شد. این کارتون برای استفاده از صدای همگام شده در انیمیشن پیشگام بود، جایی که حرکات روی صفحه با موسیقی و جلوه های صوتی مطابقت دارد و یکی از قابل تشخیص‌ترین تصاویر در فیلم و تلویزیون را به نمایش می‌گذارد.

 

به گفته موزه ملی تاریخ آمریکا: «در طول سال‌ها، میکی ماوس تغییرات زیادی در ظاهر و شخصیت خود داشته است. در سال‌های اولیه، میکی بداخلاق و بیشتر شبیه موش‌های صحرایی بود، با بینی دراز، چشم‌های سیاه، بدنی کوچک با پاهای لاغر و دمی بلند.

 

«دانیل مایدا» همچنین افزود: کپی‌رایت محدود به زمان است، اما علائم تجاری چنین محدودیتی ندارند. بنابراین دیزنی می‌تواند به استفاده از چیزهای مختلف از جمله کلمات، عبارات، شخصیت‌ها یا هر چیز دیگری به عنوان علامت تجاری ادامه دهند و اساساً یک علامت تجاری دائمی داشته باشد.

 

در صفحه اینستاگرام تریبون هنر با ما همراه باشید

تاریخ انتشار :۱۵ تیر ۱۴۰۱

برچسب‌ها:, ,
مطالب مرتبط



شما هم یک دیدگاه ارسال کنید
 

نام




یادداشت آرشیو

  • یادداشت تلخ بابک صحرایی درباره یه روز با صدای گرشا رضایی

    تریبون هنر: بابک صحرایی که این روزها سوگوار از دست دادن مادر است، یادداشت تلخی را هم زمان با انتشار آهنگ «یه روز» با صدای گرشا رضایی منتشر کرد. به گزارش تریبون هنر، چهارمین و آخرین قطعه از آلبوم تازه گرشا رضایی به اسم «یه روز» به انتشار رسید. بابک […]

  • ساسی مانکن؛ آیا با یک فرد روبرو هستیم یا شبکه؟

    تریبون هنر: تسنیم نوشت: ساسی مانکن با نام اصلی ساسان حیدری یافته در سال‌های اخیر ثابت کرده که دست به دامن هر ابزار جنسی می‌شود تا بلکه بیشتر و بیشتر دیده و شنیده شود. سال ۱۳۹۹ یکی از کانال‌های تلگرامی گزارشی ویدیویی منتشر کرد که ایده اصلی آن طراحی یک […]

  • کنسرت روزبه بمانی

    تریبون هنر: ایسنا نوشت: فروش بلیت‌های کنسرت ۸۰۰ هزارتومانی در ایران، رفته‌رفته کنسرت رفتن را به یک تفریح لوکس تبدیل می‌کند و با این سیر افزایش قیمت غیر منطقی ناخودآگاه قشرهای مختلف جامعه از این شادی جمعی محروم خواهند شد. کنسرت و موسیقی یکی از بخش‌های جدایی ناپذیر زندگی انسان‌هاست […]

  • جزئیاتی عجیب از ساخت آهنگ برادران لیلا ساسی

    تریبون هنر: ایرنا نوشت: با وجود آن‌که ساسی رد صریحی از خود به جای نمی‌گذارد اما خود یکی از بازیگردان‌های اصلی این پروژه‌هاست که نقشه‌راه‌های مختلفی را طراحی و پیاده می‌کند. ساسی با آهنگ برادران لیلا، به دنبال مقاصدی است که درنتیجه یک شکست در کارنامه‌اش رقم خورده است. او […]

  • گویی که سینمای ایران را به مسلخ برده اند و سربریده اند / یادداشت جعفر گودرزی
    گویی که سینمای ایران را به مسلخ برده اند و سربریده اند
    یادداشت جعفر گودرزی (رییس انجمن منتقدان و نویسندگان سینمای ایران)

    تریبون هنر _ جعفر گودرزی: چه بگویم؟ چه بنویسم؟ از چه بگویم که اتفاق ،چنان تلخ و هولناک است که قلم در وصفش می شکند. همچون دل ما که از شکستگی ها لبریز شده…چه عمرهای ناتمام،چه ماندن های سختی، چه رفتن های بی شتاب و بی رحمانه ای، چه آرزوهای […]

Ad
Ad
Ad
Ad
Ad