Ad

همه جا کربلاست حتى وسط امریکا

بنیامین در امریکا هیات راه انداخت و نذری پخش کرد

قیمه هاى نذرى را بى‌قید و شرط پخش کردیم به هر کسى که مى‌شد؛ به مسلمون و نامسلمون

تریبون هنر: بنیامین بهادری از نوجوانی مداحی کرده و خادم اهل بیت بوده و اولین آهنگی که از او شنیده شد نیر مداحی اش برای حضرت ابوالفضل (ع) بود. او این روزها برای تولد فرزند دومش در آمریکا به سر می برد اما در آنجا هم ارادتش به امام حسین (ع) را نشان داده است

بنیامین درباره عزاداری اش در ایام محرم در کشور امریکا اظهار داشت: «میگن همه جا کربلاست و همه روزها عاشورا، مثلاً حتى وسط امریکا و مثلاً تو ماه سپتامبر
بالاخره دلم طاقت نیاورد. رفتم دو متر پارچه مشکى خریدم و روش با یه رنگ پاش خراب هر جورى بود یه یا حسین از ته دل نوشتم و نشستم هى نگاش کردم. کم کم قیمه اى هم پخته و نوحه اى نسبتاً قدیمى هم از موبایل پخش مى شد. روضه ماهیانه خونه ما تو محرم به همین سادگى و با کمترین امکانات و نفرات ولى با اشتیاق بالا و باشکوه انجام شد.

بعدش قیمه هاى نذرى را بى‌قید و شرط پخش کردیم به هر کسى که مى‌شد؛ به مسلمون و نامسلمون، به فقیر و غنى. راستش من زیاد موافق نیستم که میگن این نذرى ها بیشتر باید به دست فقرا برسه، چرا که همه انسان‌هاى دارا و ندار یک اندازه بهش نیازمندند. بیشتر از اینکه غذاى جسم باشه براى روح آدم کار مى کنه. استادمون مى گفت که از همه برنامه ها و مراسم ها و سخنرانى ها و نوحه هایى که تو زندگیم تجربه کردم هیچکدوم رو عمیقاً به اندازه همین غذاى نذرى با پوست و گوشت خودم درک نکردم. اصلاً مورد داریم همین حالا تو فامیلمون یه خانواده اى که اصلاً محرم و امام حسین و کربلا رو قبول ندارن ولى اربعین ها نذر شله زرد دارند، من هر سال محتاج همون شله زرد مثلاً بى اعتقادم.

چاى روضه هم که آدمو مست خودش مى کنه، نشنیدى این شعر رو که میگه: سماورى که به بزم حسین مى جوشد، بخار رحمت آن جرم خلق مى پوشد، حدیث کوثر و تسنیم و سلسبیل مگو، بگو حکایت مستى که چاى مى نوشد.

آخر شب پارچه مشکى رو زدیم بالاى سر تو اتاق خودمون که تا آخر محرم زیر سایه اش باشیم. سرمایه وسایل روضه ماهیانه مون تو امریکا؛ چند متر پارچه سیاه و شش تا استکان چاى کمرباریک و چند تا دل شکسته براى کودک در گهواره رُباب.»

تاریخ انتشار :۹ مهر ۱۳۹۶

برچسب‌ها:,
مطالب مرتبط



شما هم یک دیدگاه ارسال کنید
 

نام




یادداشت آرشیو

  • مینی سریال «بچه گوزن»؛ روایت هیجان انگیز یک رابطه سادومازوخیسمی

    تریبون هنر _ بابک صحرایی: سریال «بچه گوزن» داستان واقعی یک رابطه سادومازوخیسمی (آزارگری و آزارخواهی) است. مرد و زن هر دو گرفتار این بیماری روانی اند با این تفاوت که مرد ظاهری عادی و معمولی دارد اما به اندازه زن که رفتارش بیانگر آشفتگی روحی اش است، بیمار است. […]

  • نگاهی به تاثیر آیین و هنر مردمی در آثار سینمایی و نمایشی
    بهرام بیضایی، ناصر تقوایی و عباس کیارستمی با تعزیه ایرانی چه کردند

    تریبون هنر: تعزیه، این هنر عامه یکی از عمیق‌ترین هنرهای ایرانی است که در دوره مدرن توجه بسیاری از هنرمندان تراز را در شیوه‌های مختلف هنری به خود جلب کرده است، از جمله آن هنرمندان در سینما حداقل سه سینماگر با نوشتن و یا ساختن و یا الگوگرفتن از پیشنهادهای […]

  • یادداشت حامد حنیفی درباره نمایش مرگ با طعم نسکافه: بی اختیار اشک می‌ریختیم

    تریبون هنر: حامد حنیفی در یادداشتی درباره نمایش «مرگ با طعم نسکافه» به کارگردانی بابک صحرایی نوشت: من و اکثریت قریب به اتفاق حضار بی اختیار اشک می‌ریختیم. به گزارش تریبون هنر، حامد حنیفی، آهنگساز برجسته موسیقی ایران و منتقد موسیقی در یادداشتی درباره نمایش مرگ با طعم نسکافه نوشت: […]

  • بابک جهانبخش مرگ با طعم نسکافه به کارگردانی بابک صحرایی

    تریبون هنر: بابک جهانبخش، خواننده برجسته و توانمند موسیقی ایران، یادداشتی را درباره نمایش «مرگ با طعم نسکافه» به کارگردانی بابک صحرایی منتشر کرد. به گزارش تریبون هنر، بابک جهانبخش در یادداشت خود درباره نمایش «مرگ با طعم نسکافه» و بابک صحرایی ر صفحه اینستاگرامش نوشت: بابک صحرایی فارغ از […]

  • رضا صادقی در مرگ با طعم نسکافه

    تریبون هنر: رضا صادقی در یادداشتی درباره نمایش مرگ با طعم نسکافه به نویسندگی و کارگردانی بابک صحرایی نوشت: رفتم چون رفیقم رو ذوست دارم و دعوتش برام محترم بود اما شگفت زده شدم به گزارش تریبون هنر، رضا صادقی خواننده برجسته و مولف موسیقی ایران در یادداشتی به تحلیل […]

Ad
Ad
Ad
Ad
Ad
Ad
Ad